Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het primaat van de paus - pagina 58

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het primaat van de paus - pagina 58

1. Historische uiteenzetting...Het pauselijk gezag tot Leo I - De ontwikkeling in de middeleeuwen - Conciliarisme en papalisme - Concilie van Constanz, 1414 - 1418, en zijn nasleep - Luther - Calvijn - De oosterse en anglicaanse kerken - De contra reformatie tot de 19e eeuw - Het eerste en tweede Vaticaans concilie...2. Schriftuurlijke gegevens...3. Conclusies...

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Van de progressieven willen we in de eerste plaats wel gaarne luisteren naar onze landgenoot, kardinaal Alfrink, die zijn rede hield op 2 oktober. 1 0 1 ) Hij vond het verkeerd dat men sprak van Petrus en de apostelen. Alsof Petrus geen apostel was. Het moest volgens Alfrink wezen: Petrus en de andere apostelen. Niemand, aldus de nederlandse kardinaal, wil het primaat ontkennen of kleineren, maar het primaat komt op uit het apostel-zijn. Daarop maakt Alfrink een merkwaardige onderscheiding tussen fundament en rots; de kerk is gebouwd op 12 fundamenten, de apostelen, maar Petrus is de r o t s . 1 0 2 ) Dit is gezocht en onwaar. Rots en fundament is in dit verband hetzelfde. Een krachtiger schriftuurlijk argument bracht Meyer van C'hicago naar voren, die er op wees, dat de apostelen in Handelingen als college optreden en besluiten n e m e n . 1 0 3 ) Ook de benoeming en de investituur van de bisschoppen is ter sprake gebracht, o.a. door Maximos IV Saigh. Men kan immers moeilijk met de collegialiteit in overeenstemming brengen, dat de paus de bisschoppen benoemt en hun de wijding geeft. De patriarch zeide dan ook, dat dit geen goddelijk recht is van de paus. Wegen wij nu voorlopig de argumenten van voor- en tegenstanders der collegialiteit eens tegen elkander af, dan komen we tot de volgende overwegingen. Men kan tegen het eerste Vaticaans concilie allerlei inbrengen, maar de daar geformuleerde leer heeft tenminste het voordeel, dat ze duidelijk is, zoals ook de traditionele r.k. theologie duidelijk is tegenover veel duisters in de nieuwere opvattingen. Er blijft bij de verdedigers van de collegialiteit een zekere tweeslachtigheid. D e paus is het hoofd van de kerk en toch ook alle bisschoppen. (Hier komt de beroemde vraag naar voren of er één of twee hoogste machten in de kerk zijn). Alle bisschoppen zijn ook de hoogste macht in de kerk, en toch is ook volgens de collegialen, de paus het hoofd van het college, en dit is ook volgens hen meer dan een ereprimaat. Dus heeft de paus toch weer macht over de bisschoppen, die dan dus geen hoogste macht zijn.

onder de bisschoppen gehouden. Pius I X in de encycliek „Ubi p r i m u m " van 2 febr. 1849 voor de a f k o n d i g i n g van het dogma van Maria's onbevlekte ontvangenis en Pius X I I in de ene. „ D e i p a r a e virginis M a r i a e " van 1 mei 1946 voor de a f k o n d i g i n g van het dogma van Maria's hemelvaart. Zie o.a. H e r l i n d e PissarekH u d e l i s t : „Das ordentliche L e h r a m t als kollegialer A k t des Bisschofskollegiums" in „ G o t t in W e l t " , een feestbundel v a n twee dikke delen v o o r K a r l R a h n e r 1964 (dl. I I pag. 181/2). D e conclusie van dit artikel is nogal „episcopaal" H e t episcopaat zou met de paus aan het h o o f d de hoogste drager der macht zijn, die Christus a a n de kerk heeft gegeven. H e t episcopaat stelt collegiale akten niet alleen in het oecumenisch concilie, maar ook in het gewone leerambt, w a n n e e r het een onfeilbare leer v o o r d r a a g t . 101) H e t is in de p r a k t i j k moeilijk zulk een schema conservatief-progressief te hanteren. Er zijn allerlei nuanceringen, k a r d i n a a l A l f r i n k b.v. schaart zich v a a k achter de progressieven. M a a r hij spreekt meestal zeer behoedzaam, en is in zijn uitlatingen bijzonder diplomatiek. Soms kan hij ook weer erg behoudend zijn. 102) K.A. 25/10-1/11 1963, kol. 1105. 103) id. 8/11 kol. 1133.

Dit artikel werd u aangeboden door: Willem de Zwijgerstichting

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1966

Reformatorische stemmen | 84 Pagina's

Het primaat van de paus - pagina 58

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1966

Reformatorische stemmen | 84 Pagina's