DE BEKERING. II

De wegen, waarin de Heere de Zijnen leidt, wanneer Hij de wonderen van Zijn genade in het hart van de zondaar verheerlijkt, zijn zeer verscheiden, zo zagen we. Hier is een mens, die zo overweldigd wordt door de bewijzen van 's Heeren goedheid jegens hem, dat bij hem plotseling , , de slag valt''. Hij kan onmogelijk verder leven, zoals hij leefde; hij kan niet anders dan zich geheel en al aan de Heere overgeven voor tijd en eeuwigheid.

Je weet, hoe de Heere Saulus van Tarsen op de weg naar Damascus plotseling neervelde in het licht van Zijn heiligheid en rechtvaardigheid, en toen wij geen uitkomst meer zag, Zijn Zoon in hem openbaarde. Hij, die voorheen Jezus vervolgde in Zijn gemeente, mocht de Heere Jezus volgen op alle wegen, waar Hij hem deed gaan. Je zult je ook herinneren, hoe de apostel Johannes, wanneer hij tientallen jaren later onder de inspiratie des Heiligen Geestes zijn Evangelie schrijft, zich nog precies de tijd weet te herinneren, dat de Heere Jezus hem riep en hij Hem mocht volgen: het was de tiende ure (Joh. 1 : 35-39).

Zo kan de roepstem tot bekering zo plotseling en krachtdadig tot de zondaar komen, dat zijn zondaarsleven en zijn zondig bestaan opeens totaal omver wordt geworpen en er voor hem alleen oen mogelijkheid om te leven wordt geopend, wanneer zijn vertoornde Rechter in Christus hem Zijn vergevende liefde openbaart. -Ook andere wegen volgt de Heere om de gemeenschap met Hem in Christus te herstellen. Lang en bang kan de innerlijke strijd zijn, die de Heere door Zijn Woord en Geest voert tegen de vesting mensziel. Dan — we denken hierbij aan Bunyans boek „De Heilige Oorlog" — verdedigt de van God vervreemde mens zich als het ware tot de laatste druppel bloed. Tot hij eindelijk de strijd moet opgeven en de Heere erkent als zijn Koning voor tijd en eeuwigheid. Wie denkt hier niet aan Jacob in Bethel en later in Pniël?

Zou de Heere dan ook niet, vooral bij degenen, die van der jeugd aan onder het beslag van Gods Woord hebben geleefd, langs lijnen van gestadige doorwerking door Zijn Wet en Evangelie de mens aan zichzelf kunnen ontdekken, hem de noodzaak doen zien van de afsnijding van Adam en de inplanting in Christus? Daar zal toch ieder wat van leren, die de Heere omkeert op zijn eigen gekozen, zondige wegen, ook al zijn dat wegen, die hij in uiterlijke braafheid en vroomheid gaat. Steeds zijn het weer andere wegen, die de Heere houdt. Daarin kunnen we geen systeem ontdekken; we mogen niet eens daarnaar zoeken.'*

En toch moeten we goed voor ogen houden, dat van nature niemand bekwaam is het Koninkrijk Gods binnen te gaan en deel te ontvangen aan de vergeving der zonden en het eeuwige leven. Niemand wordt een onderdaan van Koning Jezus, omdat hij geboren is uit Godzalige ouders; niemand, omdat hij leeft onder de bediening van Woord en sacrament; niemand, omdat  gedoopt is, belijdenis heeft gedaan, ten avondmaal gaat. Ieder onzer zal eens met God te doen krijgen, hetzij aan deze zijde van het graf of daarna. Geschiedt dit in dit leven, dan zullen we onze Rechter om genade leren bidden. Heeft dit plaats na ons sterven, dan is de tijd der genade voorbij. Ik behoef nauwelijks te zeggen, wat ik jou en wat ik ieder van onze medemensen van harte toewens. Een volgende keer ga ik nog even in op je vraag: is het niet beter op te wekken tot het geloof?

Gouda

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen