Van visser der mensen tot herder van de kudde

Tussen opstanding en Hemelvaart komt Christus de Zijnen te onderwijzen. Daartoe komt de Heere ook nu naar de zee van Tiberias. Het meer waar de Heere ook voor het eerst de discipelen geroepen heeft om vissers der mensen te zijn (Markus 1 vs. 17). En nu zijn zij weer aan het vissen als de Heere hen komt roepen om nu herders te zijn, die de lammeren weiden en de schapen hoeden.

Lege netten
Maar voordat de Heere dat doet, laat Hij hen eerst gevoelen: zonder Mij kunt gij niets doen. Is al ons werk ijdel. Toen de Heere hen ontboden had bij de zee van Tiberias, duurde het wachten lang.
Is dat geestelijk ook al niet zo? Maar onze tijd is niet Gods tijd. Ook nu blijkt dat Petrus nog steeds voorop loopt en hij zegt: ik ga vissen. Heel de nacht waren de discipelen al aan het vissen: net over boord, binnen halen en leeg. Worp na worp, maar er wordt niets gevangen. Het moedeloze werk van een mens, die alles zelf wil doen. Het ijdele werk van een mens, die ook in het geestelijke alles zelf wil meebrengen. Bezig, bezig en nog eens bezig, maar het net blijft leeg.

Totdat de Heere komt
En dan zegt Hij: werp het net aan de rechterzijde uit. ‘Als wij dit lezen, dan vinden wij dat gewoon.’
Maar voor een visser is het eigenlijk de grootst mogelijke dwaasheid. Het net aan stuurboord uitwerpen is vragen om problemen. Dan is het helemaal zeker dat je niets vangt. Toen bevond het roer zich aan de rechterzijde. En als men ging vissen lag de rechterzijde tegen de stroom in, zodat het water onder de boot doorstroomde. Wierp men dan het net aan de rechterzijde uit, dan sloeg het net door de stroom onder de boot door en kon je niets meer vangen. Maar op het machtswoord van Hem, werpen zij toch het net uit, want Hij heeft beloofd: en gij zult vangen. Dat vraagt niet om ‘ja maar’, maar dat vraagt om ‘ja amen’.

Overvolle netten
En dan geen leeg net, maar een net zo vol, dat het een wonder is, dat het net niet scheurde. Zonder de Heere blijft al ons werk ijdel. Maar als de Heere komt, al gaat het tegen ons verstand in, schenkt Hij zegen. Welzalig zij, die het van de Heere verwachten. Die komen nooit beschaamd uit. Dan wordt het net vol. Overvol.

Welzalig is het volk, dat, dus gezegend,
Dit heug’lijk lot door ‘s Hemels gunst bejegent;
Welzalig is het volk, dat bij ‘t genot
Van overvloed, den HEER heeft tot zijn God.

Ds. N.P.J. Kleiberg
Veenendaal

Vragen

- Is ons dagelijks werk ook ijdel?
- Gelooft u God op Zijn Woord?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen