De innerlijke zielestrijd van Johannes de Doper 1

Lukas 7 : 13, 22, 23.

De kerkvader Augustinus heeft gezegd: God vraagt niet naar bloemen, doch naar de wortel. En de wortel van ons hart is vijandschap tegen God. Na ontvangen genade hebben Gods kinderen voortdurend inwinnende, uit- en overwinnende genade nodig voor de weg die de Koning der kerk met Zijn volk en dienaren houdt. Zie dat duidelijk in het leven van Johannes de Doper. De weg die de Heere met Zijn getrouwe knecht en boetgezant houdt, is een weg waar Johannes nooit op gerekend heeft. Hij zucht in de kerker omdat hij de zonde bestrafte. Zonder aanzien des persoons had de boetgezant de overspelige Herodes Antipas bestraft. Hij leefde in overspel met de huisvrouw van zijn broer Filippus. Het was hem niet geoorloofd haar te hebben. Op aandringen van Herodias is Johannes gearresteerd en in de gevangenis opgesloten, nadat hij ruim zes maanden het woord des Heeren gesproken heeft. Achttien maanden zit hij nu reeds in de kerker. Herodes durfde Johannes niet te doden. Hij was met angst bezet en zijn consciëntie was mede getuigende. Herodes vreesde het volk, dat Johannes voor een profeet hield.

Voor Johannes is het een weg vol raadsels; het is niet de vrees voor Herodes die hem beroert, niet de duisternis van de vunzige kerker benauwt hem. Een andere vrees bezet de godvruchtige dienstknecht: in zijn ziel is een grote duisternis. Johannes is op de zeef van satan gekomen en wordt gezift als de tarwe Toch geldt ook voor Johannes wat Christus eenmaal getuigde: Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet ophoude

Een weg van teleurstelling en vol met raadsels is het voor Johannes. Wat is de diepste oorzaak? Johannes is onverenigd met de weg die God met hem houdt. De getrouwe boetgezant kan God niet God laten. Daar weet het vrolijke christendom niets van, nl. wat Gods kerk mod ervaren. Zij weten van geen tranenbrood en geen banden tot hun dood. Zij hebben nooit strijd en geloven altijd. Doch het heeft geen grond in de Heilige Schrift. En bij al de bijbelheiligen is er in meerdere of mindere mate de zielestrijd; de strijd tussen licht en duisternis, tussen geloof en ongeloof. Dan worden ze weer aangevallen over hun staat of stand. Kortom, het oprechte volk weet bevinddijk wie Asaf is. De Heilige Geest, Die Gods kinderen opwekt uit de drievoudige doodstaat, komt de wortel van onze diepe val bloot te leggen. Vandaar de bloemen rond de kansel, dat bedekt de word! Bloemen op kerkhoven, die tot lusthoven worden. De mens wil de dood bedekken en niet over de oorzaak spreken. De mens is de grootste bedrieger van zichzelf. Hoe komt het uit dat de mens de „genie der leugen", satan, is toegevallen.

Johannes de Doper droeg de schat in het aarden vat in zijn hart. En dan gaat het om de schat en niet om het vat; om het deel dat God de Heilige Geest werkt in de harten van al Zijn gunstgenoten. Dan ontziet de Heere geen vlees en bloed. En als de Heere deze of die weg voor Zijn kinderen nodig acht, vraagt de Heere niet of zij het er mee eens zijn. De Heere spreekt liefdevol tot Zijn volk: Volgt Mij!

De wegbereider des Heeren, die een eikeboom der gerechtigheid was, wordt geschud. De orkanen van twijfel en ongeloof beuken de stam, doch Johannes is niet ontworteld, geweken noch bezweken. Gods kinderen worden in de kracht Gods bewaard tot de zaligheid.

Zij werden steeds Zijn hulp gewaar
In zielsbenauwdheid en gevaar.

. Gods kinderen hebben altijd weer licht nodig. In Gods licht zien zij immers het licht. Zo vaak is er een stoten aan de schemerende bergen en de dagen der duisternis zijn vele Johannes de Doper zou optreden in de kracht van Elia, had Maleachi geprofeteerd. Zijn doordringende stem klonk als een Mok: Bekeert u! Bekeert u! De bijl ligt alrede aan de wortel der boom. Welk een rijk evangelie beluistert men in de prediking van Johannes. Hij vergat het eerste stuk over hetgeen de mens door de zonde is geworden niet. Hij predikt de volle raad Gods in de drie stukken: ellende, verlossing en dankbaarheid. Doch Jo­ hannes predikte aan de Jordaan ook het plaatsmakende werk van Hem, Wiens komst in het leven van de zondaar onmisbaar is. In Johannes' prediking beluistert men: Godskennis, zelfkennis,Christuskennis. Denk alleen maar aan wat hij sprak: Ik ben niet waardig nederbukkende Zijn schoenriem te ontbinden. Hij (Christus) mod wassen, ik minder worden. En dat moet Johannes nu gaan inleven in de gevangenis. Van Paulus lezen wij dat hij terstond de Christus predikte in Zijn noodzakelijkheid. Maar in Gal. 1 : 17 lezen wij: „Ik ging heen naar Arabië en keerde wederom naar Damascus; daarna kwam ik na drie jaar weder te Jeruzalem om Petrus te bezoeken". Paulus moest inleven wat hij bij aanvang had gesproken. Dat weten wij uit zijn zendingsreizen en zijn veertien leerstellige brieven. Dat was de vrucht van het nieuwe leven door de Heilige Geest.

Johannes' stem hoorde men niet meer. Hij moest zwijgen. Welk een weg voor deze trouwe gezant en bode des hemels. Johannes predikte: „Hij moet wassen, ik minder worden". Gods volk doet weleens uitdrukkingen die ze zelf niet begrijpen. In de natuur zien we dat bij de opkomst van de zon de maan moet verdwijnen, die z'n licht ontvangt van de zon. Zo, ook met Johannes. Toen de Zen der gerechtigheid cpksstim uls Profeet, Pi-iestar en Koning, was Johannes' werk af. Zijngewichtvollearbeid was ten einde. Zijn verdere leven sleet hij in een vunzige kerker. En om dan nog te mogen zingen: Uw liddedienst heeft mij nog nooit verdroten. Om te bdeven dat alle dingen moeten medewerken ten goede Dat zijn vruchten die op Johannes' akker niet groeien: De Heere hedt geduld om Zijn volk te loutereiL Johannes kan hd ge­ durende hd louteringsproces niet meer bezieit. Hij weet het niet meer.

Jezus arbeidt voortdurend. Johannes wordt door de discipelen, die hem trouw gebleven zijn, op de hoogte gehouden van de verrichtingen van de Messias, van Wie Johannes zulk een kostdijk getuigenis had gegeven. En dan blijkt dat Jezus' arbeid zo geheel anders is dan Johannes zich had voorgesteld. Het brengt hem tot nadenken. Hij hoort dat zieken genezen worden, de blinden hd gezicht teruggegeven wordt en de kreupelen weer wandelen en springen als een hert, doden opgewekt en de armen het evangelie verkondigt wordt. Johannes had iets anders willen horen. De komst van het Messiaanse rijk. Johannes had immers gepredikt: Hij komt met de wan in de hand om Zijn dorsvloer te zuiveren gelijk de tarwe gezift wordt. En: de bijl ligt alrede aan de wortd der boom. Hij had gesproken over de Rechter die te komen stond, en nu verneemt hij dit. Dat klopt niet met Johannes' prediking. Johannes keert tot zichzelf in md een somber zwijgen. Hij kan het niet begrijpen dat de arbeid van de toekomstige Koning zó is. Joharmes had gepredikt: Gij adderengebroedsds, wie hedt u aangewezen te vlieden van de toekomende toorn? Nu verneemt hij gehed andere zaken. Hoe is het mogdijk? Is hij niet abuis geweest? Was zijn prediking wd overeenkomstig zijn roeping? De binnenpraters komen bij Johannes op de been. Zie je nu wel Johannes, dat hetgeen Jezus de schare voorhoudt geheel anders is dan van u? Wat worden er veel mensen verlost van allerlei kwalen. Maar u zit hier in de gevangenis.

Zo heeft de vorst der duisternis zijn zid besprongen en de hdse pijlen afgeschoten. Zo hedt hij harde gedachten van het godddijk Wezen in Johannes' moegestreden zid geworpen. Waarom wüt gij u zo kwellen en beroerd zijn o mijn zid? Al de grote waterstromen zijn Heer' over mij gegaan; en niij over het hoofd gekomen.

Apeldoorn

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen