Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Meeleven

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Meeleven

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Per brief spreekt de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) haar meeleven uit met de Palestijnse christenen. Christenen in de Gazastrook zijn bang. Nu schrijft het moderamen van de synode zich diep verbonden te weten met de lijdende groepen. Een christelijk initiatief van bemoediging verdient bijval. Hoewel het de vraag is of zo'n brief christenen in de Gazastrook bereikt. En of zij geen partijzucht aanwakkert. Het concipiëren van zo'n brief is niet eenvoudig.

Het aantal christenen in de Gazastrook is klein. Sommigen schatten het op 2500. Anderen zeggen: nog slechts 2000 christenen van de wellicht circa 1,5 miljoen Palestijnen horen bij een kerk. President Abbas heeft tot nu toe niet voor een bevolkingsstatistiek gezorgd. Hij heeft in de Gazastrook in de praktijk niets meer te zeggen. Hamas nam illegaal de macht over. Niemand weet hoe het zit met emigratiepercentages. Israël is de enige democratie in de regio.

De Palestijnen in de Gazastrook -moslims en christenen- leven in kommervolle omstandigheden. Niemand mag echter vergeten dat de Arabische christenen het al vóór de Israëlische aanval moeilijk hadden. Bij een Israëlische luchtaanval op een school van de Verenigde Naties vielen doden. Maar nog geen jaar geleden ontplofte er een door militante moslims geplaatste bom bij een christelijke school in Gaza. Ook toen konden christenen een bemoediging gebruiken.

Minstens drie keer leed het Bijbelgenootschap in Gaza onder aanslagen. In 2007 doodden extremisten de 26-jarige Rami Ayyad, die de Bijbelwinkel beheerde. Hij sloot op zaterdag rond halfvijf de deuren van de shop. Om zes uur kreeg z'n vrouw een telefoontje dat hij was gekidnapt. 's Zondags vond de politie zijn lichaam. Met messteken en kogelgaten. Het is Ayyads vrouw Pauline ondertussen gelukt de Gazastrook te verlaten. Ze verblijft nu op de Westelijke Jordaanoever.

Het is niet alleen de huidige oorlog -zo noem ik het aanhoudend geweld maar- die de vrees van christenen in de Gazastrook voedt. Een predikant in Bethlehem vertelde mij vorig voorjaar reeds dat christenen zich dagelijks bedreigd gevoelen. Niet elke moslim is extremist, aldus de predikant. Toch vertelde hij dat het toenemende aantal incidenten in de Gazastrook "doet vermoeden dat het radicale fundamentalisme groeit." Met name Islamitische Jihad en Hamas zijn vervolgers van christenen.

De Palestijnse christenen verkeren niettemin ook in de huidige situatie in een zeer ellendige positie. Zij hebben zelf part noch deel aan de gewelddadige narigheid. Want geen van de christenen die hun geloof serieus nemen in de Gazastrook is lid van Hamas. Hooguit steunt een naamchristen die terroristische groep. Fatah heeft een meer seculier en minder religieus karakter. Mogelijk is een enkele christen lid van die organisatie. Maar Fatah is momenteel niet de veroorzaker van geweld.

Dat Arabische christenen niet deelnamen aan schieten met raketten tegen Israël tijdens het bestand betekent echter niet dat ze vriendelijk over Joden denken. Een predikant op de Westbank zei me afgelopen voorjaar: "Israël wil dit land ontdoen van Palestijnen." In Syrië vertelde mij een presbyteriaanse ouderling: "In 1948 kwamen er een paar mensen die zeiden: Deze grond is van ons. Maar ze hebben er geen enkel recht op." Een lutherse predikant in Jordanië zat op dezelfde golflengte.

Het is goed om in zo'n situatie meeleven te tonen. Zoals de PKN dat in praktijk brengt. Een citaat uit de brief: "Wij denken dat de huidige oorlog voorkomen had kunnen worden als de leiders aan beide zijden zonder arrogantie gehandeld hadden en werkelijk waren opgekomen voor het welzijn van hun mensen." Versimpelt dat het probleem niet een beetje? Israël waarschuwde Hamas vaak op te houden met schieten. Is het niet vooral Hamas die arrogantie toont?

De brief spreekt over "veelbelovende stappen in de richting van zekerheid voor Israël en een leefbare staat voor de Palestijnen" die geen vervolg kregen. Waarom gaat het over een staat voor de Palestijnen en zekerheid voor Israël? Of vormt die spreekwijze een tegemoetkoming aan de Arabieren? Niettemin is het goed dat het moderamen belooft de gemeenten op te roepen tot blijvend gebed voor allen die lijden en voor vrede in Israël en de Palestijnse gebieden.

De oorlog kost en beschadigt levens en veroorzaakt trauma's bij volwassenen en kinderen die in angst leven en het vertrouwen in de wereld verliezen. "Op een dag zullen zij opstaan en terugvechten", zegt de brief. Dat is inderdaad een levensgroot risico. En daarom is het goed dat een beweging als Musalaha werkt aan verzoening tussen Messiasbelijdende Joden en Arabieren die christen zijn. En aan een harmonieus samenleven van moslims en christenen. Maar voorlopig is dat nog niet veel meer dan een druppel op een gloeiende plaat. Reageren aan scribent? kerkenwereld@refdag.nl.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 10 januari 2009

Reformatorisch Dagblad | 32 Pagina's

Meeleven

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 10 januari 2009

Reformatorisch Dagblad | 32 Pagina's