Het begeleiden van studenten...

Toen...

U herinnert uw eigen opleidingsperiode aan de kweekschool of op de Pedagogische Akademie nog wel? Kunt u vergeten dat u voor het eerst uw leerschool binnenstapte? Met gemengde gevoelens? !

Na de nodige keren het toilet bezocht te hebben kwam de eerste les die u gaf....

Mensen, wat 'n zweetdruppels heeft dat gekost! En dan die kinderen die allemaal naar ü keken.... Minstens zestig ogen op u gericht. En twee van de "juf" of de "meester", die achterin de klas vol Spanning naar u keek!

Weet u ook nog dat ene kind? Het keek anders dan de anderen. Er |^g jgts in die blik. Uitdagend? Aftastend? Afwerend? Hoopvol? . ^^j ^^^ gedachten gingen op zo'n moment door je heen! Je

hoorde jezelf praten...!

Tien minuten was het muisstil in de klas. Je voelde je een héle pief.

Toen kwam de eerste... Een meisje keek giechelend naar haar vriendinnetje met zo'n uitdrukking van "wat vind je ervan"? 'n Ventje stak, wiebelend op z'n stoeltje, zenuwachtig z'n vinger omhoog... Je raakte wat uit je evenwicht, door opkomende, warrige gedachten... "Zou Ik moeten waarschuwen? "... "Mogen ze onder de les wel naar de w.c.? "....

Uw eerste "les" was voorbij. Vijftien minuten volgehouden? 'n Half uur misschien... of vijf minuten? De kop was eraf. "Dus dat is nou kweken? !"

Natuurlijk hield je je groot bij je klasgenoten. Hoe 't ging? "Nou, best natuurlijk!" "De kinderen luisterden geweldig!"

De gangen van de "kweekschool" gonsden van de ervaringen... De één had het er nog beter afgebracht dan de ander... Een mens heeft wat maskers....!

Herinner je óók die ene klassegenoot nog, die wat achteraf bleef in het gesprek in de gang? Hij zweeg.... Dacht ook aan z'n eerste les... Na drie minuten wist hij niet meer... Heeft er niet van geslapen! Toch is juist hij de man die nu een gewaardeerde leerkracht is aan de school te X. Onderwijskundig wellicht niet van de bovenste plank, maar hij begrijpt de kinderen, waarmee hij dagelijks omgaat...! Een voorrecht dat de "leerscholen" de deuren voor ü openden. U moest het vak immers leren? ! Met vallen en opstaan... Dankzij de bereidwilligheid van veel leerkrachten kreeg u uw praktische begeleiding!

Uw kweekperiode... een tijd vól herinneringen.

Toen kwam de vaste aanstelling. U voelde dat er heel wat van u afhing. Wat voelen we ons vaak gewichtig... Vaag dacht je nog wel eens aan bepaalde opmerkingen, die je gehoord of gelezen had, zoals deze: "Helaas geven de meesteonderwijskundigen de eerste tien jaar alleen maar les ter meerdere glorie van zichzelf... Het is te hopen dat ze daarna eens aan het kind gaan denken...." Je vond zo'n opmerking wel erg zwart-wit. "Kom nou, maar bij mij niet!" O nee? Gelukkig dan! Dan bent u een gunstige uitzondering.

Nu....

Dèt het onderwijs niet alleen z'n dagelijkse vreugden kent, daar komt u achter...! Wie nog nooit een "onbegrijpende" ouder tegenover z'n "pedagogische inzichten" tegenkwam, staat buiten de onderwijspraktijk. En als u hèèl eerlijk bent, dan moet u achteraf ook wel erkennen dat het "onbegrip" van die ouder heel vaak geen onbegrip was, maar dat uw "pedagogische inzichten" soms miskleunen waren.

Als pedagoog optreden, het vraagt nogal wat van je. Tenminste, als je het goed wilt doen. En dan die misselijke grapjes van buitenstaanders. U kent ze wel! Zo'n brede "smile" op het gezicht als ze horen dat u in het onderwijs werkt. De bekende opmerking die daarop volgt "o ja, dat zijn die mensen die meer vrije tijd hebben dan dat ze werken..."En dan te beseffen dat je meer dan vijftig uur per week hard werkt. Jezelf verdedigen. "Ja maar, ..." Of behoort u tot het "ras" dat zulke ironische grapjes wel weet te waarderen?

Uw kweekperiode ligt achter u. Dertig jaar of vijf jaar; van u wordt nu verwacht dat ü toekomstige leerkrachten begeleidt. De rollen zijn omgedraaid. De intensiteit van het begeleiden is anders geworden.

U werd als "kwekeling" geplaatst op een leerschool die dicht bij uw "kweekschool" gesitueerd was.

Vandaag spreken we niet meer over "kweek­

scholen", "kwekelingen" en "leerscholen". U hebt te maken met "studenten". Zij bezoeken geen leerscholen meer, maar "stagescholen".

U deed praktijkervaring op bij de "juf" van klas 1 of bij de "meester" uit de vijfde. U bent nu "bevorderd" tot "mentrix" of "mentor" van de dames en heren studenten van de KLOS en PA.

De "studenten" zijn niet meer gebonden aan stagescholen in de regio van het "Opleidingsinstituut", maar doen praktijk op ("zwerven") door heel Nederland. De juf of meester die u begeleidde gaf u wekelijks één of meerdere lesopdrachten. Vandaag komen de studenten de stagescholen binnen met komplete draaiboeken. Uitvoerige boekwerken. "Stageplan eerste leerkring"; "Stageplan tweede leerkring". Hieruit kunt u precies opmaken wat van u én van de studenten verwacht wordt... Een uitgestippeld programma, van stageperiode tot stageperiode, van stap tot stap.

Straks...

Daar komen ze. De toekomstige leerkrachten van de basisschool. Praktijk opdoen. Van oriëntatie via voorlezen, vertellen, gespreksvormen, spelen en spelmateriaal, werken en spelen met groepen tot thematisch werken... Opleiding tot een all-round-persoon, die op alle terreinen voldoende bekwaamheid bezit. Inzetbaar moet zijn, zowel voorde jongste kinderen als voor de toekomstige schoolverlaters. Een manusje-van-alles, al of niet met behulp van computers.... De PABO; geen optelsom van twee oude instituten, maar een geïntegreerd geheel, waarvan de opzet geënt is op die van de basisschool. U

vroeg toch om die basisschool...? Of toch niet? ! Uw huidige studenten zullen straks wel "PABO-ers" heten of "stageaires". Het kan ook zijn dat er nog een nieuwe benaming voor hen komt... Den Haag; je weet maar nooit...!

Of u uzelf "mentrix" of "mentor" mag blijven noemen, is mij niet bekend. De toekomstige "direkteur" van de basisschool zal hierover vast wel nadere instrukties krijgen...

En toch... ondanks al de verschillende benamingen; het blijven "onze" meisjes en jongens, die de school binnenkomen om te "kweken", om het vak te leren!

Waarom neem je kwekelingen?

Eigenlijk is dat geen vraag. Althans, mag het geen vraag zijn! U hebt toch ook het vak mogen leren? Nou dan...

Durft u dan te "weigeren" via ontsnappingsclausules? Kom nou...! Of er geen nadelen verbonden zijn aan kwekellngen? Natuurlijk wel. In ieder team komt dat wel ter sprake.

- "Ze passen dit jaar eigenlijk helemaal niet in ons team"; - "Het geeft zo'n onrust in de school"; *- "Ik kom aan m'n eigen lesprogramma niet toe"; - "Die van mij vertikt het om naar kritiek te luisteren"; - "Die hospitanten zitten altijd maar in het kamertje. Doen ze nog wat? " - "Centraal voorbereide lessen: voor mij hoeft het niet; 't doorbreekt m'n hele lesprogramma"; - "Onderling praten de studenten zó negatief over ons, dat we een slechte naam op de KLOS en PA krijgen...".

Toegegeven, er zijn beslist nadelen verbonden aan het begeleiden van kwekellngen. Je zou DRS er wel mee vol kunnen schrijven... Aan de andere kant: wie zelf als onderwijskundige niet deugt, heeft meestal niet zoveel moeite om hele lijsten met kritiek op te stellen.

Wel eens nagedacht over de voordelen van kwekellngen? Wat zegt u? Die ziet u niet. ..— Helaas..., maar dan wordt het hoog tijd dat u eens voor een spiegel gaat staan, en uzelf

hartelijk uitlacht...! U lijdt in niet geringe mate aan een erge ziekte. Egoïsme en hoogmoedswaan...

Wat kunnen er frisse lessen gegeven worden!

