Veertig jaar DRS

De titel van het boek luidt: Wordt een heer! De gekozen werkwoordsvorm veronderstelt een meervoud. De opdracht zal dus niet alleen gericht geweest zijn aan mij, maar ook aan mijn jaargenoten. Mannen worden ging vanzelf. Zelfs om bejaarde te worden hoef je niet je best te doen. Maar tussen ‘man’ en ‘heer’ bestaat een sociologisch verschil: man ben je in principe al als je geboren wordt; om heer te worden zal je veel bij en af moeten leren. En dat is maar weinigen van mijn jaargenoten gelukt.

In het boek komen veel personen voor. Eén ervan is ir. H. van Rossum. Samen met mijn vader had hij middelbaar onderwijs gevolgd in Middelharnis. Daarna had mijn vader de zorg voor zijn familie op zich genomen en was boer geworden. Zijn vriend was gaan studeren en zij verloren elkaar uit het oog. Maar geheel onverwacht – althans voor mijn vader – ontmoetten zij elkaar dertig jaar daarna weer. Dat kwam zo. Ik zou onderwijzer worden. Geen haar op mijn hoofd had daar ooit aan gedacht. Maar er werd beslist en ik voegde me. Laat het duidelijk zijn: achteraf heb ik daar geen spijt van. Integendeel: ik ben er dankbaar voor. Voor mijn vader was het overigens financieel wel hoog gegrepen. Hij besloot daarom een beroep te doen op de studiekas. Voor de officiële opening van het studiejaar in de Gereformeerde Kerk aan de Turfmarkt moesten wij ons eerst melden op een adres aan de Oosthaven. Misschien was dat het kantoor van mr. J. de Heer, want toen we aan de beurt waren, zagen we twee mannen achter een lange tafel. Het waren duidelijk twee mannen die al heel lang heer waren: mr. De Heer (what’s in a name?) en ir. Van Rossum. ‘Ha, Henk’, zei mijn vader verbaasd. Ir. Van Rossum reageerde kalm: ‘Dag, meneer Bosland.’ Zo maakte hij subtiel duidelijk dat hier een heer een man ontmoette.

Ik weet niet of ik voor een studietoelage in aanmerking kwam. Het minieme bedrag dat ik aan zakgeld kreeg en het feit dat er maar net genoeg geld was om één keer in de vier weken naar huis te gaan, maakt het niet onwaarschijnlijk. Maar goed, na vijf jaar en twee maanden werd ik door de héér Kuijt gefeliciteerd en verliet ik De Driestar.

Twee maanden later meldde ik me in Bussum voor de kaderopleiding foerier. Ik diende Hare Majesteit door samen met andere soldaten een vuist te maken tegen de vijand achter het IJzeren Gordijn. Dat hielp, maar koningin Juliana heeft nooit enige blijk van waardering getoond.

Na achttien maanden kreeg ik een aanstelling als onderwijzer op een van mijn oude stagescholen. Dat was een hele verandering. We trouwden tussen de bedrijven door en moesten een huis zoeken. Bovendien kreeg ik een grote combinatieklas. Anderhalf jaar later werd ik benoemd op De Driestar. Door die drukte ontging me helemaal dat in diezelfde tijd het eerste levensteken van DRS verscheen. Vergeleken met de uitstraling die het blad nu heeft, stelde het niet zo veel voor. En eerlijk is eerlijk: ze hadden ook eerder moeten overwegen mij af en toe iets te laten schrijven!

Volgens prof. dr. J.H. van de Berg in zijn boek Metabletica moet er een samenhang te ontdekken zijn tussen verschijnselen en gebeurtenissen die met elkaar in de tijd samenvallen. Maar hoe ik ook gezocht heb, ik zie het verband tussen mijn benoeming aan De Driestar en het uitkomen van de eerste DRS niet. Ik kan het Van de Berg niet meer vragen, want hij overleed enkele jaren geleden op hoge leeftijd. Dit jubileum scheept mij dus op met een prangende vraag.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen