Samenleving heeft bezieling nodig

Secularisme is de overtuiging dat religie en geloof geen invloed mogen uitoefenen op de samenleving. Dat gaat verder dan de scheiding tussen kerk en staat die in de meeste westerse staten is doorgevoerd. Seculieren staan voor een scheiding tussen geloof en politiek. Religieuze overtuigingen mogen enkel achter de voordeur en de kerkdeur geuit worden, maar zeker niet in het publieke domein.
Frankrijk is zo’n land waar de scheiding tussen geloof en politiek sterk is doorgevoerd. Maar ook in andere West-Europese landen is het secularisme in opkomst. In ons land is D66 de trekker van dit proces. En omdat de christelijke partijen weinig in de melk te brokkelen hebben, breidt dit denken zich momenteel als een olievlek uit. VVD, PvdA en GroenLinks gaan er klakkeloos in mee.
Immers, de seculiere staat legt de gelovige niets in de weg, zo stelde de schrijver August Hans den Boef eind vorig jaar in De Volkskrant. Het is een mooie manier om in een samenleving waarin (religieuze) diversiteit groot is, een gelijkwaardig samenleven te waarborgen, zo redeneren rechtsfilosofen als Paul Cliteur. Wat moeten christenen antwoorden op mensen die zulke ‘mooie’ redeneringen houden?
Allereerst maar eens begrip vragen voor mensen die geloof en politiek níet willen scheiden. Wie zich niet kan voorstellen dat voor gelovigen geloof en politiek wél met elkaar te maken hebben, schiet tekort in zijn voorstellingsvermogen en is niet erg tolerant. In wat voor democratie zijn we terechtgekomen als die zegt dat alle politieke opvattingen voluit serieus genomen dienen te worden, behalve als die overtuiging is gebaseerd op geloof? Wie het heel scherp neer wil zetten, kan de woorden van Ghandi aanhalen: “Wie religie en politiek van elkaar wil scheiden, heeft van beide niets begrepen.”
Een tweede belangrijk argument tegen secularisme is dat een puur democratische benadering, waarbij de helft plus één het voor het zeggen heeft, beslist ontoereikend is om diezelfde democratie en rechtsstaat vitaal te houden. Zelfs iemand als VVD-leider Bolkestein heeft een en andermaal erkend dat een bezielend verband in de samenleving nodig is. Als er iets is dat bezieling kan geven aan de samenleving dan is dat wel het christelijk geloof.
Verder leidt secularisme tot een monocultuur die tot grote spanningen in de samenleving kan leiden. De seculier denkende mens beschouwt zichzelf superieur aan de religieus denkende mens. Dat plaatst minderheden bijna vanzelfsprekend in een achtergestelde positie. De etnische spanningen in Frankrijk van enkele jaren geleden tonen aan waartoe dat kan leiden.
Als vierde leidt het seculiere denken tot aantasting van vrijheden. Zie daarvoor de hostierel in Den Bosch, vorig jaar. Verder valt te denken aan de SGP. Geen SGP-vrouw wilde procederen tegen de partij, maar uiteindelijk wordt de partij wel gedwongen om geen uitvoering te geven aan het eigen beginsel. Hoezo de gelovige niets in de weg leggen?

Reageren? Mail naar redactie@rmu.nu

Gerard Vroegindeweij is hoofdredacteur van RMU∙NU , politiek redacteur en commentator van het Reformatorisch Dagblad.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen