Zwanenzang

2 Timótheüs 2: 19

De leer van de volharding der heiligen wordt meer betwijfeld wanneer mensen die geacht worden voorbeelden in de leer en pilaren in Gods huis te zijn, zich tot dwalingen en ketterijen overgeven. Doch de ware gelovige uitverkorenen kunnen niet afvallen en verloren gaan. Ook al zien we sommige leraars en voorstanders van de waarheid uitvallen. Immers, ze zijn niet allen Israël die uit Israël zijn, noch are kerk die uiterlijk de schijn vertonen. Paulus schrijft als Hymeneüs en Filetus van de waarheid zijn afgeweken, direct daarop: De Heere kent degenen die de Zijnen zijn.

De apostel Paulus wist tijdens zijn laatste gevangenschap te Rome at e tijd van zijn ontbinding aanstaande was. Hij heeft daarom deze tweede zendbrief aan zijn lieve zoon Timótheüs als zijn zwanenzang opgedragen. Om niet alleen Timótheüs, maar ook alle getrouwe arbeiders te versterken in het geloof. Het is waar, het geloof van Gods kinderen is in de tijd gebouwd op het fundament van de profeten en de apostelen. Zo één kan niet afvallen, zo’n fundament Gods staat onbeweeglijk en heeft een zegel van Gods Geest. God verzegelt de namen, het aantal en de hoedanigheden van hen die Hij eens als de Zijnen gekend heeft. Zij worden nooit van een ander. Het zegel van Gods Geest is gedrukt als een vaste waarheid: die de naam van Christus noemt, sta af van ongerechtigheid.

Joh. Vechovius, predikant te Tiel

(Nodige boetprediking, 1669)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen