De Encycliek “Humani Generis” - pagina 25

vraagstuk, of naast de „Westerse" incarnatie van het christendom niet andere incarnaties k u n n e n plaats vinden. D e Paus blijkt daarover wat minder optimistisch te denken d a n Daniélou. N a lezing van de Encycliek zullen we ongetwijfeld moeten spreken van een waarschuwing in de richting van de opvattingen van Daniélou en d a n natuurlijk in nog veel sterkere m a t e in de richting van die van Bouillard. Schijnt de laatste te menen, dat de scholastieke theologie in de tegenwoordige tijd wel vervangen kan worden door een andere „vertolking" der openbaring, de eerste laat in elk geval ook weinig bespeuren van een voorkeur voor de scholastieke „vertolking" boven eventuele andere „incarnaties" v a n het Christendom. En d a a r d o o r vervlakt niet alleen het onderscheid, dat de Paus ziet tussen de wijsbegeerte, w a a r v a n de scholastieke theologie zich bedient, en de denkstructuren, waarin volgens Daniélou het Christend o m evenzeer zou k u n n e n worden geincarneerd. Ook met de bijzondere waarborgen, w a a r m e e de scholastieke theologie als in de kerk gegroeide theologie is omringd, wordt niet voldoende rekening gehouden. Voor een juiste beoordeling moet men nu evenwel terdege rekening houden met het feit, dat bij de theologen van Lyon-Fourvière een heel andere functie der theologie op de voorgrond staat d a n bij de scholastieke theologen. De laatsten zien als doel der speculatieve theologie om met het denken dieper in te dringen in de geopenb a a r d e waarheid. De nieuwe theologen zien het doel van de theologie echter veel meer in direct verband met de prediking v a n de kerk. D a a r o m spreken ze ook graag over de „vertolking" der openbaring, die door de theologen moet worden gegeven. Deze wordt door hen in verband gebracht met de wijsbegeerte. M a a r de wijsbegeerte wordt dan niet als bij de speculatieve theologen allereerst gezien als een middel om dieper in de openbaring in te dringen. Het is voor hen primair een middel, waarvan men zich bedient, om de openbaring mensen van allerlei cultuur te doen aanspreken. V a n d a a r dat minder wordt gelet op de objectieve waarde der gebruikte wijsbegeerte d a n wel op de actualiteit dier wijsbegeerte. Zo laat het zich verstaan, dat de „nieuwe theologen" mogelijk van mening zijn, dat de zojuist besproken gedeelten der Encycliek grotendeels aan de beschouwingen, die zij hebben gewijd aan de functie der theologie, voorbij gaan. Zij spraken niet over een redenerende, m a a r over een vertolkende theologie. Desondanks zal men echter toch rekening hebben te houden met het feit, dat de Encycliek er met n a d r u k op wees, dat de waarheidsinhoud der prediking afhankelijk is van de begrippen, met behulp waarvan ze is uitgedrukt. De Encycliek eist ook voor de „vertolking" het gebruik van in zich zelf zuivere begrippen en dus van een objectief ware wijsbegeerte, dat wil zeggen een wijsbegeerte, die in overeenstemming is met de grondslagen der scholastieke philosophie. Toch zijn de theologen van Lyon-Fourvière nog niet klaar, als ze

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen