Gods toorn

Bij de benadering van moderne cultuur moet een christen de Bijbel als uitgangspunt nemen. Dit pleidooi voerde Arie Maasland kortgeleden in deze krant. Hij doet een zeer moedige en naar mijn inschatting oprechte poging een eerder gesprek over de benadering van moderne cultuur opnieuw op de agenda te zetten. Helaas blijkt ook nu dat een aantal van degenen die reageren niet echt het gesprek met hem aangaan en zijn -weliswaar confronterende, maar heldere- stellingname niet echt serieus nemen. Er wordt op woorden, zoals "hedendaagse cultuur" en dergelijke, een forse portie zout gelegd. Zelf denk ik dat het confronterende van Maaslands woorden negatieve gedachten en gevoelens oproept en dat men hier niet voor uit komt. 't Valt ook niet mee als je misschien moet erkennen dat je te veel geniet van cultuuruitingen zonder erbij stil te staan dat, zoals Maasland dat noemt, de toorn van God rust op datgene wat ethisch tekort schiet en God kwetst.

Feedback op een confrontatie met je eigen houding kun je van je afhouden door direct tegenargumenten te bedenken. Je kijkt dan niet eerlijk naar de gevoelens en gedachten die bij jezelf losgemaakt worden. Maakt het ons verdrietig en wekt het onze verontwaardiging op als God gekwetst wordt? Gaat onze aandacht uit naar het eeuwig welzijn van moderne kunstenaars en critici? Misschien voelen we ons door Maasland betrapt op ons gepassioneerd liefhebber zijn van de moderne cultuur? Het Evangelie is scherp en ontdekkend, maar toch niet alleen voor de moderne mens als deze buiten God leeft? De Joden zeiden van Christus' woorden: "Deze rede is hard." Snijdt het evangelie ook niet dwars door ons hoogmoedige godsdienstige hart?

Maasland geeft aan hoe wij kunstenaars en critici vanuit bewogenheid en drang tot hun behoud moeten benaderen. Daarbij wil hij waken voor krampachtigheid. Je mag tijd en gelegenheid, onder biddend opzien, gebruiken. Zoals dat in elke menselijke ontmoeting geldt. Maar ook daarin kunnen wij als christenen ons arglistige hart niet zomaar vertrouwen. Is er echt geen gelegenheid te creëren of verschuilen we ons toch te veel achter de, misschien wel niet al te optimale, omstandigheden? Achter dit probleem ligt toch altijd de eerlijke vraag tot zelfonderzoek: Ben je zelf, door Gods Geest gewerkt, geconfronteerd geworden met het feit dat je nette christenleven onder de toorn van God ligt en is Christus' sterven voor jou persoonlijk noodzakelijk geworden om de toorn van God over je zondige leven af te wentelen en te verzwelgen in Zijn niet te meten liefde?

Maasland moedigt niet alleen aan om het gesprek over zondige cultuuruitingen aan te gaan met kunstenaars zelf, maar roept ook op ook medegelovigen liefdevol aan te spreken als zij Gods Woord en Gods geboden devalueren. Dit spreekt van nog grotere moed. Het is een opdracht voor elk mens. Maar het is ook een moeilijke en vanuit een mens onmogelijke taak. Het vraagt een houding van onder de ander staan en jezelf een groter zondaar voelen dan je naaste. Zondaar zijn, "van wie ik de voornaamste ben." Vanuit zo'n positie kan er een eerlijk, open, gelijkwaardig en liefdevol gesprek ontstaan.

Er was nog een andere reden waarom het artikel van Maasland mij aansprak. Ik voelde mezelf aangesproken in mijn vak als psychotherapeut. Ik probeer allerlei psychologische processen te doorgronden. Persoonlijkheidsstoornissen, psychiatrische ziektebeelden, echtpaar- en gezinssystemen, biologische factoren en sociologische invloeden, maar ook zingevingskaders zijn daarbij de bril waardoor ik kijk. Ook besteed ik regelmatig aandacht aan de verhouding geloof en psychotherapie. De relatie tussen de cliënt en God is regelmatig onderwerp van gesprek. Soms heb ik prachtige en ontroerende momenten met cliënten, maar het kan ook heel schrijnend zijn hoe mensen worstelen met God en eigen verwrongen godsbeelden.

Als ik het artikel van Maasland naar mijn eigen beroepspraktijk vertaal, besef ik dat ik meerdere malen kansen heb laten liggen. Bij gedrag dat God kwetst, verdriet doet en Zijn toorn oproept, vraag ik niet altijd hoe een cliënt zijn manier van handelen of reageren ten opzichte van God een plek geeft. Zelf ervaar ik deze vertaling van het artikel van Maasland naar mijn vakgebied als zinvol. Misschien kunt u ook zo'n koppeling naar uw vakgebied maken?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen