De Saambinder / De Wachter Sions

De Saambinder

„Je hebt mooie dingen gezegd en de opbouw was goed”, kreeg de student over zijn preekvoorstel te horen. Maar ds. A. F. Honkoop voegde er nog iets aan toe, schrijft „v.a.” in de rubriek ”Even maar” in De Saambinder (orgaan van de Gereformeerde Gemeenten).

„Zeker veertig jaar is ds. A. F. Honkoop (1921-2008) voorzitter van het curatorium geweest. Hij heeft als zodanig veel voor onze gemeenten betekend. Heel wat dienaren des Woords zag hij binnenkomen. (...) Het was na een proefpreek, dat hij vriendelijk begon: „je hebt mooie dingen gezegd en de opbouw was goed…” U weet wel, als je dat hoort, veer je uit de spanning wat op: „zo, dat valt mee…” Om maar niet meer over het hoogmoedige mensenhart te schrijven. Vervolgens keek hij de student met zijn doordringende blik aan. Ineens zei hij met stemverheffing en heel nadrukkelijk op zijn speciale toon: „maar zul je die preek nooit meer zo houden?”

Bedoelde ambtsbroeder vroeg als aan de grond genageld: „waarom niet?” „Nou, dat was een joodse preek”, reageerde hij bits. „Een joodse preek?” „Ja, er zat niets of bijna niets van Jezus in. Van zo’n preek houden de joden ook. Maar ik niet en Gods ware volk ook niet. Want dat is vreselijk arm, begrijp je me? En hoe kom ik nu bij deze Zaligmaker, dát moet je vanuit je tekst preken.” Daar sta je dan als proponent met de mooie dingen die je gezegd zou hebben. Met de opbouw die wel goed was. Maar een arme, joodse preek! Want de Middelaar vormde niet de kern en het hoogtepunt en daarom mocht die zo niet meer gehouden worden.”

De Wachter Sions

Theologen als de Erskines en Th. van der Groe hebben veel aandacht besteed aan het „zuivere evenwicht tussen Wet en Evangelie.” In De Wachter Sions (orgaan van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland) vraagt ds. J. Roos aandacht voor hun geschriften.

„Inderdaad, de Erskines waren ruim in de aanbieding van genade en wij hebben er op toe te zien dit niet minder te doen. We moeten helaas schrijven dat er veelal een karikatuur over de prediking onder ons wordt gegeven. Wij zouden dan alleen het Evangelie verkondigen aan arme zondaren en de Wet prediken aan de overige hoorders. Of nog triester als men beweert dat wij voorstaan dat de mensen met hun armen over elkaar moeten wachten tot God overkomt. Laat het toch duidelijk zijn dat het Evangelie aan allen verkondigd wordt, en dat niemand wordt uitgesloten. Christus roept iedere zondaar op om zich tot Hem te wenden om behouden te worden (Jes. 45: 22). Er is genade voor de grootste der zondaren, zodat geen zondaar te veel heeft gezondigd of een te groot zondaar is, daar het bloed van Christus reinigt van alle zonden.

Doch het volgende mag ook niet verzwegen worden. Voor wie zijn de beloften? Al hebben we het Evangelie te verkondigen met bevel van bekering en geloof (Dordtse Leerregels Hoofdstuk 2, par. 5,) zodat iedere hoorder verantwoordelijk en verplicht is om deze eis in te willigen, en al worden alle beloften van het Evangelie aan iedereen gepredikt, dan wil dit nog niet zeggen dat de beloften voor iedere hoorder zijn! Wanneer de Heere het belooft, dan doet Hij het ook, en het kan toch niet zo zijn dat de Heere afhankelijk is van de mens. Het is opmerkelijk dat Van der Groe en de Erskines geen onderscheid maakten tussen de beloften van het Evangelie en de beloften van het Verbond zoals men tegenwoordig wel doet, wat voor de hoorders ontzettend verwarrend en voor de prediker zeer moeilijk is om dit in de prediking te scheiden. Ds. Van der Groe zegt eenvoudig het volgende: „De beloften van het Evangelie zijn eigenlijk niet voor alle mensen, maar alleen voor de arme, verslagen zondaren, zoals ook de medicijnen eigenlijk alleen maar zijn voor zieken en gewonden. Indien een gezond mens die wilde gebruiken, dan zou hij ze toch maar misbruiken, al was het alleen maar omdat hij ze niet nodig heeft (…). Maar als een onboetvaardig mens de beloften van het Evangelie wil gaan gebruiken, zonder een waar geloof, dan doet ook hij niet anders dan die misbruiken tot zijn verderf.” (...) We spreken de wens uit dat de Heere ons bij deze leer wil houden, en dat we mogen optrekken en samenwerken met hen die buiten ons zijn en deze leer van harte voorstaan.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen