Het "rookverbod" in het bijzonder onderwijs

Eind oktober 1989 hebben zowel de schoolbesturen als de directies van de scholen in het bijzonder onderwijs een circulaire ontvangen van het ministerie van Welzijn, Volksgezondheid ^^ Cultuur met als ondenwerp "Rookverboden in openbare gebouwen" (dagtekening: 20 oktober 1989, ken­

merk DGVgz/ADT 736.379).

De scho(o)l(en) (besturen) worden er in deze circulaire op gewezen dat zij met ingang van 1 januari 1990 verplicht zijn er voor te zorgen dat in de voor publiek toegankelijke of voor gemeenschappelijk gebruik bestemde ruimten een rookverbod wordt ingesteld. Tevens wordt er op geattendeerd dat het met ingang van die datum verboden is om in "scholen" tabaksprodukten te verkopen.

In de circulaire zijn voorts de achtergrond en de inhoud van de maatregelen beschreven. In het hiernavolgende wordt nader op deze materie ingegaan.

De maatregelen zijn gebaseerd op de Tabakswet (Staatsblad 1988, 342) en het Besluit beperking verkoop en gebruik tabaksprodukten. Het Besluit is in het Staatsblad van 29 december 1989 verschenen (Staatsblad 1989, 612) en is met ingang van 1 januari 1990 in werking getreden.

Rookverbod

Artikel 11 van de Tabakswet bepaalt dat door degenen die het beheer over inrichtingen voor onderwijs, voor zover deze inrichtingen behoren tot bij Algemene Maatregel van bestuur (AMvB) aangewezen categorieën, zodanige maatregelen getroffen die­ nen te worden, dat van de daardoor geboden voorziening gebruik kan worden gemaakt en de werkzaamheden daarin kunnen worden verricht zonder dat daarbij hinder van gebruik van tabaksprodukten wordt ondervonden.

In artikel 3 van het Besluit wordt als één van de categorieën als hierboven bedoeld genoemd: openbare en uit 's Rijks kas bekostigde bijzondere ondenwijsinstellingen als bedoeld in de Wet op het basisonderwijs, de Interimwet op het speciaal ondenwijs en het voortgezet speciaal onderwijs, de Wet op het voortgezet onderwijs en de Wet op het hoger beroepsonderwijs.

In artikel 2 van het Besluit is bepaald dat als categorieën van ruimten waarin een verbod om tabaksprodukten te gebruiken ingesteld en gehandhaafd dient te worden, worden aangewezen:

a. ruimten waarin zich loketten bevinden b. wachtruimten c. hallen, gangen en trappen d. liften e. vergaderzalen f. leslokalen g. toiletten h. kantines i. recreatie- en soortgelijke ruimten j. overige ruimten, voor zover zij voor het publiek toegankelijk zijn.

De maatregelen behoeven niet getroffen te worden voor ruimten die niet voor gemeenschappelijk of publiek gebruik bestemd zijn, zoals werkkamers Al staat het de bevoegde gezagsorganen vrij maatregelen tegen het (ongewild) (mee)roken af te kondigen die verder gaan dan hetgeen de wettelijke voorschriften voorschrijven.

Voorts is het volgende van belang:

A. Indien meer dan één ruimte, behorend tot één van de categorieën genoemd onder b, h en i in de school aanwezig is, kan het bevoegde orgaan besluiten per categorie ten hoogste de helft van dit aantal ruimten van het rookverbod uit te zonderen. Het verbod is in dit geval van toepassing op de ruimte of gezamenlijke ruimten met de

grootste vloeroppervlakte. Van de in de vorige volzin bedoelde bevoegdheid kan slechts gebruik worden gemaakt indien de dichtstbijzijnde ruimte van die categorie waarvoor een rookverbod geldt, zich op dezelfde verdieping bevindt.

B. Indien slechts één ruimte, behorend tot een van de categorieën, genoemd onder b, h of i, in de inrichting aanwezig is, kan het bevoegde orgaan besluiten ten hoogste een derde van de oppervlakte van die ruimte van dit verbod uit te zonderen, mits in het andere deel van die ruimte geen hinder wordt ondervonden van het gebruik van tabaksprodukten.

C. Indien slechts één ruimte, behorend tot één van de categorieën, genoemd onder b, h of i, in de inrichting aanwezig is en het onder b genoemde geen toepassing vindt, kan het bevoegde orgaan besluiten per categorie de gehele ruimte van het verbod uit te zonderen gedurende ten hoogste een derde van de tijd van openstelling van die ruimte, volgend op of voorafgaand aan de periode dat het verbod van toepassing is, mits buiten eerstgenoemde tijd in die ruimte geen hinder van het gebruik van tabaksprodukten wordt ondervonden.

De regeling verplicht niet tot het treffen van bouwkundige voorzieningen. Er kan dan ook geen aanspraak worden gemaakt op vergoeding van de in dit verband eventueel gemaakte kosten.

Het maken van uitzonderingen volgens het hierboven ad A, B en C genoemde kan slechts per categorie geschieden. Indien er bijvoorbeeld in een school op één verdieping één vergaderzaal en één kantine aanwezig zijn, dan mag er op grond van het onder A genoemde geen uitzondering worden gemaakt.

Het instellen van een rookverbod is verplicht, het maken van uitzonderingen daarentegen niet.

In de ruimte{n) waarvoor het rookverbod is ingesteld moet dit worden aangegeven met de goed leesbare tekst "roken verboden" of met een begrijpelijke aanduiding, anders dan in letters, met dezelfde betekenis.

Het niet-naleven van de onderhavige verplichtingen kan geen gevolgen hebben voor de bekostiging. Dit omdat slechts bij wet en niet bij AMvB bekostigingsvoonwaarden kunnen worden gesteld. Ook een administratiefrechtelijke sanctie ontbreekt in dit verband.

Niet naleving van de verplichting kan echter wel een onrechtmatig handelen betekenen. Eventuele belanghebbenden kunnen bij de burgerlijke rechter een onrechtmatige daad-actie Instellen.

Volledigheidshalve wordt ook nog gewezen op het zogenaamde;

Verkoop-verbod

Artikel 9 van de Tabakswet bepaalt dat het onder andere In inrichtingen voor onderwijs, voor zover die Inrichtingen behoren tot bij AMvB aangewezen categorieën, verboden is bedrijfsmatig aan particulieren tabaksprodukten te verstrekken,

in artikel 4 van het Besluit wordt als één van de categorieën als hierboven bedoeld genoemd; openbare en uit 's Rijks kas bekostigde bijzondere onderwijsinstellingen als bedoeld in de Wet op het basisonderwijs, de Interimwet op het speciaal onderwijs en het voortgezet speciaal onderwijs, de Wet op het voortgezet onderwijs en de Wet op het hoger beroepsondenwijs.

Een overtreding van het verbod om tabaksprodukten te verkopen is een economisch delict, dat tot strafrechtelijke vervolging kan leiden.

Mr. J.G. Macdaniel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen