LUCCA, een oude stad die leeft

Ten zuiden van Lucca ligt een moerasachtig vlak gebied, akkers, wat bos, witte huizen, rode daken, in de verte contouren van de heuvels. Luogo di Paludi, oftewel Luck, betekent moerasplaats. De naam Lucca is van Keltisch-Ligurische oorsprong, maar het waren de Romeinen die in de derde eeuw voor Christus Lucca een fikse zet vooruit gaven. Door zijn strategische ligging beleeft Lucca vooral in de Middeleeuwen een periode van macht over een groot deel van Toscane. Aan de handel in zijde, aangevoerd in de haven van rivaal Pisa, wordt in Lucca verdiend. Later moet Lucca buigen voor Pisa, stedelijke macht op nauwelijks dertig kilometer afstand. Tot 1847 blijft de stad evenwel bijna ononderbroken zelfstandig: na haar inlijving bij het groothertogdom Toscane volgt de opneming in het Italiaanse koninkrijk.