Groepsgevoel is geen geloof

Bijbel en traditie geven bij de amish de toon aan. Maar biedt hun levensstijl het antwoord? Is hun manier van doen de uitweg voor mensen in de reformatorische zuil die de dreiging van secularisatie en ontkerstening moe zijn? Vormt het voorbeeld van de amish een passende oplossing voor christenen die zich met de beste bedoelingen afvragen hoe ze zichzelf en hun kinderen voor de geest van de tijd en voor technicisme kunnen bewaren? Of lopen mensen de kans groepsgevoel te verslijten voor geloof?