Een heel leven vol schoenen

Glas in lood, een tl-bak uit de jaren zestig, een houten vitrinekast met enigszins gedateerd schoeisel en stellingen vol schoenen. In de winkel van Marietje van Hagen uit Driel is genoeg te zien. Stapels schoenendozen uit vervlogen tijden wachten op een koper. Beatrix-kinderschoenen in bruine dozen, damesschoenen van het merk Gelria en verschillende Italiaanse schoenen staan gerangschikt bij elkaar. Op de vitrine valt een Rucanor-sportschoen enigszins uit de toon. Erachter een affiche van Woudloper-schoenen. Duidelijk afkomstig uit vervlogen tijden.

De schoenenbusiness van Marietje lijkt een uit de hand gelopen hobby. Het hele huis van de altijd vrijgezel gebleven 91-jarige is gevuld met zolen, hakken en alles wat daaraan vastzit. Zelf woont ze sinds een jaar in een verzorgingshuis. En dat lijkt wel zo veilig, want het moet een kleine kunst zijn om de benen te breken over de honderden schoenendozen. "De alleroudste staan nog op zolder", weet J. van Hagen te melden. Hij is een van de twee neven die de actieve bejaarde helpen bij haar werk. Het duo steunt tante van harte in haar beslissing om ermee te stoppen. Want voor hen gaat er zo langzamerhand meer werk in zitten dan voor de eigenares zelf.

Fiere pas

Rond de klok van halftwee in de middag stopt een witte bus voor de deur. Het hoofd van een bejaarde dame steekt nog net boven de ruiten uit. Even later stapt ze fier naar buiten: Mevrouw Van Hagen gaat aan 't werk. "Ik werk nog zo'n vier dagen per week. Dit werk heb ik m'n hele leven gedaan. Ik ben helemaal een schoenenmens." Chauffeur Gerrit, die de bejaarde vervoerd heeft van het verzorgingshuis naar de winkel, kan dat beamen. "Ze kan van d'r werk geen afstand doen. Vorige week was ze tegen zes uur 's middags nog bezig."

Marietje zelf is inmiddels druk bezig met zaken. Ze probeert een klant 15 gulden armer te maken, in ruil voor een paar instappers. "Ze gaat nog door de knieën om te helpen met passen hoor", aldus een van de neven. "Deze schoenen zijn wel heel goedkoop, toch?" grapt de 91-jarige. "De mensen helpen vind ik het mooiste van dit vak. Schoenen etaleren, inkopen: ook dat hoort er allemaal bij. Vanaf mijn twaalfde jaar hielp ik mijn vader al in de zaak. En een paar jaar later zat ik er echt helemaal in."

Hoeveel schoenen Van Hagen verkocht heeft, blijft ongewis. Zelf heeft ze er geen flauw idee van. "Het zullen er erg veel zijn geweest." Te oud om te werken heeft ze zich echter nog zelden gevoeld. "Ik heb wel eens gedacht dat ik te oud ben. Ik ben gekrompen. Ongelofelijk. Maar ja, schoenen met hakken aan en je ziet er niets meer van", lacht ze olijk.

Overval

In haar jarenlange carrière maakte ze van alles mee. Dat ze een dominee ooit rode schoenen aan probeerde te smeren, ziet ze toch wel als een grote blunder. Het liep echter goed af. De predikheer maakte zich bekend als de nieuwe voorganger van de plaatselijke kerk en verliet het pand met een zwart paar.

Een gewapende overval vorig jaar vormt de directe aanleiding voor Van Hagen om het bijltje erbij neer te gooien. "Er kwam hier een vent binnen die me wilde vermoorden. Het was echt je geld of je leven. Ik kon het wel uitschreeuwen. Het was heel verschrikkelijk. Ik ben daar erg angstig van geworden. Voor de bejaarde liep het allemaal goed af, maar de schrik zit er sindsdien wel in. Gedurende een maand wordt nu het hele inventaris van de winkel opgeruimd. Wat Marietje daarna gaat doen, weet ze nog niet precies. "Ik heb nog zo veel te doen. In de winkel en het huis hiernaast is het een warboel geworden. Ik heb er nog maanden werk mee om dat op te ruimen."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen