De wereld op zijn kop

Guido Westerwelle wist dat het moment zou kunnen komen dat hij de strijd zou verliezen. In 2009 haalde hij in Duitsland het beste verkiezingsresultaat voor zijn partij FDP. Maar hij was nog nauwelijks vicekanselier onder Merkel of de peilingen voor zijn partij gingen in een duikvlucht naar beneden.

Westerwelle was als minister van Buitenlandse Zaken de laatste jaren gewend geraakt aan een respectvolle behandeling. Rode lopers en goede diners. Respect van John Kerry en Frans Timmermans. Maar in Duitsland is hij nu oud vuil. En zo werd er gisteren een stapeltje borden met Westerwelle erop vastgesjord en afgevoerd.

In de politiek is de grens tussen het bordes en de achterdeur bijzonder smal. Het verdwijnen van 93 FDP-vertegenwoordigers uit de Bondsdag kost in totaal zo’n 500 tot 600 mensen hun baan. Dat hoort natuurlijk bij het vak, maar wie zal de pijn beschrijven die dat geeft? Het zet de wereld toch even op zijn kop.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen