Pieter Stolk (1945-2007)

Stolk begon zijn loopbaan als kerkorganist in zijn toenmalige woonplaats Ridderkerk. Hij studeerde orgel bij Arie J. Keijzer aan het Rotterdams Conservatorium en koordirectie bij Herman de Wolff. Veel koren zongen onder zijn leiding, waaronder Jubilate Deo in Woudenberg.

Sinds 1981 was Stolk dirigent van Vox Jubilans in Waddinxveen. Stolk en Vox hoorden onlosmakelijk bij elkaar. Zijn bewerkingen van psalmen en andere geestelijke liederen schreef hij speciaal voor dit gemengde koor. Stolk was zeer content met de diepe baspartij. "Die nut ik in mijn bewerkingen ten volle uit", zei hij in een interview met deze krant in oktober vorig jaar, ter gelegenheid van zijn 25-jarig jubileum als dirigent van Vox.

Dat jubileum werd gevierd met een concert in de Goudse Sint-Jan op zaterdag 28 oktober. Het was zijn laatste openbare optreden. Stolk leidde nog wel de repetities van Vox, tot 4 december. Hij moest bij het tradition ele concert in De Doelen op tweede kerstdag verstek laten gaan en hoorde rond de jaarwisseling dat hij ongeneeslijk ziek was.

Stolk wist Vox een geheel eigen klank te geven, te typeren als warm en verzadigd. In het RD-interview zei hij zijn koor als een symfonieorkest te beschouwen. Stolk was uiterst precies. Hij vroeg veel van zijn koorleden, kon eindeloos schaven aan uitspraak, dynamiek en intonatie, maar wist door zijn innemende persoonlijkheid mensen daarin mee te krijgen. Voxvoorzitter J. H. Hagen zegt desgevraagd: "Pieter heeft ons koor tot grote hoogte gebracht. Hij is moeilijk te vervangen."

Andere dirigenten -amateurs én professionals- schamen zich niet Pieter Stolk als voorbeeld te noemen. Dat heeft niet alleen betrekking op zijn manier van zingen -sterk vanuit de tekst van het lied- maar ook op zijn koorbewerkingen. Stolk wist van elke partij, van sopraan tot bas, een juweeltje te maken. Zijn bewerkingen zijn vaak pittig, maar geven koorleden grote voldoening vanwege de hoge muzikale kwaliteit.

Stolk koos er naar eigen zeggen bewust voor het geestelijke lied te blijven zingen en niet over te stappen naar een oratorium- of kamerkoor. Met Vox probeerde hij "een kwaliteitsimpuls" aan de koorzang in Nederland te geven door "op een artistieke wijze bezig te zijn, maar ook door instrumenten als fluit, hobo en harp in te schakelen en daar interessante arrangementen voor te schrijven", aldus Stolk in het RD-interview.

Tijdens zijn jubileum als Voxdirigent liet Stolk opnieuw zijn in 1983 gecomponeerde Reformations Kantate voor koor, solisten en orkest uitvoeren. Het werk is gebaseerd op Bijbelteksten die te maken hebben met de geestelijke strijd van Luther. Graag had Stolk nog eens zo'n groot werk gecomponeerd, maar het is er nooit van gekomen.

Ondanks zijn grote muzikale talenten bleef Stolk bescheiden. Hij reageerde altijd blij verrast als hij oude bekenden ontmoette, kon goed de zon in het water van collega's zien schijnen en bleef zichzelf. Dat gold ook in d e keuze van zijn repertoire. Gingen andere, vergelijkbare koren als Vox wel eens op de populaire toer, Stolk bleef de psalmen en het klassieke repertoire trouw. "Ik ga niet mee in de trend om negro spirituals en Amerikaanse stukken te zingen. Het zijn vaak succesnummers die een gevoel oproepen dat mij niet aanspreekt", zei hij bij zijn jubileum.

Stolk, die een vrouw en drie kinderen nalaat, zat nog vol ideëen. Zo droomde hij van een projectkoor met door hem geselecteerde stemmen. Het is hem niet meer gegeven. Met zijn overlijden is een innemende, hoogstaande musicus heengegaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen