‘Mensen zijn verslaafd aan urgentie’

In een recent interview in M&L (december 2010) wint de 78-jarige managementgoeroe uit Utah er geen doekjes om. ‘Mensen verwachten dat we bezig en overwerkt zijn. Het is een statussymbool geworden: als we geen tijd hebben zijn we belangrijk. Drukte biedt ons een gevoel van veiligheid. Het geeft ons een excuus om de echte prioriteiten in ons leven te negeren’. Die verslaving aan urgentie lijkt opvallend veel op andere verslavingen, meent Covey. ‘Het toegeven aan urgentie verdringt tijdelijk negatieve gevoelens, slokt al onze aandacht op, verschaft een kunstmatig gevoel van eigenwaarde, verergert de problemen die we eigenlijk hoopten op te lossen en tast onze sociale contacten aan’. De technologische ontwikkelingen hebben het volgens Covey alleen maar verergerd. ‘Met email en sociale netwerken worden we bijna tot dit soort situaties gedwongen. Internet is een fantastische dienaar, maar een uiterst slechte meester’.

Het valt niet mee om van een verslaving af te komen. Er zijn immers allerlei zaken die “gewoon” moeten? Die belangrijk zijn? Er zijn deadlines die nagekomen moeten worden. Ouders die uitsluitsel willen en een leidinggevende die gegevens nodig heeft om verder te kunnen. Enzovoorts. In zijn boek Prioriteiten is Covey de eerste om dit toe te geven. Urgentiedrang laat zich niet zo maar negeren. Maar wat nu als slimmer en sneller werken niet meer helpt?

Om inzicht in je eigen tijdsbesteding te krijgen, ontwikkelde Covey een vier kwadrantenmodel. Hierin onderscheidt hij zaken die urgent en belangrijk zijn (bijvoorbeeld een woedende klant of een kapotte machine), dingen die belangrijk maar niet urgent zijn (met name de langetermijnplanning, anticiperen op problemen), dingen die urgent maar niet belangrijk zijn (zoals allerlei telefoontjes en vergaderingen) en dingen die niet belangrijk en niet urgent zijn. Of te wel: het kwadrant van de verspilling. Het kan een handig hulpmiddel zijn. Zeker als uit onderzoek blijkt dat meer dan de helft van de mensen denkt bezig te zijn met dingen die zowel dringend als belangrijk zijn, terwijl dit helemaal niet zo blijkt te zijn... Zelf geeft Covey aan dat hij ‘rigoureus heeft gebroken met oude gewoontes’ om van deze verslaving aan urgentie af te komen.

Eén zinnetje blijft hangen: ‘Het geeft ons een excuus om de echte prioriteiten in ons leven te negeren’. De echte prioriteiten. Ons werk zo getrouw mogelijk uitvoeren? Ons gezin? De christelijke handreiking bieden aan de naasten om ons heen? Het werk in de kerkelijke gemeente? Een moment van bezinning over de echte prioriteiten zal voor iedereen andere prioriteiten opleveren.

Gods Woord heeft een boodschap voor mensen die verslaafd zijn aan urgentie. En wie van ons is dat niet? In Matthéüs 6 houdt de Heere Jezus ons allemaal een spiegel voor en geeft Hij ons raad:

Maar zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u toegeworpen worden. Zijt dan niet bezorgd tegen den morgen; want de morgen zal voor het zijne zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijns zelfs kwaad.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen