De Bergrede - pagina 47
1. Inleidende opmerkingen...2. Beschouwingen over de Bergrede. - De anti-farizese uitleg - De consequent-eschatologische uitleg - De traditionele r.k. interpretatie - De tweerijken leer - Gezindheidsethiek...3. Beknopte uitleg. - De zaligsprekingen...4. Het Evangelie en de Bergrede. - Christus en de Bergrede - De vervulling van de Wet - De radicaliteit van de liefde - Onderwijzing van de gemeente - Leven met de Bergrede...
Jezus geeft illustraties, voorbeelden, hoe ver die liefde kan gaan. Maar de liefde kan zich verschillend openbaren. Ook een rechtsorde kan uiting van liefde zijn. Daarom moeten we de radicaliteit niet op doperse wijze opvatten als een aantasting en omverwerping van de rechtsorde die uit de schepping voortvloeit en door de zonde nodig geworden is. Ook Jezus zelf verwerpt deze ordeningen niet. Wel verwerpt Hij het misbruik ervan om aan de eis van God te ontkomen. Jezus Christus zelf heeft het gebod der liefde niet altijd op dezelfde wijze volbracht. Hij heeft alles verdragen, maar ook heilig getoornd. Hij was zachtmoedig als een lam, maar kwam ook op voor de rechten van zijn Vader. De liefde-eis dient verstaan te worden in het licht van heel de geopenbaarde wil van God in de wet en de profeten. Zo ontvangen we verticale doorsneden van het gebod der liefde in al haar radicaliteit. 18
Onderwijzing van de gemeente
In dit verband is ook van belang de vraag, tot wie Jezus zich richt in de Bergrede. We zagen hoe men in de geschiedenis nu eens geprobeerd heeft de geldigheid te beperken tot bepaalde categorieën, dan weer de Bergrede opgevat heeft als een sociaal program, of een moraalsysteem voor elk mens. We wijzen weer op de aanhef. Jezus spreekt zalig. De Bergrede is prediking van het Koninkrijk en roept tot deelgenootschap aan dat Rijk. De geboden van de Bergrede richten zich primair tot de kinderen van het Koninkrijk, tot de gemeente die leeft in het licht van het Koninkrijk. In deze geladen woorden ontvangt Christus' gemeente onderwijzing, 'Weisung', Thora, d.w.z. wordt haar de weg van het Koninkrijk gewezen; die vreemde, aan de stijl van de wereld gemeten tegendraadse weg in het voetspoor van de Messias Jezus. Die gemeente leeft in een wereld die nog niet het Koninkrijk is. Dat geeft de spanning aan het bestaan. Daarom staat ze voortdurend in de spanning en mag ze niet, vooruitgrijpend op de toekomst te doen alsof Gods kinderen met de ordeningen van de wereld niets te maken hebben. Anderzijds mogen we dit ethos van de gemeente ook niet versmallen tot een ethiek voor ingewijden, ver van het gewone levensmilieu. Immers, Gods Koninkrijk gaat over alle dingen. En de ordeningen van dit aardse leven, de overheden en de machten komen in het licht te staan van dit Rijk. Juist het slot van het Mattheüsevangelie laat ons zien hoe dit theocratische element in de verkondiging niet verzwegen mag worden. We hebben een Here die alle macht heeft en alle volken roept 19
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1982
Reformatorische stemmen | 60 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1982
Reformatorische stemmen | 60 Pagina's