Het schema van de wereld

Ik moet iets bekennen. Vorige week was het dankdag. Maar ik was het helemaal vergeten. Met als gevolg dat de dag volgepland was met zes uur college geven. Niet meer aan te ontkomen. Op de terugweg uit Amsterdam probeerde ik het tijdverlies nog goed te maken door de Intercity Direct –vroeger Fyra genaamd– te nemen. Maar een kapotte trein zorgde ervoor dat ik zelfs niet op het laatste nippertje de kerk in kon glippen. Dus me restte alleen nog het alternatief om thuis het resterende deel van de ernstige preek mee te luisteren.

Beschamend. Natuurlijk kan ik allerlei excuses aanvoeren waarom de dankdag niet in mijn agenda stond en ik me pas een week van tevoren realiseerde dat dit het geval was. We zijn net een week terug uit Papoea voor verlof en nog een beetje dizzy van de veranderingen. In Papoea is er geen dankdag, dus we zijn het misschien een beetje ontwend. In de universiteitskalender komt dankdag ook niet voor. Maar goed te praten valt het niet. Vandaar dat ik dit nu maar even opbiecht.

Voor mij is het een waarschuwing. Pas op: voor je het weet bepaalt je werk je agenda. Voor je het weet volg je alleen het schema van de wereld. Schema is het Griekse woord voor de uiterlijk verschijningsvorm of de structuur van de wereldlijke activiteiten. Zo’n schema is je agenda: het ritme, de indeling van de activiteiten worden voor een groot deel gedreven door wat anderen doen en anderen van je verwachten. Op dankdag naar de kerk gaan past zeker niet in het schema van de wereld om je heen: het gebruikelijkst is om gewoon naar je werk te gaan en boodschappen te doen. Mensen kijken raar op van de stroom kerkgangers die gewoon op een doordeweekse dag naar de kerk gaan – is er een begrafenis of zo?

De gedaante, het schema van de wereld gaat voorbij, schrijft Paulus in zijn brief aan Korinthe. Dat is een van de kernthema’s waarover hij schrijft als het gaat over de wereld en het staan in de wereld. Let op: datgene waar iedereen zich aan vasthoudt, zijn agenda door laat bepalen, is iets wat in rook opgaat. Het is ijdelheid. Voordat je het weet volg je niet de juiste agenda. Dan volg je de principes van de oude wereld, de eerste beginselen van de wereld, en volg je niet Christus (Kol. 2:8). Het is opvallend: Paulus zegt niet dat dat schema, die agenda, op zich verkeerd is. Hij zegt: Het leidt nergens toe. Je blijft met lege handen achter.

Dat is het venijnige. Als je op dankdag moet werken, kan dat. Maar wat levert het op? Salaris. En je valt niet zo op als iemand die op een doordeweekse dag naar de kerk gaat. Maar wat is echt belangrijk? Het gaat er dan niet om wat anderen van ons zeggen, maar wat vanbinnen echt onze drijfveer is. Is dat om mee te hobbelen met het schema van de wereld, met de trends om ons heen? Of hebben we een andere richting?

„Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zo zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, zittende aan de rechterhand Gods. Bedenkt de dingen, die boven zijn, niet die op de aarde zijn. Want gij zijt gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God.” Dus de kern is dat nu onze agenda door boven bepaald wordt. Niet door beneden. Door Christus, niet meer door onszelf en de mensen om ons heen. En dat leidt tot heel concrete acties: „Doodt dan uw leden, die op de aarde zijn, namelijk hoererij, onreinigheid, schandelijke beweging, kwade begeerlijkheid, en de gierigheid, welke is afgodendienst. (…) Maar nu legt ook gij dit alles af, namelijk gramschap, toornigheid, kwaadheid, lastering, vuil spreken uit uwen mond.” Het schema van de wereld wordt dus bepaald door de lusten, de genoegens van het vlees. Door de gierigheid, de wil om dingen zelf te hebben en niet uit handen te willen geven. Dat is afgodendienst, zegt Paulus. Omdat we God niet geven wat Hem toekomt.

Dat is de harde les van het missen van een dankdagdienst. Ik geef God niet wat Hem toekomt: dank voor alles wat ik gekregen heb. Ik heb de kans misgelopen om richtinggevende aanwijzingen van boven te ontvangen in de kerkdienst. Hoe staat het met de rest van mijn agenda? Het gaat er niet om of er een balans is tussen religieuze en ‘aardse’ activiteiten in mijn agenda. Nee, het gaat om het centrum van mijn agenda. Synchroniseer ik mijn agenda met het hier en nu, of draait alles om Christus?

Elco van Burg is consultant bij Lentera Papua in Indonesië en universitair hoofddocent ondernemerschap aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Reageren? rubriekforum@refdag.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen