Geen schaamte voor tranen

Prinses Máxima was tijdens de huwelijksplechtigheid in de Nieuwe Kerk in Amsterdam zichtbaar ontroerd. Na haar jawoord vloeiden de tranen vanzelf in haar ogen. Wie het zag, voelde in eigen hart een snaar trillen. Sommigen grepen naar een zakdoekje. Vanwaar eigenlijk? Welke waarde hebben tranen als die van Máxima? "Huilen zelf lucht voor de persoon in kwestie niet op", zegt psychologe Michelle Hendriks. "Het kan vooral voordelen hebben voor onderlinge relaties." Deze maand promoveert zij aan de Universiteit van Tilburg op een onderzoek naar huilen onder volwassenen. "Voor oprechte tranen hoeft niemand zich te schamen." Drs. Rien Schoonhoven, psychiater te Veenendaal, geeft tranen graag de vrije loop. "Het uiten van je gevoelens is belangrijk", zegt hij. "Het helpt je bij de verwerking van verdriet. Daar ben ik van overtuigd." Musicus Pieter Jan Leusink, dirigent van onder meer het Holland Boys Choir en het Urker Mannen Ensemble, ziet tijdens kooruitvoeringen zelden mensen huilen. "Het scheelt dat ik met de rug naar hen toe sta. Maar ik hoor het wel als mensen ontroerd worden."