Wat zie je soms een degelijke voorbereiding! Om jaloers op te worden...

Wat een enthousiasme weten sommigen op te brengen! Ook na mislukte lessen. Wat een doorzettingsvermogen! Wat een ideeën doe je op! Gratis bijscholing...!

Heeft dat nooit prikkelend op u gewerkt? Die heel andere aanpak dan u gewend bent? 'k Heb al vaak genoten achterin de klas. Het geeft me vaak een stimulans om de lessen ook weer eens anders aan te pakken... dankzij de studenten. Je wordt eerder eentoniger dan dat je denkt! Geen kritiek? Natuurlijk wel! Geen verspilling van tijd? Ook wel.

Maar studenten komen om te leren. Dat betekent dat er nog heel wat geschaafd moet worden. En... daar komen ze toch voor? Of verwacht u sublieme lessen? Van wie hadden ze dat moeten leren? Van u soms...? ! Vergeet a.u.b. uw eigen tijd niet. Ik ben het met u eens als uzegtdat u wel eens studenten les hebt zien geven, waarvan u dacht dat ze het nooit zouden leren. Misschien werd dat van u vroeger ook wel gedacht... Toch is het goed dat de vraag naar geschiktheid met bepaalde studenten wordt doorgesproken. In de eerste plaats een taak van het opleidingsinstituut. De eerlijkheid gebiedt dat. Een christelijke levenshouding eist dit. En om de toekomstige leerkracht tegen zichzelf in bescherming te nemen, èn om het onderwijsveld voor een ramp te bewaren...

Begeleiden betekent positief een student benaderen, maar kritiek niet besparen. En in uw kritiek menselijk blijven. Niet vergeten dat u het ook moest leren (en waarschijnlijk er nooit mee klaar komt). Dan staat u nooit boven een kwekeling, maar ernaast. Als de student "valt", leert u weer "opstaan". Zo kan een vertrouwensrelatie ontstaan; een eerste vereiste in begeleiden! Kwekelingen zijn geen nummers, maar mensen. Net zo als u en ik. Zondige mensen. Net zo als u en ik. Met prettige eigenschappen en ook onhebbelijkheden. Weer net zo als bij u en mij...

Het begeleiden van kwekelingen is een uiterst dynamisch gebeuren; u gaat om met soortgenoten. En als u uzelf enigszins kent, weet u hoe moeilijk dèt is...

De ontvangst

Het is prettig als u door het opleidingsinstituut ruimschoots op tijd de namen van de u toegedachte kwekelingen/hospitanten schriftelijk krijgt toegespeeld. U bent dan op de hoogte wie u kunt verwachten, en wanneer! Daar kan de hoofdleidster of het hoofd rekening mee houden bij de ontvangst! Tijd voor vrijmaken. Vervelender is het als u op zekere dag na schooltijd (of nog onder schooltijd...) zonder dat u dat weet, wordt "overvallen" door een "batterij" kwekelingen, die zich voor komen stellen. Alstublieft! Daar zijn we. Of u maar even tijd wilt vrijmaken... Meestal niet zo'n succesvolle kennismaking...

Niet zo moeilijk is het om meer voorbeelden aan te halen hoe het niet wenselijk is. Duidelijk is het, dat er goede afspraken moeten zijn tussen het opleidingsinstituut en de stagescholen over de introduktie van studenten. Dan kan een hartelijke ontvangst worden voorbereid, 't Gaat ook om een beetje sfeer!

En als het eens misloopt? Slik dan vijf keer, en treedt de kwekelingen vriendelijk tegemoet. Laat uw irritatie niet aan hèn merken. Er kan al zoveel kapot gemaakt zijn voordat u nog moet beginnen...

U vindt de studenten bij uw eerste kennismaking net iets tè lacherig? Herkent u die zenuwtrekjes dan niet bij uzelf? !

Neem tijd voor de ontvangst en kennismaking. Houdt een gezellig gesprek. Loop met uw studenten de school eens door. Stel de studenten aan uw collega's voor die u

tegenkomt tijdens uw wandeling of die in liun lol< aal zweten boven hun korrektiewerk. Vertel tijdens het kennismakingsgesprek wat over de school. Niet te detaillistisch, maar globaal. Ze komen heus nog wel met hun vragenlijsten... Een exemplaar van de laatste schoolkrant wordt doorgaans erg op prijs gesteld: daaruit krijgen de studenten een indruk van uw school!

Waar gewerkt wordt, zijn regels. Vertel iets over de specifieke regels van uw school. Wat wordt van de studenten verwacht, maar ook: wat kunnen ze van u en uw team verwachten! Geef ze een "stenciltje" waarop instrukties staan. Afspraken over bijvoorbeeld aanwezigheid, gebruik van ruimten, leermiddelen, koffiedrinken, kleding, houding t.o.v. mentrix en mentor, ge(mls)bruik van kopieermogelijkheden, en vult u maar aan. Het lesgeven met behulp van stencils neemt zo schrikbaarwekkend toe onder de studenten (en onder de teams...), dat u gerust kunt zeggen dat het geen schande is om met een krijtje te schrijven op het bord... Duidelijke afspraken kunnen irritaties voorkomen!

Een goed begin is het halve werk... Dit geldt ook bij de begeleiding van uw studenten. Voorkom situaties waarbij u elke dag de kwekelingen moet wijzen op bepaalde "leefregels" op uw school. Daar worden zij - maar u ook! - zo moe van...

Vervolgens krijgen we de verdeling onder het team. Hoewel u het laatste woord hebt, is het een goede zaak dat u rekening houdt met wensen van uw team, en tot op zekere hoogte ook met wensen van de "studenten". Laat leder die erbij betrokken is, meedenken, maar hoedt u voor een vergaande vorm van inspraak. Begeleiding bij het verdelen van studenten zonder leiding vraagt om chaotische toestanden.

Tijd, Inspanning en... voidoeningl

De studenten zijn verdeeld. Elk teamlid zal haar of zijn student(e) een bepaalde periode begeleiden. Dat vraagt tijd èn inspanning. En... als u zich ervoor inzet óók voldoening! Een voorrecht dat u ingeschakeld wordt bij het opleiden van uw a.s. kollega's. Een voorrecht, maar ook een verantwoordelijkheid!

Voorkom onduidelijkheden (en meestal als gevolg daarvan moeilijkheden) door het maken van afspraken.

- Over het omgaan met de kinderen; - Over het observeren tijdens de lessen; - Over het wandelen door de klas tijdens de lessen; - Over algemene zaken rond de lesvoorbereiding en evaluatie; - Over... en noemt u maar op!

Probeer zó te begeleiden, dat u klas niet onrustig(er) wordt! Geef in deze ook een voorbeeld aan de student(e)l

Natuurlijk bestaat er verschil in het begeleiden van verschillende studenten. U hebt te maken met studenten uit PA1, 2, 3; KLOS-dames uit verschillende klassen. U hebt te maken met verschillende karakters. De opdrachten die uitgevoerd moeten worden zijn nogal gevarieerd. U krijgt het één en ander gelukkig(? ) voorgeschoteld. Het "stageplan" omschrijft precies wat verwacht wordt van de student(e) maar ook van u! Een handleiding voor elke stageperiode. Wie dit niet terdege doorneemt, schiet tekort in het begeleiden...

Beoordeien van een ies; werlt voor een duizendpoot...?

De les wordt gegeven. Student voor de klas, mentrix of mentor achterin, al of niet op "luie" stoel...

Luisteren en observeren. Voorzien - of niet - van een lesschema (al of niet met taalfouten) èn een beoordelingsblok.

Verwacht wordt dat u een duizendpoot bent!? Straks mag u de les evalueren aan de hand van de door u gemaakte notities en de geplaatste kruisjes onder de kolommen met een +, ±, en — ...

1. Voorbereiding en verzorging van het schema.... 2. Lesopbouw.... 3. Stofbeheersing.... 4. Aktivering.... 5. Bordgebruik.... 6. Hulp- en leermiddelen.... 7. Kontakt met de klas.... 8. Spreken en voordracht.... 9. Organisatie.... 10. Tempo.... 11. Vraagstelling.... 12. Zelfwerkzaamheid.... (van wie? ) 13. Inhaken op de inbreng van het kind.... 14. Overwicht.... 15. Verwerking.... 16. Foutenanalyse....

Toch bent u er niet als u alleen bovenstaande aandachtspunten kritisch in de gaten houdt! U mag niet zómaar een kruisje zetten... Bij punt 8 "Spreken en voordracht" dient u bijvoorbeeld te letten op het volgende:

- Is het stemgebruik zo gevarieerd dat de leerlingen erdoor geboeid (kunnen) worden? - Articulatie-volume-accenf?

- Wordt er voldoende gebruik gemaakt van gebaren en mimiek?

- Is de voordracht gespannen... vrij... overdreven?

U bent werkelijk geniaal als u alles kunt observeren tijdens één les. Geniaal, maar ook volkomen afgedraaid!

Hoe moet het dan? 'k Geloof dat u er zelf een evenwicht in moet zoeken. De ene les kunt u wat meer letten op bijvoorbeeld vraagstelling en zelfwerkzaamheid, terwijl u bij een volgende les meer het accent legt op stofbeheersing, aktivering en bordgebruik. Alle overige aandachtspunten beoordeelt u dan wat globaler!

De ene les let u meer op didaktische aspekten, een andere les observeert u de pedagogische omgang enz. Beoordelen is niet alleen "turven", maar een veelzijdige bezigheid.

Dan komt de evaluatie, de bespreking met de student. Volstaan met het afgeven van het "beoordelingsformulier" zonder bespreking? Dat is wel erg gering... en getuigt niet van een pedagogische omgang met uw student(e).

U kunt beginnen om te vragen aan de student(e) wat hij/zij zelf van de les vond... Laat de student(e) zelf maar eens "zwakke" en "sterke" momenten aangeven! Daarna geeft u uw visie. (Verwacht overigens niet al te veel van de "zelfevaluatie" van de student! Probeer uw eigen les maar eens eerlijk en zinvol te evalueren...) Laat uw kritiek altijd positief zijn. Dat betekent dat u best eens de puntjes op de "i" mag zetten, maar probeer ook vooruitgang in het lesgeven te bespeuren. Zeg dat ook gerust!

En als de les onvoldoende of niet is voorbereid? Denk dan in de eerste plaats aan uw gezondheid; maak u niet nijdig, maar volsta met de opmerking dat u dit nooit meer wenst. Niet voldoende of onvoorbereide lessen accepteert u gewoon niet. Punt uit!

Over haken en (ged)ogen...

Waar verloopt alles geheel naar wens? Je kunt alles nog zo organiseren en begeleiden als schoolleiding en team; er blijven haken en ogen, waardoor je bepaalde situaties

gewoon moet gedogen. Zomaar twee voorbeelden....

- Je houdt als team rekening met de projektweek van de studenten. Op een keurig rooster staat het afgedrukt: de 32e week moeten de studenten een projekt opzetten. Jammer, als team heb je voor je eigen projektweek de 30e week "geprikt". Om twee keer zó kort achter elkaar de leerlingen met projekten te "vermoeien" vraagt om onrust in het schoolleven.

Eerstvolgende personeelsvergadering wordt besloten: laten we aanpassen bij het "draaiboek" van de studenten. Projektweek niet in de 30e, maar in de 32e week. KIjkavond verplaatst. Organisatie zit piekfijn in elkaar!

Krijg je eind maart te horen dat de projektweek van de studenten - helaas - verplaatst moet worden naar de "zoveelste" week... Om organisatorische redenen... Daar ga je dan... onderuit met je eigen organisatie. Jammer, dan alsnog maar twee projektweken...

- Komt een studente van de KLOS naar je toe. Kweekt op je "integratie-kleuterschool". "Meneer, mag Ik misschien enkele morgens de lessen bijwonen in klas...? " Deze klas heeft juist van de week een PA-studente, maar vooruit... ze moeten het allemaal leren. "Vraag maar aan de juf. Zij geen bezwaar? Ik ook niet..." Volgende KLOS-studente: "Meneer, of ik a.u.b...." "Natuurlijk" zeg je nog steeds enthousiast, en denkt: ... met het oog op de integratie... Vraag maar aan de juf of je er nog bij kunt. Zij geen bezwaar? Ik ook niet.

De leerkracht van de betreffende klas laat in een gesprek voorzichtig merken dat drie studenten langzamerhand wel wat veel worden in een klas. En alle drie op hetzelfde tijdstip... Zeker, achter in zo'n klas ontbreekt het niet aan gezelligheid... "Het observeren van eikaars lessen is zo zinvol voor de evaluatie...!" Zeker, zeker... "Weet u, " zegt de juf van de "observatieklas": "De kinderen worden wat onrustig. En ze vinden het zo raar dat ze "juffrouw Jansen" tegen de kwekeling moeten zeggen, maar de kleuterjuffrouws mogen aanspreken met "juffrouw Tineke" en "juffrouw Annette"... "Snapt u"? Zeker, zeker...

Komt je "eigen" student naar je toe, en vraagt: "Meneer, vindt u het goed als ik donderdag op de kleuterschool rondkijk? " "Het stageplan schrijft het voor!" Je bental blij dat het tenminste gevraagd wordt, en je de student niet "zomaar" op donderdag mist! "Zeker, zeker" zeg je, en zegt: "Informeer je wel even bij de hoofdleidster of het déér uitkomt? "

U weet, we mogen integreren... En organisatiekunde kun je tegenwoordig volgen als "bij- en nascholingscursus"... Dankzij de komende basisschool! Lang leve? !

Tenslotte...

U hebt uit het bovenstaande begrepen dat het één en ander wel wat zwart-wit aan de orde is gesteld. Zeker niet volledig... Zomaar wat impressies. Ik hoop dat u toch de kern van het geheel niet uit het oog verloren bent. Het begeleiden van toekomstige kollega's. Wat fijn als ze op "onze" scholen terecht kunnen, en niet gedwongen worden hun praktijk op te doen bij andersdenkenden... Laten we positief onze schooldeuren voor hén openhouden, ook al betekent het begeleiden van hén voor ü een taakverzwaring. Neemt u zelf niet al te ernstig, maar geef het goede voorbeeld. Niet alleen voorléren, maar bovenal voorléven. Dat wekt tot jaloersheid!

Ter afsluiting nog een illustratie van een "ambulante" dag van de schoolleider tijdens een "stageweek"....

- Je ambulante dag als "schoolleider". De hoeveelheid post is in een week behoorlijk gegroeid... Terwijl je met wat glazige ogen de stapel papier taxeert op je bureau, wordt er geklopt... Kennelijk een beleefd iemand, want de deur gaat niet automatisch na het kloppen open...

"Binnen" roep je, en daar stapt een student binnen... "Zeg het eens..." "Meneer, mag

ik u een aantal vragen stellen over het schoolwerkplan? " Je kijkt nog eens naar je twee-decimeter paperassen en zegt enthousiast: "Natuurlijk, kom d'r bij zitten!" Een gezellig uurtje! Koffiepauze... Docente Y op bezoek bij de studenten. Wil graag na de pauze nog "even" praten over het funktioneren van de studenten. "Graag" zeg ik. Kontakt tussen opleidingsinstituut en stageschool is van groot belang!

Om half twee gaat de school weer aan. De stapel op m'n bureau is nog bedenkelijk hoog. Hard werken, dan is om half vijf de stapel wel weggewerkt...! Tien minuten over half twee. Er wordt geklopt... De deur gaat gelijktijdig open... Een allervriendelijkste jongedame (studente) loopt binnen - haar pauze op de kleuterschool is ook voorbij - en steekt ongevraagd van wal: "Goedemiddag, meneer! Wat fijn dat u vandaag vrij bent, want ik wilde u juist enkele vragen stellen over de integratie! Dat moet, weet u, voor mijn verslag..."

Lichtelijk geïrriteerd zeg ik, "oh". Je denkt ondertussen: Zal Ik haar...? Je herstelt je, en zegt wat vriendelijker: "Laat maar horen!"

Half zes. Sleutel in 't schoolslot. Op de fiets. Naar huis. Vrouw en kinderen wachten op je. (Wat een zégen!)

Enthousiaste kinderen trekken thuis bijna je jas van 't lijf. "Eindelijk"... zegt de oudste van zeven jaar. "'t Heb honger, hoor!"

"Zo" zegt je vrouw, "gezellig geweest vandaag? "... "Geweldig!" is het antwoord... Zeven uur. Kinderen in bad. Samen de afwas doen, kamer opruimen... Daar gaat de telefoon..."Karels, goedenavond...""Je spreekt met...""Ik dacht, laat ik je maar vroeg in de avond bellen, dan ben je zeker nog thuis..." "Zeg, moet je horen, zou jij een artikeltje willen schrijven voor D.R.S.? tLigt eraan waarover", zeg ik voorzichtig. "Nou, 't moet gaan over het begeleiden van kwekelingen en hospltanten en zo..." "Graag!!" ... zei ik.

A. Karels.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen