Het ontslagrecht (2)

Wanneer een werkgever een ontslagvergunning heeft van de Direkteur van het Gewestelijk Arbeidsbureau m.b.t. een bepaalde werknemer en vervolgens op grond van deze vergunning met inachtneming van de opzegtermijn, deze werknemer ontslaat, wil dit nog niet zeggen, dat dit ontslag steeds onaantastbaar is.

Tegen een beslissing van de Direkteur van het Gewestelijk Arbeidsbureau, waarbij een ontslagvergunning is verleend, staat geen hoger beroep open bij een hogere instantie. Wel is het mogelijk een dergelijk ontslag toch aan te vechten voor de Kantonrechter. Zulks nl. wanneer het hier een kennelijk redelijke beëindiging van de dienstbetrekking betreft. Dat is geregeld m artikel 1639 s van het B.W.; daarin staat, dat indien één der partijen de dienstbetrekking al dan niet met inachtneming van de voor de beëindiging geldende bepalingen, kennelijk on-redelijk doet eindigen, de rechter steeds aan de wederpartij naar billijkheid een schadevergoeding kan toekennen.

Van een kennelijk onredelijke beëindiging van de dienstbetrekking door de werkgever is sprake, wanneer deze bijvoorbeeld geschiedt zonder opgave van redenen of onder opgave van voorgewende of valse redenen Voorts wanneer, mede in aanmerking genomen de voor de werknemer getroffen voorzieningen en de voor hem bestaande mogelijkheden om ander passend werk te vinden, de gevolgen van de beëindiging voor hem te ernstig zijn in vergelijking met het belang van de werkgever bij de beëindiging.

Wanneer de werknemer kan aantonen, dat het ontslag kennelijk onredelijk is geweest doordat bijvoorbeeld de reden, welke werd aangevoerd voor het aanvragen van een ontslagvergunning, feitelijk niet juist was dan wel een voorgewende reden was, daarover een procedure aanspannen tegen de werkgever. Er kan dan gevorderd worden herstel van de dienstbetrekking eventueel gekoppeld aan een schadevergoeding, danwel een schadevergoeding alleen. Deze regeing dwingt iedere werkgever ertoe om ook bij het aanvragen van een ontlagvergunning steeds de grootste oorzichtigheid te betrachten en aleen maar die argumenten aan te voeen, die ook hard te maken zijn.

De achterliggende gedachte aan deze regeling is het feit. dat een ontslag een ingrijpende zaak is, waarvoor deugdelijke argumenten aanwezig moeten zijn. Blijken achteraf de aangevoerde argumenten feitelijk onjuist te zijn of slechts verzonnen argumen­ ten te zijn, dan moet de mogelijkheid open zijn om daarop alsnog via de rechter in te grijpen. Vooral ook omdat tegen een beslissing van de Direkteur van het Gewestelijk Arbeidsbureau, waarbij een ontslagvergunning is verleend, geen beroepsmogelijkheid bestaat, moet er nu juist een weg zijn om een onjuiste beslissing toch te korrigeren.

Let wel, het moet dan duidelijk zijn, dat de Direkteur van het G.A.B, bij het nemen van zijn beslissing van onjuistheden is uitgegaan, als gevolg van verkeerde voorspiegelingen van de werkgever; bijvoorbeeld het argument, dat er geen werk meer is vanwege bedrijfsinkrimping, terwijl blijkt dat kort na het ontslag toch weer ander personeel wordt aangetrokken. Dit zijn feiten, waarmee de Direkteur van het G.A.B, rekening zou hebben gehouden, indien deze hem bekend waren geweest.

Sprang-Capelle

J. P. de Man.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen