Christelijk mensbeeld heeft een fundamentele betekenis

De "Week voor het leven" staat in het teken van het thema "Mensen waardig verplegen". De kerken erkennen dat ziekte een "crisis" betekent voor de mens: zowel lichamelijk, sociaal, geestelijk als emotioneel kan een ziekte diep ingrijpen. Maar juist daarom is een "menswaardige verzorging" van zieken van zo'n grote betekenis.

Utopie

Basis voor de verzorging van zieken is het "bijbelse verstaan" van de mens. De mens is in de eerste plaats een schepping Gods, benadrukken de kerken. Daarom heeft ieder mens voor God en zijn medemens een eigen waarde en betekenis. Verder is al het leven een geschenk van God en mogen we daarom niet "grenzeloos" over het leven beschikken.

Volgens de EKD en de Duitse RKK bergt de vooruitgang op het gebied van de biotechnologie het gevaar in zich dat mensen de "utopie" gaan eisen van een leven dat is bevrijd van ziekte en lijden. Daartegenover stellen de kerken juist dat "bedreiging en eindigheid wezenlijk bij het leven horen", net zo goed als ouderdom, gebreken, ziekte en lijden.

De christelijke gemeente is de plaats bij uitstek voor zorg omtrent de zieke en hulpbehoevende medemens. Binnen de gemeente kunnen mensen ervaren dat ze niet alleen gelaten worden.

De "Week voor het leven" ging zaterdag in Bielefeld officieel van start. Gespreksrondes met vertegenwoordigers uit kerk, maatschappij, politiek en ook de sportwereld stelden de diverse deelthema's aan de orde. De dag werd afgesloten met een oecumenische kerkdienst, waarin onder anderen Manfred Kock, voorzitter van de Evangelische Kerk in Duitsland (EKD), en kardinaal Karl Lehmann, voorzitter van de Duitse bisschoppenconferentie, het woord voerden. Het is de bedoeling dat de Duitse kerken op plaatselijk en regionaal niveau het thema verder uitwerken.

Kardinaal Lehmann stelde in zijn toespraak dat het accent op de beschermwaardigheid van het leven "slechts dan op de lange duur geloofwaardig is als het alle probleemvelden afdekt." Juist daarom heeft de RKK in Duitsland de laatste jaren aandacht gevraagd voor problemen rond het ouder worden en vragen rond het menswaardig sterven. Lehmann verwees voor een onderbouwing van zijn pleidooi naar Matthéüs 25:36b en 40, waarin Jezus zegt: "Ik ben krank geweest en gij hebt Mij bezocht... Voorwaar zeg Ik u, voor zoveel gij dit een van deze Mijn minste broeders gedaan hebt, zo hebt gij dat Mij gedaan."

Volgens de kardinaal schiet de Duitse gezondheidszorg tekort omdat er bijna alleen aandacht is voor de lichamelijke kant van de zorg. Hij zei zich bewust te zijn van een toename van de kosten als de verzorging van zieken zich uitbreidt tot de geestelijke aspecten van de mens.

Aanwijzingen

Lehmann hield zijn gehoor het alternatief voor. Volgens hem is het gevaar aanwezig dat er een geestesklimaat ontstaat waarin onderscheid wordt gemaakt tussen "waard om te leven" en "niet waard om te leven." In dit licht ziet hij ook de groeiende acceptatie van actieve stervenshulp in de Duitse samenleving, "om van het benauwende fenomeen van moord op patiënten maar te zwijgen."

Manfred Kock nam als uitgangspunt voor zijn toespraak de genezing van de blinde uit Jericho (Markus 10:46-52). Bartiméüs, zei Kock, wilde meer dan medelijden en vriendelijke aalmoezen. Hij wilde weer zien, deelnemen aan het leven. Hulpbehoevenden in onze tijd hebben het weliswaar beter dan Batiméüs -ze hebben rechten-, maar ze hebben vooral de solidariteit van anderen nodig. Die solidariteit bestaat volgens Kock vooral daarin dat men zich verplaatst in hulpbehoevenden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen