Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Stadhuis Vlaardingen krijgt luidklok terug

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Stadhuis Vlaardingen krijgt luidklok terug

Eeuwenoud gevaarte ontsnapte ternauwernood aan Duitse bezetter

3 minuten leestijd

VLAARDINGEN - Een stevige bries, een heerlijk zonnetje en een fenomenaal uitzicht. Het is er allemaal als je boven op de steiger rond de stadhuistoren in Vlaardingen staat. Deze week begon de restauratie van het uit 1650 daterende bouwwerk. Als de werkzaamheden over twee maanden voorbij zijn moet de originele, eeuwenoude luidklok vanuit de toren weer haar vertrouwde geluid laten horen. Voor het eerst sinds zij in de oorlogsjaren werd geroofd door Duitse bezetters.

De stadhuistoren is niet meer wat hij ooit was. Op diverse plekken is de houten constructie verrot. Enkele oude dwarsbalken worden geteisterd door de bonte knaagkever. "Daar komen nieuwe voor in de plaats", vertelt J. A. W. Schilder, medewerker technisch beheer van de gemeente Vlaardingen. Hij begeleidt de restauratie van begin tot eind. "Ik ben hier 's ochtends als eerste en ga als laatste weg."

"Een aantal jaren geleden constateerden we dat de toren in verval raakte. Nu gaan we loodbeplating, zinken goten en leien vervangen. Conservering van oude delen en gedeeltelijke vervanging van materialen zijn daarbij belangrijk. Er komt best wat bij kijken. In totaal wordt er bijvoorbeeld zo'n 3,5 ton lood aangebracht." Timmerlieden op de toren zijn druk bezig met het vastzetten van oude, houten betimmering. "Bijna allemaal nog uit 1650", aldus Schilder.

In dat jaar rondde bouwmeester Bartholoméüs Drijfhout de bouw van het "stedehuys" af. Het in renaissancestijl opgetrokken complex verrees nadat in 1574 het gehele vissersdorp Vlaardingen tot de grond toe was afgebrand. Aan het fraaie gebouw met de rood-geel-blauwe luiken en glas-in-loodramen zijn de sporen van een ver verleden nog goed te zien. "Kijk maar eens naar de spijkers in de toren, die dateren allemaal nog uit de Middeleeuwen", zegt Schilder.

Omgesmolten

De gemeenteambtenaar voelt zich als geboren en getogen Vlaardinger nauw betrokken bij de opknapbeurt van het torentje. "Ik houd van oude gebouwen. En bij de gemeente kunnen we dit soort klussen allemaal zelf begeleiden. We hoeven geen bouwkundig bureau in te huren. Dat is natuurlijk ook prachtig."

Dat Vlaardingen zijn stadhuisklok terugkrijgt, is op zichzelf al bijzonder. In 1943 roofden de Duitse bezetters in heel Nederland honderden bronzen kerkklokken. Een deel werd direct omgesmolten tot oorlogstuig, een aantal oudere exemplaren werd echter gered door een binnenschipper. Die liet op het IJsselmeer zijn met klokken geladen boot zinken. Na de oorlog gingen de beiaards terug naar hun oorspronkelijke eigenaren. Zo ook de Vlaardingse klok. In plaats van teruggezet te worden in het stadhuis belandde ze in 1947 echter in de nabijgelegen Bethelkerk. Tot 1996. Toen kreeg de kerk een nieuwe klok en belandde de oude in een opslagplaats. Met als doel haar weer terug te hangen op de originele plaats: in de stadhuistoren.

Waar straks de luidklok komt te hangen, gaapt nu nog een groot gat. Het 550 kilo zware gevaarte ondergaat bij Koninklijke Eijsbouts in Asten een opknapbeurt. Over enkele weken komt de klok naar Vlaardingen. Binnen door de toren hijsen de klokkenmakers de zwaargewicht naar boven, waar naast de houder voor de vlaggenmast een plaatsje is vrijgehouden. Van daaruit moet de klok op gezette tijden haar slagen weer over de stad laten horen. "Vroeger werd de klok geluid bij een brand, een belangrijke vergadering van de schout en schepenen of als de vroedvrouwen bij elkaar moesten komen. Nu moet de klok luiden op bijzondere dagen, zoals Koninginnedag en op 4 en 5 mei. En misschien zelfs na trouwerijen", lacht de Vlaardinger.

Geuzenmonument

Vanaf de steiger om de toren is het uitzicht geweldig. In de verte is Delft te zien, de Calandbrug en de skyline van Rotterdam. En natuurlijk veel, heel veel industrie rond de Nieuwe Waterweg. Dichterbij zou ook de Bethelkerk te zien moeten zijn, waar de luidklok bijna vijftig jaar hing. Een flatgebouw belemmert echter het uitzicht. Helaas. Beneden op het markt plein trekt nog iets anders de aandacht. Het Geuzenmonument. Juist deze week werden de Geuzenpenningen uitgereikt. Schitterende bloemstukken en kransen sieren het gedenkteken, gelegen tussen het stadhuis en de monumentale kerk. Opnieuw een link naar de Tweede Wereldoorlog. Volgend jaar luidt de stadhuisklok misschien wel bij de herdenking. Alsof er na jaren weer iets is rechtgezet.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 20 maart 2001

Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's

Stadhuis Vlaardingen krijgt luidklok terug

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 20 maart 2001

Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's