In memoriam Ds. M. ROMEYN

Op maandag 20 december overleed op de leeftijd van 58 jaar de predikant van de gemeente in Chilliwack in Canada.

De in 1913 geboren Romeyn was afkomstig uit de Krimpenerwaard. Kort na de tweede wereldoorlog vertrok hij naar Canada, waar hij een eenvoudig boerenbedrijf in Brits-Columbia opbouwde. Nadat hij aanvankelijk zich voegde bij de kerken, zoals'hij die in zijn tweede vaderland aantrof, werd hij toch al spoedig gedrongen daarmee te breken. Het geestelijk klimaat van deze kerken was zodanig dat hij er zijn ziel en de zielen der zijnen niet aan durfde toevertrouwen.

Hij bleef thuis en las met enkele bevriende families samen een predikatie. Toen een stroom van emigranten uit Nederland, ook velen uit kringen waar de bevindelijke prediking bemind werd, naar Brits-Columbia voerde, zocht Romeyn deze bijeen te vergaderen en tot een geordend kerkelijk leven te brengen. Met de bestaande Gereformeerde Gemeenten in Amerika werd kontakt gezocht. De predikanten van deze gemeenten gingen in de Canadese samenkomst voor. Voor velen, die uit Nederland kwamen, heeft Romeyn ontzaglijk veel betekend. Met grote zelfopoffering zette hij zich voor hen in. Voor velen heeft hij toen ook veel betekend. In het hart van br. Romeyn ontwaakte de innige lust om het vergaderde volk ook in het Woord te mogen dienen. En ziet, de Heere baande de weg.

Op de vergadering van de classis Far West, die in Sunnyside gehouden werd, werd hij na een ingesteld onderzoek naar genadestaat en roeping met vrijmoedigheid aanvaard. Zijn opleiding kon slechts een beperkte zijn. Zo bracht hij vele weken door bij de predikanten van deze classis (toen Ds. Hegeman en ik) die met deze taak werden belast. In 1957 werd hij beroepbaar verklaard. De gemeente, die hij had mogen helpen ontstaan, beriep hem en 19 juni 1957 werd hij door mij in het ambt bevestigd. In alle eenvoud heeft hij deze gemeente met liefde gediend. Strijd is hem in deze bediening niet bespaard gebleven. Veel leed heeft hij gedragen over moeilijkheden, die in 1965 een deel van de gemeente zich deed afscheiden.

Toen zich voor II/2 jaar een kwaal openbaarde, bleek al spoedig de ernst ervan. Een ingrijpende operatie kon het ernstige gezwel niet wegnemen. Het laatste deel van zijn leven is bijzondere smart zijn deel geweest; welke hij echter met onderwerping dragen mocht.

De laatste weken is hem de innerlijke strijd niet gespaard gebleven, maar toen zondag j.l. (19 december) Ds. Verhoef in Chilliwack preekte uit de Lofzang van Maria kwam de Heere over met de woorden: Omdat Hij de nederheid Zijner dienstmaagd heeft aangezien. In het wonder van het goddelijke aanzien van de onwaardige en ongeschikte mocht hij zich toen met insluiting van het eigen hart verheugen.

Toen hij met Ds. Verhoef maandagmiddag .nog een kleine autorit maakte mocht hij tot hem spreken over zijn krachtig verlangen naar de eeuwige gemeenschap met God en de verlossing van zichzelf en de zonde.

Thuisgekomen ging zijn wens in vervulling. Een bloedspuwing bracht het einde. In de armen van zijn vrouw overleed hij. De begrafenis zou donderdag 23 december plaatshebben, waarbij Ds. Lamain en Ds. Verhoef zouden voorgaan.

We zijn er verheugd over, dat in het bijzonder de laatste jaren onze vriend in de hem betrouwde gemeente zich in de liefde van het volk verheugen mocht. Zeker ook onze nu ontslapen vriend had gebreken; hij wist het zelf; maar genade heeft getriomfeerd.

De Heere sterke de weduwe en zijn tien kinderen en zij hun toevlucht en hoog vertrek. De Heere ontferme zich over de gemeente, die hij 14 jaar diende. Ds. Verhoef, die ik door de telefoon sprak, beloofde over de begrafenis een verslag te zenden.

ROTTERDAM-C

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen