Vervangingstheologie

De laatste tijd staat de vervangingstheologie steeds meer in de schijnwerpers. Tot mijn verbazing merk ik dat steeds meer predikanten die aanvallen. Toch staat er in Romeinen 11-17: "En zo er enige der takken afgebroken zijn en gij, een wilde olijfboom zijnde, in derzelver plaats zijt ingeënt, en des wortels en der vettigheid des olijfbooms mede deelachtig zijt geworden."

Ook de daaropvolgende verzen spreken duidelijke taal wat dat betreft. Derhalve is de kerk in de plaats van het Jodendom gekomen. Vers 23 zegt vervolgens dat als zij, dat zijn de Joden, in het ongeloof niet blijven, zullen ingeënt worden, want God is machtig ze weder in te enten.

Het is dus een voorwaardelijke belofte. De Joden zullen weer ingeënt worden als zij, laat ik het in mijn eigen woorden zeggen, het Nieuwe Testament aanvaarden, dat houdt in dat Jezus Christus de Messias is, de Zaligmaker der wereld, zowel van Joden als heidenen.

Dat aanvaarden houdt dan wel in dat de ceremoniële wetten vervallen. Zolang dat onverteerbaar is voor het Jodendom zal er dan ook geen inenting in de olijfboom Gods zijn.

Of dat ooit zal gebeuren weet ik niet, want er is ook nog een groot ander probleem, namelijk dat iemand een Jood is als zijn moeder een Jodin is. Bijbels is echter dat iemand Joods is als zijn vader dat is. Al ben ik aanhanger van deze vervangingstheologie omdat die Bijbels is, ik ben niet antisemitisch. Er staat immers ook in Romeinen 11:20-22: "Zijt niet hooggevoelende, maar vrees" enzovoort.

J. Nootenboom

W. van Obdampark 7

3342 AD H-I-Ambacht

Willem van Oranje (IV)
In RD 8-6 reageert dr. R. de Graaf op een profielwerkstuk van twee gymnasiasten over Willem van Oranje. Zij kwamen tot de conclusie dat Oranje te typeren is als een huichelaar en wreedaard. Hij zou zich in zijn gedrag niet hebben onderscheiden van zijn tegenstanders.

De Graaf zegt dat Willem van Oranje beslist geen oorlogsmisdadiger was, geen heilige en ook geen halfgod. Maar de vraag blijft: Wie was hij dan wel?

Om iemands doen en laten te begrijpen, dient men hem in zijn tijd te plaatsen. En bij het interpreteren van bronnen is het van belang te weten welke levensbeschouwing de onderzoeker heeft. Dat de prins te maken had met plunderende soldaten lag vaak aan het ontbreken van geld om hen uit te betalen. Eens schreef hij: "Ik ben ten einde raad en weet niet wat ik moet doen, omdat de krijgslieden niets willen uitvoeren." En de moord op de Gorkumse martelaren was beslist niet naar de zin van de prins.

Laten we bovendien de wreedheid van Alva niet vergeten. Zijn beleid was: harde terreur. Toen Naarden was uitgemoord, schreef hij trots aan Filips II: "Niet één kind is er ontkomen!"

Oranje een heilige? Beslist niet. Lees maar zijn laatste gebed: "Och Heere, wees mij genadig en bescherm mijn arme gemeente."

In het leven van Oranje nam zijn tolerantiepolitiek een centrale plaats in. Hij was geen terroristenleider, maar door ongekende volharding gaf hij zelfs zijn leven voor de vrijheid van geweten om God te dienen naar Zijn Woord.

A. B. Goedhart

Raadhuisstraat 18

4245 KG Leerbroek

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen