Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Kakkerlakken krioelen in de keuken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Kakkerlakken krioelen in de keuken

Zeist ontsmet flat van een halve kilometer in wijk Vollenhove

5 minuten leestijd

ZEIST - Kakkerlakken in de keuken, kakkerlakken in de koelkast, kakkerlakken in het vriesvakje. Het krioelt ervan. Tientallen, honderden enge beestjes. Overal. Tot in het kinderledikantje toe. "Een vréselijke smeerboel", gruwt ongediertebestrijder P. Hofstede op vijf hoog. In 4 weken tijd ontsmet Zeist de langste flat van West-Europa. Dertien hoog, bijna een halve kilometer lang. Van onder tot boven.

Gemaskerde mannen in rode pakken lopen in en uit. Gewapend met gifspuit en gasmasker trekken de ontsmetters van Rentokil uit Rijswijk van huis tot huis. Naden, kieren en gaten krijgen een beurt met het bestrijdingsmiddel Empire-20. Kamer, keuken, douche, hal en toilet. Overal kunnen de kakkerlakken zich verscholen hebben.

Hofstede is geschrokken van een aantal woningen in de L-flat van wijk Vollenhove. "Het gasfornuis glijdt je soms gewoon uit handen van het vet. Achter het keukenblok groeien de paddestoelen zo dik." Duim en wijsvinger schommelen rond een centimeter of drie. "Sommigen scheelt het geen moer."

De deur van flat 1309 staat open. "Kijk zelf maar", zegt de coördinator ongediertebestrijding uitnodigend. Een kale hal verschaft toegang tot een verlaten keukentje. Hier en daar hangt een gordijn. Moeizaam schuift Hofstede de koelkast opzij. Raak! Drie, vier beestjes schieten schichtig weg. Waarom jeukt het opeens overal?

Voorzichtig blikken we in het apparaat. Mijn adem stokt in de keel, m'n maaginhoud draait drie keer rond. De walm uit het warme vriesvakje is weerzinwekkend. In de deur ligt een aangebroken blauw-gele tube Sperti. De Rentokil-medewerker licht snel even een tochtstrip op. Beet! Een kakkerlak.

De lucht is niet langer te verdragen. Samen kiezen we ijlings het hazepad. Weg. Naar buiten! Op de galerij happen we hijgend naar frisse lucht. Grijnzend kijkt hij me aan. "Snap je wat ik bedoel?" Hij roept een collega. "Spuit je de binnenkant ook even?"

Dozen vol

Rentokil heeft in alle 728 flatwoningen vallen geplaatst. Deze zogenaamde "kakkerlakdetectiedozen" zijn voorzien van een geurige lokstof. Aangetrokken door het verleidende aroma belanden de beestjes binnen in de doos echter onverhoeds op een plakkerige laag lijm.

Gifspuiter R. Hoogenboom komt over de galerij aanlopen met een lokdoos. Voorzichtig opent hij het karton. "Een doosje van 4 weken oud." Talloze diertjes zitten vastgeplakt aan de plaklaag. In de linkerhoek bewegen nog een paar voelsprieten. Vers gevangen. "Meer dan honderd stuks in totaal", schat Hoogenboom.

Een tweede doos uit dezelfde woning zit zo mogelijk nóg voller. Grote, kleine en heel kleine kakkerlakken. Twee, één, en minder dan een halve centimeter. Honderden. Hij wijst naar een verlijmd exemplaar. "Daar, die heeft een eipakket bij zich. Gevuld met dertig kakkerlakjes. Reken maar uit. Als er tien van zulke eitjes in huis liggen..."

Meppen

Joke Koekoek werkt in de Wijngaard en woont op 373. De ziekenverzorgster van de gereformeerd vrijgemaakte zorginstelling in Bosch en Duin is vies van de beesten. "Ik sla ze echt niet dood. Dat doet mijn vriendin maar."

De kakkerlakken verstoppen zich graag achter de geiser, weet ze. "Laatst vlogen er vijf, zes in één keer weg." Ook het aanrecht is geliefd. "Pas liep er zo'n dikke slome. Makkie, dachten wij. Mijn vriendin meppen met een krant. Komen er opeens tien, twaalf kleine kakkerlakjes uit", griezelt ze.

Nummer 1447 vraagt om moeilijkheden. Op het aanrecht staat de afwas van twee dagen. Drie borden, twee mokken, een aangegeten warme maaltijd, sinaasappelschillen, een aangebroken kruidkoek, een theezakje, een snee brood. Het kruipend gedierte is hier zeker een jaar zoet. Drie huizen verderop ligt een halve zak frites uitgestrooid in de lege keuken. Achtergelaten bij de verhuizing. Duizenden kakkerlakken?! Er kan nog meer bij.

Ongewenst

De overlast is inderdaad heel groot, geeft manager F. van Ginkel van de woningbouwvereniging Kombinatie '86 uit Zeist toe. Meer dan de helft van de 450 meter lange en dertien etages hoge flat is volgens hem aangetast. Het aantal klachten is van twintig in 1990 opgelopen tot tweehonderd vorig jaar. Na 9 jaar is de gemeente Zeist gestopt met het incidenteel bestrijden van de ongewenste 'bewoners' in flatwoningen.

Het roer gaat deze week drastisch om. De woningbouwvereniging neemt de hele flat in één keer van top tot teen onder handen. "We delen een ferme klap uit", zegt Van Ginkel. "Op zo'n grote schaal heb ik het inderdaad nog nooit meegemaakt", beaamt Hofstede. Doorvoerleidingen naar boven en beneden krijgen rondom een laag kit, luchtkokers krijgen een lichtbruin pantykousje aan de achterkant. "Daar komt niets meer doorheen." De kosten van de operatie bedragen bijna 3 ton.

Rentokil is door K'86 ingehuurd om alle 728 woningen een voor een te behandelen. Het Kennis- en Adviescentrum Dierplagen (KAD) uit Wageningen heeft daarvoor per woning een plan van aanpak opgesteld. De Rentokil-ploeg brengt in de woningen een "filmlaagje" gif aan. Kakkerlakken die het goedje passeren, zijn ten dode opgeschreven. De volksgezondheid loopt "géén enkel" gevaar, benadrukken de betrokkenen om het hardst. Toch mogen bewoners de eerste twee uur na de behandeling hun huis niet betreden.

Gewenning

Van Ginkel denkt met de maatregelen de overlast met 99 procent zekerheid te kunnen oplossen. "Misschien moeten we op enkele plekken nog een tweede keer in actie komen." De overlast is ook niet bij iedereen even groot, legt hij uit. "Er is geen peil op te trekken. Het zijn echt niet alleen de allochtonen die last hebben. Mensen die het heel netjes in huis hebben, zitten met dezelfde problemen. De logica ontbreekt." Hij maakt zich wel zorgen over de slordigheid van sommige bewoners.

Na anderhalve dag werken hebben de ontsmetters nog weinig van de bewoners gehoord. "Mensen reageren gelaten", zegt de bestrijdingscoördinator. "Ze zijn eraan gewend geraakt, écht waar. Het ongedierte hoort er voor hun gevoel bij." Snappen doet hij het niet. "Bij één huis zaten twee-, driehonderd kakkerlakken op een kluitje bij elkaar. Daar huizen de bewoners dagelijks mee. Dat went toch nooit?"

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 24 februari 1999

Reformatorisch Dagblad | 24 Pagina's

Kakkerlakken krioelen in de keuken

Bekijk de hele uitgave van woensdag 24 februari 1999

Reformatorisch Dagblad | 24 Pagina's