Uit de geboortegeschiedenis van de gereformeerde kerken in Nederland - pagina 24

Duitsland een leger uit de grond hadden gestampt, trokken langs de Maas naar het N o o r d e n . D e Prins kwam hen in de B o m m e l e r waard tegemoet. O p 1 4 april leverde het Nassause leger slag tegen de Spanjaarden op de M o o k e r h e i d e in N o o r d - L i m b u r g . Het werd jammerlijk verslagen. Lodewijk en Hendrik van Nassau sneuvelden. Hierdoor was de situatie van de opstand met één slag veranderd. Requesens b e h o e f d e niet langer een aanval vanuit Duitsland te vrezen en spande zich nu tot het uiterste in de opstand in de vierhoek Leiden, D e l f t , G o u d a en D o r d r e c h t neer te slaan. Francisco Valdez, één van zijn bekwaamste generaals, sloeg opnieuw het beleg rond Leiden. H e t werd nu menens. Zijn troepen bezetten D e n Haag, drongen diep door in het W e s t l a n d en kregen zelfs V l a a r d i n g e n en Maassluis in handen. D e l f t ontkwam ternauwernood aan een overrompeling.

D e vijand stond in het hart van

Holland! Requesens voerde de strijd niet alleen op het militaire front, ook politiek en propagandistisch. Hij vaardigde op 6 juni 1 5 7 4 een generaal pardon uit, een soort algemene amnestie. " M e n had zig nu slechts te biegten en tot den schoot der K e r k e weder te keeren, om

's konings genade te verwerven",

aldus W a g e n a a r ,

een

ge-

schiedschrijver uit de achttiende eeuw. S p a n j e voerde tegelijkertijd de strijd in internationale verbanden. D e Paus werd zelfs ingeschakeld om het pardon kerkelijk te bevestigen, en Gregorius X I I I was hiertoe graag bereid. Hij steunde van zijn kant de anti-protestantse politiek van S p a n j e tegen N e d e r l a n d en Engeland. A l was de situatie hachelijk, de leidende figuren van de opstand dachten er niet over om op het pardon in te gaan. " Z i j b e g r e p e n " , aldus Pieter B o r , één van de grote geschiedschrijvers van de opstand, dat dit vredesaanbod nergens toe diende " d a n om henluiden in slaep te wiegen en also te overvallen". Z o kwam de synode van Dordrecht bijeen in één van de meest kritieke momenten van onze vaderlandse geschiedenis. A l l e e n al de reis erheen leek voor heel wat synodeleden een riskant bedrijf. T o c h trokken ze over de wegen die nog open waren en misschien nog meer over de binnenwateren uit Holland en uit Zeeland naar Dordrecht. Z e waren vast besloten deze kerkelijke vergadering te laten doorgaan. Er stond te veel op het spel om thuis te blijven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen