Het heiligheidsbegrip in de theologie der Reformatie - pagina 35

w a a r u i t ik hier citeer, is „Panstratiae catholicae sive controversiarum de religione adversus Pontificios Corpus. Het is in 1626, dus na zijn dood, door zijn zoon uitgegeven in Genève. Chamierus noemt bepaalde onderscheidignen inzake de praedestinatie scholastisch 1 9 2 ). I n verband met de sanctificatio der kinderen merkt hij op 1 9 3 ): ,,Derhalve kunnen zij die geboren zijn uit ongelovigen tot de verdoemenis bestemd zijn; o m d a t deze sanctificatio hen in het geheel niet toekomt. Vervolgens staat zelfs bij hen, die uit gelovigen geboren zijn, deze sanctificatio de verwerping niet in de weg". De sanctificatio wordt terecht de gerechtigheid genoemd, ,,die vast zit aan de rechtvaardigverklaring, d.i. de habitus en derhalve een zekere qualitas, die inderdaad en in werkelijkheid zich er in bevindt, opdat hij na de gebrekkige habitus te hebben afgelegd, die hij van de geboorte af h a d , en vermeerderde door vele en talrijke boze handelingen, een nieuwe aantrekke; vervolgens verlicht n a a r de geest, opdat hij de wil Gods kenne: vervolgens hervormd in de wil, opdat hij in h a a r een genoegen vinde; vervolgens versterkt in zijn krachten, o p d a t hij inderdaad vervulle, wat hij reeds kent en liefheeft" 1 9 4 ). Calvijn heeft „nooit geleerd, d a t er in de rechtvaardigmaking geen enkele ingegoten genade, geen enkele inklevende gerechtigheid gegeven wordt. In tegendeel derhalve met onderscheiden woorden ontkent hij, dat het één van het ander gescheiden wordt niet slechts schrijvend . . . dat het geloof ingegoten wordt, wat zonder twijfel genade is . . ., m a a r ook vinnig datzelfde erbij voegend, wat wij niet gezegd h e b b e n " 1 9 5 ) . „ Z o zijn er tussen dag en nacht onzekerheidjes in welke weliswaar het licht is, m a a r niet zonder schemering; er is ook duisternis, m a a r niet zonder licht. V o l m a a k t echter noemt men die dag, waarin geen duisternis is en ook is de nacht volmaakt, waarin geen enkel licht is". N u zo het begrip volmaakt bepaald is, betoogt Chamierus, dat in ,,de volmaakte sanctificatio . . . alle gedachte a a n de zonde weg is", de onvolmaakte echter ,,wel zich reeds afscheidt van het ene uiterste, d a t in enkel zonde is", m a a r „bestaat tussen die twee uitersten en derhalve iets overhoudt van de zonde . . ., hoewel naderend of ook meer naderend tot de gerechtigheid". De rechtvaardigmaking is uit het geloof en is het begin van de sanctificatio. „Derhalve terecht: ik geloof d a t het begin van een christelijk mens in Christus ligt" 1 9 6 . „ W a n t nooit heeft iemand van ons gezegd, d a t onze samctificatio bestaat uit de gerechtigheid Gods, d.i. dezelfde, die van Christus is. W a n t het geheel is menselijk en van ons, d.i. v a n buiten of bijkomend, toch formeel aan ons inhaerent, als in het eigen subject" 1 9 7 . Over het verband van heilig en doop het volgende. „ E n het Woord én de prediking van het Woord behoren tot de instrumenten van onze heiligmaking" 1 9 8 ). De Heilige Geest is de causa efficiens van de sanctificatio 1 9 9 ).

1M

) D. C h a m i e r u s Panstratiae catholocae sive controversiarum d e religione adversus Pontificios Corpus. I I I ; pg. 208. ' " ) I I I . pg. 217. ' " ) I I I . pg. 269.

1,s

) ) "') '") "•)

1M

III. III. III. IV. IV.

pg. pg. pg. pg. pg.

271. 936. 902. 1. 81.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen