Puriteins, pluraal en opgewekt; hoofdlijnen uit de kerkgeschiedenis van koloniaal Noord-Amerika (1607-1776) - pagina 14
1. Inleiding..2. Puriteins. - Spanningen in de 'New England Way' - 'Half-way-covenant'..3. Pluraal. - Pluraliteit - Anglicanen - Baptisten - Quakers - Presbyterianen - Presbyterianen in de 'Great Awakening' - Jonathan Edwards - George Whitefield..
die volgden vanuit Massachusetts gesticht. In 1636 vormde een groep dissidenten uit Massachusetts de kolonie Connecticut onder leiding van de predikant T h o m a s Hooker (1586-1647), die kerklidmaatschap en burgerrecht niet zo met elkaar verweven wilde laten zijn. En in 1638 stichtte een groep strikte congregationalisten uit Engeland o n d e r leiding van de predikant J o h n Davenport (1597-1670) de kolonie New Haven, waar persoonlijke bekering als besliste voorwaarde voor kerklidmaatschap gold. Deze vier kolonies Plymouth, Massachusetts, Connecticut en New Haven werden later politiek samengevoegd. New Haven kwam in 1662 bij Connecticut. Plymouth werd in 1691 onderdeel van Massachusetts. In 1679 werd New Hampshire als nieuwe kolonie afgesplitst van Massachusetts. Zo bestond New England dus aan het eind van de 17e eeuw uit drie kolonies: Massachusetts, Connecticut en New Hampshire. In dit hele gebied, dat men 'New England' noemde, domineerde h e t Puritanisme. De Puriteinse opvattingen kregen in New England de ruimte, die in het moederland ontbrak. Hier had men geen last van een koning of van bisschoppen. Men kon blanco b e g i n n n e n en de gewenste kerk en samenleving creëren. Cultureel gezien ontwikkelde New England zich snel. Al in 1638 werd Harvard College gesticht, de eerste academie in Amerika, voor de opleiding van predikanten, maar ook met een breder doel. In 1647 werd in Massachusetts onderwijs voor de j e u g d verplicht. New England werd zo é é n van de meest 'geletterde' oorden ter wereld. En Boston was lange tijd het centrum van boekenproductie ('publishing capital') in Amerika. 2.3. De puriteinse gemeen te De puriteinen in New England ontwikkelden in korte tijd een eigen congregationalistische stijl van kerk zijn. Behalve in Plymouth beschouwden ze zich gewoon nog als een deel van de Anglicaanse kerk. Maar intussen ontwikkelden ze een compleet alternatieve kerkinrichting. Deze 'New England Way' werd vastgelegd in een belangrijke kerkorde, het Cambridge Platform o f Church Discipline van 1648, opgesteld door twee vooraanstaande predikanten, Richard Mather (1596-1669) en J o h n Cotton (15841652). 1 In de 'New England Way' vormde de plaatselijke dorps- o f stadsg e m e e n t e een kerk op zichzelf. Haar predikant ('teaching elder') kreeg ze niet van een bisschop, edelman of synode, maar ze koos en beriep die zelf. In elke g e m e e n t e moesten er ouderlingen ('ruling elders') en diakenen ( ' d e a c o n s ' ) zijn. De ouderlingen
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1996
Reformatorische stemmen | 60 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1996
Reformatorische stemmen | 60 Pagina's