KERKNIEUWS

Tweetal te Moerkapelle D. L. Aangeenbrug te Dordrecht en Chr. van Dam te Werkendam; te Westzaan A. v. Stuyvenberg te Nunspeet en F. J. Dieleman te Borssele.

Beroepen te Goes H. Ligtenberg te Rotterdam-W.; te Middelharnis D. L. Aangeenbrug te Dordrecht; te Oudemirdum J. W. Kersten, cand. te Rotterdam.

BEVESTIGING EN INTREDE VAN Ds. J. D. BEL TE KRABBENDIJKE.

Voor de Geref. Gemeeöte te Krabbendijke was het een gewichtige, indrukwekkende dag. Donderdag 11 Augustus. Ds. Bel werd des namiddags bevestigd door de consulent der gemeente: Ds. Dieleman. Des avonds mocht Ds. Bel in deze grote gemeente, die ruim drie jaar herderloos was, de herdersstaf opnemen. Behalve de gemeente van Krabbendijke hebben zeer vele \*rienden van Ds. Bel, bijzonder uit Flakkee, beide diensten bijgewoond.

Ds. Dieleman sprak zijn grote blijdschap uit nu het werk in de classis Goes door des Heeren gunst mocht worden verlicht. Hij wees Ds. Bel ter inleiding tot diens dienstwerk op: „De dienaar des Evangelies als leermeester in Christus, " naar aanleiding van zijn tekst 1 Cor. 4 : 14 en 15: „Ik schrijf deze dingen niet om u te beschamen, maar als mijn lieve kinderen vermaan ik u; want al hadt gij tienduizend leermeesters in Christus, zo hebt gij toch niet vele vaders; want in Christus Jezus heb ik u door het Evangelie geteeld."

Paulus wijst hier de gemeente van Corinthe op; een leerzame vermaning; een leerzame onderscheiding; een leerzame behandeling.

Zoals in Corinthe de vermaning nodig was, zo heeft ook Ds. Bel zich in Krabbendijke des Evangelies van Christus niet te schamen. De gemeente moet breken met de zonde en haar moet een rijke Christus worden voorgesteld. Ook heeft de gemeente geen onderscheid te maken tussen de dienstknechten van Christus; zij heeft met gebed en smeking de nieuwe dienstknecht tegemoet te zien, opdat hij een vader moge zijn in Christus. Het telen van kinderen in het Evangelie zal voor de nieuwe leraar gepaard gaan met veel strijd, veel smart. Hij moge echter zien op de grote Banierdrager, om Gods volk te mogen zijn een wegwijzer tot Christus, opdat dat volk zal toenemen in Zijn kennis.

Na de lezing van het formulier ter bevestiging van de dienaren des Goddelijken Woords, beantwoordt Ds. Bel de vragen, die hem gesteld worden, met een plechtig: Ja ik, van ganser harte. In hartelijke bewoordingen spreekt Ds. Dieleman de nieuwe, leraar en zijn gezin, kerk en gemeente toe, waarna hem wordt toegezongen Ps. 134 : 3. Voor een zeer talrijk gehoor mocht Ds. Bel 's avonds voor de eerste maal de herdersstaf opnemen in de gemeente, welke hij ernstig afvroeg: „Om welke oorzaak hebt ge mij ontboden? " Met Petrus kon hij niet zeggen, dat hij zonder tegenspreken was gekomen. Dirksland was hem zeer lief. Wel heeft de Heere hem ingewonnen en van zijn eerste gemeente losgemaakt.

Ds. Bel wil openhartig met zijn nieuwe gemeente spreken. Hoe ziet hij zichzelf; hoe ziet hij zijn nieuwe gemeente? Daarover spreekt ook Paulus in 1 Cor. 3 : 9: „Want wij zijn Gods mede-arbeiders; Gods akkerwerk, Gods gebouw zijt gij." Stil wordt gestaan bij: 1. de onwankelbare, grondslag; 2. dfe volheerlijke bediening; 3. het voortreffelijk arbeidsveld.

Als Paulus spreekt over „De dienstknecht en zijn gemeente", heeft hij vooraf gewezen op de droeve toestanden, die in Corinthe zijn ontstaan, doordat men ging twisten over deze en gene knecht des Heeren, waar de een zich voor, de ander zich tegen verklaarde. Welk een dwaasheid! Hoe vleselijk! Als de Heere iemand wil gebruiken, moet de gemeente die dan afkeuren? Al Gods knechten hebben te bouwen op de onwankelbare grondslag: het Woord des Kruises. Wel hebben die knechten niet allen evenveel talenten, doch allen zijn Gods medearbeiders. In de volheerlijke bediening, waartoe ze zijn geroepen, brengen zij de volle raad Gods en moeten zij de gemeente kunnen • verkondigen wie Christus wil zijn voor een inzichzelf verloren zondaar. Die gemeente is Gods akkerwerk. De dienaren van Christus hebben te ploegen met de ploegschaar van Gods Wet; zij hebben te zaaien; zij hebben te wieden; zij hebben een pijl in eenvoudigheid te schieten; de Heere zorgt, dat deze komt, waar het Hem behaagt. Wat een wonder, als dan voor een doorn •— een den, voor een distel •— een mirt mag opgaan. Zo rijst Gods gebouw: de levende kerk. Zij is uitgegraven uit de zwarte aarde; zij wordt als gans sierlijke stenen, gebouwd op het fundament Christus. Dat gebouw nadert Zijn voltooiing. Haast u, 't is bijna klaar!

Nooit hoopt Ds. Bel te klagen; als hij maar een opperman mag zijn bij Gods grote bouwwerk. Na deze ernstige, liefdevolle predikatie volgen de gebruikelijke toespraken. Diep ontroerd spreekt Ds. Bel nog een woord tot de afgevaardigden van de Flakkcse gemeenten.

Dan volgen de toespraken van ouderling G. van Velzen namens kerkeraad en gemeente van Krabbendijke; van Ds. W. de Wit namens de Part. Synode Zuid; van de heer Gebraat namens de burgerlijke gemeente; van Ds. F. Dieleman namens de classis Goes. De laatste spreker laat nog zingen Ps. 105 : 24, waarna Ds. Bel de zegen des Heeren de gemeente toebidt.

Ds. A. van Stuivenberg en Ds. F. Mallan woonden ook beide diensten bij.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen