Om Sions Wil / De Wachter Sions

Om Sions Wil

„Na Pinksteren is de zogenaamde feestloze helft van het kerkelijke jaar aangebroken. Deze periode duurt tot de adventsweken. D.V. 1 december begint er dus weer een nieuw kerkelijk jaar.

Ik herinner me een predikant uit mijn jeugd die op die eerste adventszondag de gemeente een gezegend nieuwjaar toewenste. Hij was er dan altijd een beetje trots op om te kunnen zeggen: „Wij zijn de wereld een maand voor, want voor de kerk begint het nieuwe jaar niet op 1 januari, maar op de eerste adventszondag.”

Zitten we dus nu in de feestloze helft? Als ouderen vinden we het wat overdreven om dit zo te benaderen. Wij leerden altijd dat je Kerstfeest kunt vieren midden in de zomer. Dat is niet afhankelijk van de kalender. Velen zien helaas de heilsfeiten als museumstukken. Ik moest daar aan denken toen ik een aantal maanden geleden in Dordrecht het museum bezocht waar een expositie was over de Nationale Synode. Toen ik een van de boeken in een kast aanwees aan mijn medebezoeker, sprong er direct een suppoost naar me toe: „Pas op, u mag dat niet aanraken.” Ja, zo gaat het met museumstukken: je mag ze niet aanraken en je moet ze in het museum achterlaten.

Velen zien de heilsfeiten ook als museumstukken. Je mag ze herdenken, maar je mag ze niet aanraken. Ze moeten na Pinksteren achterblijven en je moet dan maar weer een tijdje wachten om ze opnieuw „uit de kast te halen.”

Maar het gaat er bij de heilsfeiten juist om dat je erdoor aangeraakt wordt. Dat de Heilige Geest je ook leert dat het daarbij gaat om het ene nodige! Dat je er persoonlijk ook kennis van krijgt. Dat, zoals het op het Kerstfeest vaak gepreekt wordt, Christus in de beestenstal van je hart geboren wordt. Dat het in de lijdenstijd ook geestelijk ondervonden wordt: ik kost Hem die slagen, die smarten en die hoon... ik deed door mijne zonden Hem al die jamm’ren aan.”

Ds. A. van de Weerd staat in het gezinsblad Om Sions Wil stil bij het belang van de herdenking van de heilsfeiten.

De Wachter Sions

„De folder over het nieuwe donorregister laat weten dat er vier keuzes kunnen worden gemaakt: (1) JA, (2) NEE, (3) mijn familie beslist of (4) een met name genoemde persoon beslist. Wanneer er geen keuze wordt gemaakt, betekent dat dat men gekozen heeft voor: JA!

Dat is niet wenselijk. Daarom adviseren we u tijdig een keuze te maken en die keuze te laten registreren op de wijze zoals dit in de folder wordt uitgelegd (of zie www.donorregister.nl). Wanneer u voor JA kiest, kunt u ook aangeven welke organen gedoneerd mogen worden. Als u voor NEE kiest dient u te beseffen dat het moreel gezien betekent dat u ook geen orgaan wilt ontvangen, wanneer u dat nodig zou krijgen in de toekomst. Om die reden heeft het onze voorkeur om de keuze over te laten aan de familie. In het geval dat dit lastig ligt, kan er ook een met name genoemde persoon aangewezen worden. (...)

Het is van het grootste belang dat de keuze die iedereen nu moet maken goed besproken wordt met de familie. We spreken niet snel over onze dood, maar het is nu onontkoombaar. We hopen dat het gesprek hierover ons vooral bepaalt bij het doel van ons leven, bij ons sterven en de voorbereiding daarop. Dan gaat het er niet om hoe we in het donorregister geregistreerd staan, maar of onze naam in het Boek des Levens opgetekend staat!

Moge het gesprek over de dood leiden tot het zoeken van het Leven, opdat bij het sterven de laatste vijand wordt tenietgedaan.”

G. R. van Leeuwen gaat in De Wachter Sions (orgaan van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland) in op de actieve donorregistratie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen