Obsessie met porno

Er zijn momenten dat een mens de schellen van de ogen vallen. Onlangs was ik op bezoek bij een reformatorische school in verband met een lezing voor jongeren van 16, 17 jaar. Ik vroeg enkele docenten en leidinggevenden waarover zij zich zorgen maken. Het antwoord was even eenduidig als onthutsend: „Pornoverslaving onder onze jongeren.” Geschat werd dat meer dan 50 procent van de jongens regelmatig porno bekijkt. Smartphones spelen daarbij een grote rol. Ook onder meisjes is het een groeiend probleem. Bij hen werd het aandeel op 30 procent geschat.

Deze cijfers komen overeen met onderzoeken die de laatste jaren onder seculiere jongeren zijn gehouden. Het bevestigt wat we al langer wisten: het gebruik van media door refojongeren wijkt niet of nauwelijks af van dat door niet-christelijke jongeren. De zorgen over pornoverslaving onder onze jongeren leven bij sommigen al langer. Kees van Vianen (LCJ) signaleerde het probleem al in 2011. Kennelijk hebben velen –waaronder ikzelf– het niet willen geloven.

Wij kunnen en mogen ons van dit probleem echter niet langer wegdraaien. De implicaties zijn immers ingrijpend. Een generatie van duizenden jongeren gaat verloren. Jongeren die zich bezighouden met porno bedroeven Gods Geest en leveren zich uit aan de duivel. Zelfs als zij op latere leeftijd erin slagen om zich van hun obsessie te bevrijden, zullen zij nog de gevolgen van een ernstig vervuilde ziel hun leven lang meedragen. De beelden die zich in hun gedachtewereld nestelen zijn onuitwisbaar. Ook als God hen bekeert –en Hij geve dat dit bij velen van hen het geval zal zijn– zullen zij dit kruis moeten blijven dragen.

Gevreesd moet worden dat veel van deze jongeren dusdanig beschadigd het volwassen leven ingaan, dat zij niet in staat zijn tot goede huwelijken. Hun vermogen tot liefde en trouw is ernstig aangetast. Velen van hen zullen bovendien verslaafd blijven, ook tijdens hun huwelijk. Er is weinig verbeeldingskracht voor nodig om te bedenken wat de gevolgen hiervan kunnen zijn.

We moeten eerlijk zijn. Dit is het faillissement van het huidige mediabeleid in onze gezindte. Alles wat we gedaan hebben op het gebied van voorlichting, opvoeding en filters heeft niet kunnen voorkomen dat onze ergste vrees bewaarheid werd. Het obsessief bekijken van porno is overigens niet het enige probleem. Onze jongeren luisteren óók massaal naar goddeloze muziek en kijken óók in groten getale naar speelfilms.

Er ligt hiermee een nameloos grote schuld op ons als opvoeders. We zijn met van alles druk geweest, maar stonden niet op de wacht toen het er werkelijk op aankwam.

Wat nu? Ik geloof dat we eerst en voor alles naar onze binnenkamer moeten, en de Heere moeten smeken om diepe indrukken van onze schuld. Die schuld moeten wij belijden en wij moeten ootmoedig om vergeving vragen. Ook moeten wij smeken om wijsheid, liefde, urgentiebesef en geloofsmoed om dit grote kwaad te bestrijden. En dan –en alleen dan– moeten wij aan de slag. Iedere opvoeder onder ons.

Of is het hopeloos? Ik moest denken aan wat ik ooit las over de eerste generatie zendelingen in China in de negentiende eeuw. In die tijd waren Chinezen massaal verslaafd aan opium. In de provincie Shanxi gold dat bijvoorbeeld tien van de elf volwassenen. De gevolgen waren verwoestend.

Pastor Hsi –eens zelf opiumverslaafd– begon klinieken om mensen te helpen om van hun verslaving bevrijd te worden. Hij maakte daarbij gebruik van een door hemzelf bereid medicijn. Hij was zeer succesvol. Hoe dat kwam? Het kwam doordat pastor Hsi geen vertrouwen had in alleen medicijnen om mensen blijvend te genezen. Hij wist dat er voor alles gestreden moest worden met de duistere machten die achter de verslaving schuilgingen. Hij leerde daarom iedere verslaafde om af te zien van alle eigen krachten en alle vertrouwen op menselijke hulpmiddelen, en hij wees hen op Christus, om tot Hem de toevlucht te nemen. Dat werkte. Wonderlijk wel.

God van de hemel, Die kan het ons doen gelukken. Maar waar zijn de ”pastors Hsi”?

De auteur is directeur van een it-bedrijf. Reageren? gedachtegoed@refdag.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen