De waakzame rode leeuw

"Zie je die leeuw?" Een van mijn overzeese collega's, een parlementariër uit de Antillen, wijst naar de waakzame rode leeuw die troont op het officiële wapen van Aruba in het parlement. "Zo zullen wij onze autonomie verdedigen."

Ook tijdens de tussendoortjes in het parlementaire koninkrijksoverleg -deze week treffen delegaties uit Nederland en de rijksdelen in de West elkaar op Aruba- valt om de haverklap het toverwoord: autonomie, de verworven, gekoesterde zelfstandigheid van de eilanden die samen het laatste restje tropisch Nederland vormen. Blijf af van onze autonomie.

Het raakt aan een open zenuw, merk ik tijdens alle intensieve, soms zelfs emotionele discussies over de toekomst van de Antillen in het "Parlamento di Aruba" in Oranjestad. Probeert Nederland niet op een of andere slinkse, achterbakse manier de greep op de voormalige koloniën te vergroten? Die argwaan, dat wantrouwen is als een stil gif. Het doortrekt alle discussies, merk ik. Als het niet openlijk is, dan in elk geval onderhuids. Dat Nederland voorwaarden stelt aan schuldsanering, dat er in ruil voor steun fatsoenlijk bestuur, stevige rechtshandhaving en financiële degelijkheid wordt gevraagd, dat het koninkrijksverband niet iets vrijblijvends is - elk debat stuit vroeger of later op de befaamde autonomie. Als Nederlander voel je je steeds aangeklaagd.

Het is iets wat erbij hoort, zo ontdek ik steeds meer. Het hoort bij het volwassen worden van landen, eilanden, naties. Op weg naar grotere zelfstandigheid, misschien wel onafhankelijkheid, wil je -net als in de puberteit- aan je omgeving, aan jezelf laten zien dat je groter-bent-dan-iedereen-schijnt-te-denken. Om daarna, als je eenmaal volwassen bent even rap te ontdekken dat je anderen nodig hebt.

Dat is een les die Nederland, een veel bezadigder natie, soms hardhandig heeft moeten leren. Maar ik heb het gevoel dat zo'n advies uit de mond van een "Hollander" op Aruba niet echt besteed is.

Peinzend kijk ik naar de waakzame rode leeuw boven op het Arubaanse wapen en vraag me af hoe het beestje er later op oudere leeftijd uit zal zien.

Dit is de vierde aflevering van de dagelijkse weblog van CDA-Kamerlid Schinkelshoek.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen