Afscheid nemen op de Euromast
"Zie jij Canada liggen?" vraagt Matthias aan zijn vriend Robbert. De Euromast die ze vandaag bezoeken, is hoog. Maar niet hoog genoeg om Canada te zien, het land waar Matthias over een poosje woont.
Wanneer hij vertrekt weet hij nog niet, maar dát het zal gebeuren weet Matthias de Groot uit Numansdorp zeker. Met zijn vader, moeder, zus en drie broers emigreert hij dit jaar naar het dorp Springford in Canada. Vandaag beklimt hij samen met zijn beste vriend Robbert de oer-Hollandse Euromast, een hoge toren in Rotterdam. Om alvast een beetje afscheid te nemen van Nederland.
De man bij de balie, Dick, begint van alles te vertellen over het gebouw. "De Euromast was al jaren het hoogste gebouw van Rotterdam. Toen de Erasmus-universiteit werd gebouwd, bleek die 2 meter hoger te worden. Dat vond m'n vader niks, dus pakte hij mijn meccanobouwdoos en zette hij een stuk op de toren." Dick wijst naar een beeldje van de Euromast." De jongens lachen een beetje en lopen verder naar binnen.
Dominee
De lift sjeest omhoog. Even later staan de jongens buiten. Op een groot, rond platform. Meters boven de grond. Ze kijken uit over heel de stad Rotterdam. "Zo hé!" Robbert en Matthias lopen het hele platform rond. Ze willen alle kanten bekijken en proberen de telescoop uit. "Moet je zien, een blusboot die aan het oefenen is!" roept Robbert. "Ja", antwoordt Matthias, "en daar vier politieboten!"
De twee turen over het hek dat ervoor moet zorgen dat niemand naar beneden valt. "Waar staat onze auto?" Robbert vindt al snel het rode dak. Het lijkt wel een miniwereld op de grond. "Zo, dat is een klein mensje", wijst Matthias.
De jongens kijken omhoog naar het bovenste gedeelte van de toren. "Van meccano gemaakt zeker." Robbert denkt aan het verhaal van Dick en schudt zijn hoofd. "Dat kan nooit."
De vader van Matthias is dominee, nu in Numansdorp, straks in Springford. De Canadese gemeente had om zijn komst gevraagd. De oudste vijf kinderen van het gezin De Groot blijven in Nederland, maar de jongste vijf gaan mee. Matthias is een van hen. Drie maanden geleden vertelde zijn vader over de verhuisplannen. Matthias vond het vanaf het begin erg leuk, hoewel hij het goed naar zijn zin heeft in zijn Nederland. "Canada lijkt me een mooi land."
Ukkie
De jongens klimmen een paar trappen hoger. In de toren hangen platen van enorme torens uit de hele wereld. Daar is de Euromast met zijn 185 meter maar een ukkie bij. De jongens gaan op zoek naar het hoogste gebouw. "Deze", ziet Robbert, "de CN Tower van 553 meter. Hij staat in Toronto in Canada." "Dat is vlak bij ons!" roept Matthias.
Matthias gaat op reis en hij neemt mee? "Alles! Een paar spullen gaan in mijn koffer. De rest komt drie weken later met een container." Toch lijkt het Matthias wel moeilijk om de eerste tijd met weinig speelgoed in een onbekend land te spelen. "Ach", stelt Robbert hem gerust, "het went vanzelf. Na een poosje denk je dat je gewoon in Nederland aan het spelen bent. Alleen met iets meer bergen om je heen."
Matthias de Groot (10)
Groen van Prinstererschool, groep 6
Wat zei je toen je hoorde dat jullie gaan emigreren?
"Het eerste wat ik zei was: "Yes!" We krijgen een groot huis, een kelder met een speelruimte. Dat lijkt me leuk. Er valt altijd heel veel sneeuw en ik krijg misschien een quad. We gaan hazen vangen voor Lennard, mijn jongere broertje."
Wat vind je niet leuk?
"Ik zal mijn vrienden en familie missen. Het lijkt me spannend om met het vliegtuig te gaan, dat heb ik nog nooit gedaan. Maar het maakt niet veel uit of ik het leuk vind of niet. Als het van de Heere moet, dan moet het gewoon. Dan mag je niet tegenstribbelen."
Waarom zul je Robbert missen?
"We voetballen heel graag met elkaar. In Canada wordt er niet zo veel gevoetbald, maar meer gehockeyd. Ook kan ik superhard lachen met Robbert. Ik vind het jammer dat we dat niet meer kunnen doen."
Robbert van 't Noordeinde (10)
Groen van Prinstererschool, groep 6
Hoe vind je het dat Matthias vertrekt?
"Niet leuk. Matthias woont heel dichtbij in Numansdorp. Als hij weg is moet ik helemaal naar Klaaswaal rijden om met vrienden te spelen."
Hoe gaan jullie contact houden?
"Vooral via de mail. Ik heb mijn eigen mailadres. We kunnen ook bellen, maar dat is erg duur. Misschien gaat mijn familie hem wel een keer opzoeken, in de zomervakantie of zo. Maar ik denk dat Matthias zelf ook tussendoor wel een keer terugkomt."
Lijkt het je wat om in Canada te gaan wonen?
"Niet echt. Dan moet je iedereen verlaten."
Susanne
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 3 januari 2009
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 3 januari 2009
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's