Wij hebben een Koning!

Caspar de Coligny, in het midden van de 16e eeuw legeroverste in dienst van de Franse koning, moet voor zijn heer een stad verdedigen. Een door de Spanjaarden belegerde stad. Binnen de vesting wordt honger geleden. Dat is buiten de muren bekend geworden. De vijand stemt zijn tactiek erop af. Ze schieten pijlen waaraan briefjes zijn bevestigd, vol beloften. “Vrije aftocht en niemand zal iets overkomen.” Wat doet de dappere commandant? De koning heeft hem beloofd voor ontzet te zorgen. Op zijn tijd! Op die toezegging vertrouwt hij. Daarom schrijft De Coligny terug. Hij bevestigt zijn briefje ook aan een pijl, die hij op zijn beurt naar de vijand afschiet. Twee woorden maar: “Regem habemus!” Wij hebben een koning!

Gods Kerk heeft een Koning! Het is deze bemoediging die de apostel Petrus aan de verstrooide vreemdelingen in Klein Azië doet weten. Het is nog niet zo lang geleden dat ze gekomen zijn tot de kennis van de enige Naam tot zaligheid. Ze belijden dat geloof ook. Maar dat wordt hun door hun heidense omgeving niet in dank afgenomen. De kleine en kwetsbare gemeenten in die Grieks-Romeinse wereld worden voortdurend bedreigd. De druk neemt toe. In de komende tijd zal hun niet veel goeds te wachten staan. Het is in dat verband dat Petrus woorden van troost schrijft. Hij wijst op de erfenis. Het is een onverderfelijke, onbevlekkelijke en onverwelkelijke erfenis, die in de hemelen bewaard wordt voor hen. Bij alles wat vergaat in deze bedeling, is er voor Gods kinderen één ding dat onaantastbaar is en dat wacht om in bezit gesteld te worden: de erfenis die verworven is door de grote Erflater.

Maar nu is het niet alleen de erfenis die bewaard wordt. Ook de erfgenamen worden bewaard: “… u die in de kracht Gods bewaard wordt!” Let er op dat Petrus hier spreekt over het bewaard wòrden! Mijn eigen inbreng doet er ten diepste niet toe. Wie van aanvechting weet, van buitenaf en van binnenuit, die heeft niets aan zijn eigen krachten. Daarom is het zo vertroostend dat Petrus er aan toevoegt dat ze worden bewaard in de kracht Gòds. Die kracht van God fungeert als een burcht, een sterke vesting. Daar zijn de erfgenamen als het ware in besloten. Het is de Schuilplaats van de Allerhoogste waarin ze schuilen mogen tegen alle gevaar.

Deze Schuilplaats is verworven door de Koning van Zijn kerk. Doordat Hij Zelf de storm is ingegaan. Hij heeft de boze getrotseerd. En in Hem zijn allen die van Christus zijn, meer dan overwinnaars. Met het oog op deze Held, belijdt Gods kerk: “Wij hebben een Koning. Onze Koning is van Israëls God gegeven!”

Ds. J.M.J. Kieviet
Dordrecht

Vragen
- Hoe ervaart u Gods koningschap?

- Ziet u de toekomst met vertrouwen tegemoet?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen