KERK EN KERKRECHT 60

De D.K.O. zegt er in art. 13 niets over. Maar naar de algemene regel in het kerkrecht moeten dezelfde organen, die betrokken zijn bij het in het ambt stellen en bevestigen in een gemeente van een predikant, ook hun oordeel geven bij het verkrijgen van emeritaat. Het dient te geschieden met kennis en oordeel van het kerkverband.

Emeritering mag niet plaats hebben indien er een tuchtmaatregel van schorsing aanwezig is. De classis is daarom gebonden de oorzaak van de emeriteringsaanvrage goed te onderzoeken, bijgestaan door deputaten art. 49 van de Part. Synode.

De gewone gang van zaken is, dat de emeritaatsverklaring geschiedt op aanvraag van de belanghebbende predikant via de kerkeraad aan de classis. De kerkeraad doet namens de predikant de aanvraag aan de classis, en de schriftelijke verklaring moet de redenen bevatten waarom de aanvrage gedaan wordt. Het geval kan zich ook voordoen, dat de aandrang tot emeritaat van de kerkeraad uitgaat. In dit geval moet de kerkeraad eerst er met de predikant over spreken, waarbij de kerkeraad moet aantonen waarom hij de emeritaatsaanvrage van zijn predikant noodzakelijk acht. Wanneer dan de predikant door de aangevoerde redenen overtuigd wordt, kan de aanvraag aan de classis geschieden met beider goedvinden. Indien de predikant echter niet overtuigd is en niet wil medewerken tot de emeriteringsaanvrage, zal de classis uitspraak moeten doen. Natuurlijk blijft voor de predikant de weg open van appèl op de meerdere vergaderingen.

Is een ziekte de oorzaak van de onbekwaamheid, waarom emeritaat aangevraagd wordt, dan kan de classis een verklaring eisen van twee bevoegde deskundigen. Gaat de classis accoord met de emeritaatsaanvrage, dan bepaalt zij ook de datum waarop de emeritering ingaat. Gewoonlijk ontvangt de predikant nog 3 maanden genot van traktement en pastorie. Ook een predikantsweduwe krijgt gewoonlijk nog 3 maanden volle uitkering van het traktement van de overleden predikant.

Na het verstrijken van deze datum begint het onderhoud uit de daartoe ingestelde algemene kas. Van het emeriteringsbesluit moet door de classis een ondertekend stuk opgemaakt worden, waarvan een afschrift wordt gegeven aan de betrokken kerk en aan de betrokken predikant. Een predikant die geëmeriteerd is, kan later weer in volle aktieve dienst treden. Hij moet bij een eventuele aanneming van een beroep echter eerst losmaking aanvragen van de classis en gemeente die hem emeriteerden. Tenslotte wijzen we er nog op, dat de bepaling in art. 13, dat de predikant, die door ouderdom, ziekte of anderszins onbekwaam geworden is tot oefening van zijn dienst, geëmeriteerd kan worden met behoud van naam en eer eens Dienaars, geen limitatief of beperkend karakter draagt, d.w.z. zij schrijft niet voor dat het alleen in dat geval geoorloofd is om emeritaat te verlenen. De bepaling in art. 13 is echter praescriptief d.i. bij wijze van een voorschrift of verordening, met de bedoeling om te regelen wat er in dat geval gebeuren moet en waarop de predikant dan recht heeft. Er zijn nog andere gevallen mogelijk, die echter niet in art. 1^ genoemd worden en waarvoor de kerkorde geen vaste regel geeft. Alles hangt dan af van de omstandigheden waaronder de emeritering plaats heeft, van de oorzaken en de motieven die tot de aanvrage van de emeritering leiden, men denke b.v. aan een legerpredikant in algemene dienst, aan docenten, die zich geheel geven voor de opleiding van de a.s. predikanten enz.

's-Gravenhage

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen