Boer op vakantie

Ik zal er geen harde uitspraken doen, maar ik wil hier toch even kwijt dat de kans van slagen van een dergelijk verzoek nogal eens afhangt van de relatie met de directeur. Of van de mate van verbale sterkte of van de ontroerende factor (zo druk, zo hard aan vakantie toe). Waar ik wel een harde uitspraak over kan doen is dit: een schooldirecteur moet een verzoek zoals hierboven omschreven (een dag eerder vrij) gewoon weigeren. De wet laat geen ruimte voor inwilliging van dat soort verzoeken. Dan toch maar naar Epe.

Astronaut

Welke ruimte heeft de directeur dan wel? Hij mag een extra verlof toekennen indien het kind, vanwege de specifieke aard van het beroep van één van de ouders, slechts buiten de schoolvakanties om op vakantie kan gaan. En dan gaat het niet om een extra vakantie; het moet gaan om de enige vakantie die dat jaar mogelijk is. Een extra vrijdag voor de herfstvakantie valt hier per definitie nooit onder, al was pa astronaut! En aan wie komt de beoordeling toe? Aan de directeur van de school. Welke ruimte heeft hij? Wel, binnen de kaders van de wet dient hij zijn eigen afweging te maken, waarbij de consequentheid van zijn beleid ten aanzien van het verzoekende ouderpaar zelf én ten aanzien van andere ouders natuurlijk wel een bestendige lijn moet laten zien.

Dat dit niet altijd gemakkelijk is, bleek onlangs nog uit een zaak die diende voor de landelijke klachtencommissie. De directeur van basisschool De SpeelTuin kreeg een verzoek van een ouderpaar. Moeder werkte in de verpleging, pa had ook een goedbetaalde doch zware job in de fiscaliteit, en het gezin zag geen andere mogelijkheden dan om ergens in juni op vakantie te gaan (het was overigens niet de eerste keer; eerder was een dergelijk verzoek wel eens ingewilligd). Onze directeur vond het allemaal een beetje te gortig worden en ging eens rondstruinen op internet. En zo constateerde hij dat veel sites over de leerplichtwet twee gevallen van een ‘specifieke aard van het beroep’ noemen: de agrarische sector en de horeca. Het is namelijk zo dat de memorie van toelichting op de Leerplichtwet deze sectoren expliciet noemt.

Uitbaatster

Eén en één was al snel twee bij onze directeur. Een fiscalist is geen boer en een verpleegster geen uitbaatster. Verzoek afgewezen. En dat ongeveer een tweetal weken voordat de afvaart zou plaatsvinden. Om meerdere redenen legden de ouders zich hierbij niet neer en wendden zij zich tot de landelijke klachtencommissie in een spoedprocedure (de vakantie kwam heel dicht naderbij).

De commissie constateerde dat de directeur het niet goed had gedaan. De memorie van toelichting noemt inderdaad de agrarische sector en de horeca (en veel internetsites dus ook), maar als voorbeelden. Deze twee sectoren komen in de wettekst zelf niet voor. Door het verzoek af te wijzen met de argumentatie dat pa geen boer was, ontbrak een deugdelijke motivering van de afwijzing. De directeur had een afweging moeten maken of deze concrete situatie viel onder de noemer ‘specifieke aard van het beroep’. De commissie verklaarde daarmee de klacht gegrond en droeg de directeur op het verzoek te heroverwegen.

Hoewel ik niet weet hoe deze zaak verder is verlopen, weet ik wel hoe wat mij betreft de beslissing in heroverweging zal moeten luiden: een nieuwe afwijzing. De twee beroepen zijn niet zo specifiek dat een vakantie in de schoolvakanties tot de onmogelijkheden behoort. Daar doet overigens niets aan af het feit dat deze nieuwe afwijzing waarschijnlijk kort voor de vakantie zou plaatsvinden. Geboekte reizen en gepakte koffers zijn altijd voor rekening en risico van de ouders.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen