Gastvrij

Naar aanleiding van de column "Dageraad" in het RD van 8 november het volgende. Regelmatig kom je in gesprekjes met reformatorische mensen het idee tegen dat het er in de evangelische wereld gastvrijer aan toe gaat dan in de reformatorische wereld.

Ik heb circa twee jaar in een evangelische kerk gezeten voordat ik de overstap maakte, nu vier jaar geleden, naar een kerk van de Gereformeerde Gemeente. In die vier jaar heb ik een wereld leren kennen waarvan ik het bestaan nauwelijks kende. Ik ben mensen gaan ontmoeten die hun hart openstelden voor een vreemdeling. Had ik in het verleden altijd het gevoel dat ik welkom was als ik maar aan een bepaald verwachtingspatroon voldeed, nu voel ik me steeds meer geaccepteerd zoals ik ben. Inclusief al mijn fouten en gebreken. Bezinnings- en bijbelstudieweekenden en ook vakanties in een omgeving met reformatorische mensen hebben daar belangrijk toe bijgedragen. Ik weet niet of ik 'toevallig' in 'de goeie hoek' terecht ben gekomen. Wat ik wel weet, is dat hierdoor mijn kijk op wat soms een zware kerk genoemd wordt, behoorlijk veranderd is in positieve zin. Toch hoop ik dat we elkaar straks (weer) in liefde zullen ontmoeten. Zowel hier als Boven. Ik ben er niet opuit om mijn 'vorige kerk' zwart te maken. De Heere heeft de mensen daar machtig gebruikt om me bekend te maken met Zijn Woord en daar ben ik nog steeds dankbaar voor. Maar als iemand denkt dat het gras bij de ander groener is, kijk dan eens naar wat er nu wél is. Bijvoorbeeld een bloeiend en gastvrij verenigingsleven.

C. van Gestel

Grijpskerkstraat 7

5043 MN Tilburg

Max Havelaar

Dr. ir. J. van der Graaf vraagt zich in het RD van zaterdag 30 november af: "Worden Max Havelaar-producten (koffie, bananen), waarvan de verkoop dienstbaar is aan arme kwekers in de wereld, niet genegeerd omdat ze een tikje minder van kwaliteit zijn?"

Ik vraag me af waar de heer Van der Graaf het idee vandaan haalt dat deze producten van mindere kwaliteit zijn. Als ervaringsdeskundige weet ik dat het prima koffie is en Max Havelaar-koffie is in diverse smaken en kwaliteiten te verkrijgen. Al in 1987 heeft de Tweede Kamer in een blinde smaaktest een Max Havelaar-koffie gekozen. Sindsdien is deze koffie verkrijgbaar onder de naam Residentie.

Zonder reclame te willen maken nodig ik dr. ir. J. van der Graaf en andere lezers uit om Max Havelaar-koffie te proberen. In de meeste supermarkten zijn goud- en zilvermerk te verkrijgen, evenals cafeïnevrije koffie. Mijns inziens wordt de beslissing om deze producten wel of niet te gebruiken vooral ingegeven door de prijsstelling ten opzichte van vergelijkbare artikelen. Soberheid op dit terrein vraagt dus kwantitatieve dan wel financiële offers en niet zozeer kwalitatieve.

Soms is zelfs dat niet nodig, zoals blijkt in de rubriek "Saldo", ook in het RD van zaterdag 30 november: Duurzame beleggingsfondsen hebben door de bank genomen een bovengemiddeld rendement. Overigens vind ik het jammer dat het RD alleen de woordvoerder van de Triodos-bank aan het woord laat. Uit informatie van de Triodos-bank blijkt dat deze zich mede laat inspireren door het antroposofisch gedachtegoed. De ASN-bank is daarin neutraler. Tevens laat de laatste duidelijk zien op basis van welke criteria bedrijven geselecteerd worden.

Ten slotte nog even terug naar de heer Van der Graaf: Het zou jammer zijn als Wereldwinkels alleen in trek zijn bij idealisten. Het huidige assortiment van de Wereldwinkel heeft een kwalitatief hoogwaardige uitstraling. Een prima en origineel alternatief voor een 'normale' cadeauwinkel.

Ir. Gerben G. van Dijk

Heemskerkstraat 46A

3038 VH Rotterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen