"Iedereen roept: Zout, zout, zout"

Volop motorgeronk op de gemeentewerf in Barneveld, gistermiddag. Een shovel rijdt de loods met bergen strooizout in. Getooid met een muts loopt strooichef Gerard van der Bij over het terrein.

Een vrachtwagenchauffer komt naar hem toe, wapperend met een orderbon. "Ik heb 36 ton zout mee." Van der Bij knikt goedkeurend en zet zijn handtekening. "Daar zijn we blij mee. Iedereen roept nu: Zout, zout, zout!"

De strooiploeg van de gemeente Barneveld draait deze winterse dagen op volle toeren. Met tien strooiwagens probeert de dienst beheer openbare ruimte de gladde wegen begaanbaar te houden.

Drie vrachtwagens kunnen elk per rit 7 ton strooizout kwijt. Twee voertuigen hebben ieder zo'n 4,5 ton van het spul aan boord. Vijf kleinere wagens, geschikt voor smallere wegen, bieden per rit ruimte aan ruim een ton strooizout.

Topper

Zondag, toen er een weeralarm was afgekondigd, was een absolute topper voor de strooiers in Barneveld. De wagens zaten 17,5 uur op de weg en verspreidden 230 ton zout. "Ik doe niet veel anders dan werken en slapen", zegt Van der Bij. Toch is hij in zijn sas met de sneeuwval. "Het is voor ons een beetje avontuur en sensatie. Vergelijk het met de brandweer die graag een brand blust."

Soms is het dweilen met het sneeuwkanon open. "Heb je de wegen schoon, valt er weer een sneeuwbui. Kun je weer opnieuw beginnen."

Glibberig

In het buitengebied van Barneveld stuurt Aalt van Veen rond 16.00 uur zijn strooiwagen, een DAF 75, over een glibberige landweg tussen de besneeuwde landerijen.

Vanuit zijn cabine kan Van Veen via een besturingspaneel naast zijn stoel de dosis zout regelen. Vijf gram per vierkante meter voor een dun laagje sneeuw, zo'n 40 gram per vierkante meter bij een dik pak. De lengte van het strooibed varieert van 2 tot 10 meter. De schuif voor aan de wagen duwt een laag sneeuw opzij.

Van Veen probeert niet meer zout dan nodig te strooien. "Zout en asfalt zijn geen vrienden. Als er zout blijft zitten in een klein gaatje in het wegdek, kan dat putje gauw groter worden."

Het werk op de gladde wegen is niet zonder risico's. Een Barneveldse strooiwagen raakte zondag van de weg en belandde net niet in een sloot. Ook zijn er tijdens de recente strooitochten een paar paaltjes geraakt. Zelf kwam Van Veen, zo'n twintig jaar werkzaam bij de gemeente, in het verleden tijdens een strooirit bij ijzel bijna zelf in een sloot.

De afgelopen dagen kwam de chauffeur vijf onfortuinlijke automobilisten tegen. "Gisterochtend, om een uur of half¡zeven, hing vlak bij Achterveld een auto half in de sloot. Die heb ik eruit kunnen trekken."

Niet iedereen is blij met de strooiwagen. "Sommige automobilisten zijn ongeduldig en willen ons inhalen. Ik vind dat je met dit weer je gemak moet houden. Al zitten er 25 auto's achter me te knipperen, ik word er niet koud of warm van."

In woonwijken roept de komst van de strooiwagen gemengde reacties op. "De een steekt zijn duim omhoog, de ander wil liever dat de sneeuw blijft liggen, omdat de kinderen er dan lekker met hun sleetje in kunnen blijven spelen."

Kort nachtje

Ook Van Veen maakt lange dagen. "Als je urenlang naar de sneeuw moet kijken, zeker in het donker, is dat best vermoeiend."

Terug in Barneveld. Strooichef Van der Bij is bezig op kantoor. "De Zoutspecialist", meldt een bordje boven een bureau. Het is de taak van Van der Bij om de weerberichten op de voet te volgen, zodat hij zijn mensen snel kan inseinen. "Het zou wel eens kunnen dat we morgenochtend weer om halfvier moeten gaan rijden. Dat wordt dan weer een kort nachtje."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen