Een brief van Ds. Bel

VERVOLG REISBESCHRIJVING

Zo brak dan de tijd' weer aan dat wij het vriendelijke Corsica moesten gaan verlaten, nadat we nog enkelen van Gods volk hadden bezocht. Het is opvallend hoe de Nederlandse taal daar nog in ere wordt gehouden. Zelfs de kinderen kunnen daar de Hollandse leraar volgen. Je voelt je echt thuis in deze rustige landstreek. Jammer was het dat het zo hard en lang geregend had' en slechts met veel moeite konden de auto's, die bij de Kerk geparkeerd stonden, al waren ze ook voorzien van kettingen aan de wielen, wegkomen. Gezellig en tot stichting waren ook de middagen, wanneer de farmers hun werk lieten staan om dan met de vrouwen bijeen te komen om over 's Heeren wegen te spreken.

Toch kwam ook hieraan weer een einde en moesten wij de grote reis naar Paterson gaan beginnen. Ouderling Spaans (oud-Scheveninger) met zijn mede-ouderling, zou mij naar Rock Valley brengen en vandaar zou ik te Sioux Center gebracht worden, waar ik nog een Zondag zou voorgaan. „ Bij onze aankomst te Rock Valley bleek dat er twee auto's waren om mij naar het Oosten te halen. Eén van Grand Rapids, de andere van Paterson. J. V. d. Stad Was uit Paterson gekomen en V. d. Boom uit Grand Rapids. Het lag in mijn voornemen om Kalamazoo nog een Zondag te dienen en dan een week bij de vrienden te Grand Rapids door te brengen. Doch uit Paterson bracht v. d. Stad het bericht mee, dat ik misschien een boot Icon krijgen en mij dus gereed moest houden. . '^^Ê-

Daar de heer v. d. Boom nog'wél een week bij de vrienden te Rock Valley wilde blijven, besloten wij met J. v. d. Stad naar Paterson te gaan. Maandagmorgen om negen uur vertrokken wij van Sioux Center naar Rock Valley, waar we het middagmaal bij Ds. V. Zweden gebruikten. Nadat wij de Heere, in Wiens hand ons leven is, waren opgedragen, werd de reis aangevangen. We waren nu met ons vieren: Van der Stad, diens zoon, Henry Pikaart en schrijver dezes. We behoefden niet stil te zitten om voor de Zondag Paterson te bereiken. Zo vertrokken wij dan Maandagmiddag van Ds. v. Zweden. Eu dat we nog twee nachten - in deze week moesten doorrijden, had ik niet verwacht., - , .

De eerste plaats waar wij nu op aangingen, was- Waüpun, reeds eerder, genoemd. Wat een uitgestrekte" akkers ziet men hier. Bergen vindt men hier niet, ' totdat masn aaiv de Mississippi komt. Hier yerd benzine en olie ingenomen en gegeten. Hier is de grens van de staat lowa en Wisconsin. Vanaf de .hoge.brug die over de rivier ligt heeft men een prachtig gezicht op het water en de bergen. Wat is Gods schepping toch mooi. We reden nu regelrecht op de hoofdstad van Wisconsin aan, met de schitterende State Capitol, welke de moeite waard is om eens te bezichtigen. Lang konden we hier echter niet vertoeven, want we moesten naar Waupun. We behoefden ons niet te vervelen daar we elkander konden spreken over Gods bemoeienissen met verloren Adamskinderen. Zo kwamen we dan over Bé& verdam te Waupun aan. 's Avonds gingen wij daar voor. Dit was op Dinsdagavond. De nacht van Maandag op Dinsdag hadden wij te New Hampton geslapen. Na de dienst te Waupun gingen we nog diezelfde avond door naar Sheboygan. Van Sheboygon-waren enkele vrienden om ons mee te nemen. Het was reeds middernacht, toen we arriveerden ten huize van Mr. Huige.

Hoek V. Dijke bracht ons bij de familie Gort. Woensdagavond preekten we daar ons afscheid. Direct na de dienst gingen wij weer in de auto om de Ferryboot van Milwaukee te hebben, die om twaalf uur middernacht zou vertrekken naar Muskegon aan de overzijde van het Michiganmeer. Doch wat een teleurstelling. We waren te laat. Daar stonden we nu in het holst van de nacht. We waren te laat! O, dat te laat, geliefde lezer.Wat zal dat eenmaal zijn als het voor eeuwig te laat zal zijn en dan daar te staman' in een eeuwige duisternis. Dan zult gij, die onbekeerd sterft, voor eeuwig verloren zijn. Dan is ér geen bezinning meer. Dan is er niemand die u raad geeft. Geen ontkoming zal er dan meer zijn. Dan komt er geen volgende gelegenheid meer. Straks komt de dood en zult ge voor 'die zwarte doodsjordaan staan. De Heere roept u allen nog toe: Wendt u naar Mij toe en wordt behouden, want Ik ben God en niemand meer. Dat gij Die eenige Arke der behoudenis leerde kennen. Daar stonden we nu. Wat te doen? Nachtverblijf zoeken of doorrijden over Chicago naar Grand- Rapids. We besloten die nacht door te rijden. V/e wilden zo graag de vrienden nog eenmaal zien. Misschien zouden we elkanders aangezicht nooit meer aan deze zijde van het graf weer zien. v. d. Stad bracht de Buick in beweging en we reden in de richting Chicago. Toen het nog donker was, kwamen we daar aan. Wat een kolossale stad is Chicago. Vooral als je de weg tweemaal rijdt, want we waren verkeerd gereden, doch een garagehouder bracht ons weer op het rechte spoor en zo reden we Chicago uit in de richting Kalamazoo. De bestuurder kreeg slaap en ging achterin zitten, terwijl Henry Pikaart achter het stuur plaats nam. Met grote snelheid werd nu gereden, zodat we nog vrqeg Kalainazoo bereikten. Het was nu Donderdagmorgen, wat moesten we doen? De vrienden in Kalamazoo bezoeken, daar was het nog te vroeg voor. Dan maar doorrijden naar Grand-Rapids. Graag hadden we de families Moerdijk en De Boer e.a. nog even willen zien, doch de vrienden waren van gedachten dat wc dan niet voor de Zondag te Paterson konden zijn Er werd dan doorgereden naar Grand Rapids, waar we omstreeks .tien uur de stad binnen reden om het huis van- J. Goudzwaard op te zoeken. Zo door de stad rijdende, riep opeens een in de auto: „Daar loopt Ds. Lamain." ., Volgende keer D.V. hopen we verder te gaan.

Ds. BEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen