ONS KERKELIJK JAARBOEK

Ons kerkelijk jaarboek is opnieuw verschenen. Voor hen, die met onze gemeenten meeleven een gids, die talloze malen zal geraadpleegd worden. Elk jaar opnieuw wordt naar de verschijning ervan weer uitgezien, omdat zovele gegevens uit het „oude jaarboek" intussen verouderd bleken. Niet ieder maakt er de overigens loffelijke gewoonte van om de in „De Saambinder" doorgegeven veranderingen in het eigen jaarboek aan te tekenen. Het bestuderen van een jaarboek lijkt een nogal „ongeestelijke" bezigheid. Toch is niets minder waar. We kunnen uit zo'n boekje verschillende dingen leren. Laten we proberen eens enkele op een rijtje te zetten.

1. God is een God van orde. Zijn. woord zegt zo nadrukkelijk, dat alle dingen eerlijk en met orde moeten geschieden (1 Kor. 14 : 40). Nu een kerkelijk jaarboek legt duidelijk van een orde in het kerkelijk leven getuigenis af. U wordt geïnformeerd over de omvang van de gemeenten; de plaats van de samenkomst, de tijden waarop 'de diensten gehouden worden; de adressen van scribae en de predikanten; de indeling in classes en synoden. Kortom over zovele dingen, die zo nuttig zijn te weten en zo gewenst om in het handzaam formaat van ons jaarboek bijeenverzameld te worden. De administrateur heeft de gegevens met nauwgezetheid verzameld en op de gebruikelijke wijze geordend.

2. De Heere is een God van trouw. Het nauwkeurig nagaan van de gegevens leert ons opmerken, dat Gods zorg nog over de gemeenten gaat. Er is bij alle verval, waarvan de kerk heden ten dage getuige moet zijn, nog bewaring van de gemeenten. Er was nog groei. De vergelijking van de totalen van het vorig jaarboek met die van nu leert, dat er een groei van de gemeenten was van 1056 zielen, d.i. 1, 4%. Natuurlijk is het kijken naar cijfers soms gevaarlijk, vooral als we er ons in zouden beroemen. Als we ze echter bezien in het licht van Gods trouw is er reden tot ootmoedige dankbaarheid. Zeker er zijn mensen, die de gemeenten verlaten: de levensverwereldlijking doet ook onder ons mensen zich van de gemeenten afkeren; ook zoeken sommigen het elders, waar het zalig worden „gemakkelijker" schijnt. Toch is bij ons niets om zich op te verheffen; ook onder ons zijn vele zaken, die allen, die in de gemeenten werken, met zorg vervullen moeten. Toch moeten we van het „klagen" ook geen „mode" maken, alsof de Heere nog niet veel goeds onder ons liet. In het verband van het kerkelijk leven worden allerlei aktiviteiten ontplooid: Zo zijn er de kerkelijke bladen; de kerkbodes, waarvan het aantal inmid- dels tot 45 gestegen is; het zendingswerk, dat door vele commissies geschraagd wordt en waarbij de gemeenten zich zo intensief betrokken weten; onze jeugdorganistaties, die voor de verschillende leeftijdsgroepen zich inzetten en met toenemende ijver zich juist in deze tijd voor onze jeugd beijveren; ook op verschillende terreinen zich bewegen, zoals studie, zang, zondagsschoolwerk enz.; het onderwijs, dat wel meer en meer een interkerkelijk karakter kreeg, maar dat toch door onze gemeenten van ouds zo sterk is gestimuleerd en in verschillende organisaties gestalte verkreeg; tenslotte het werk onder de bejaarden, waarvoor vele stichtingen, waarin de diaconieën samenwerken, in het leven geroepen zijn. We mogen in al dit werk ook de zorg des Heeren zien.

3. God is de Heere, Die Zijn kerk ook roept tot getrouwheid en tot bewaring van het toebetrouwde pand. In een artikel over de „Nadere Reformatie" wordt een korte karakteristiek van deze in de geschiedenis van de kerk zo belangrijke beweging gegeven. Een beweging, die voor de kring van onze gemeenten zo betekenisvol is; een ernstige bezinning erop blijft voor ons juist in deze tijd nodig. Immers in de Nadere Reformatie is gepoogd het leven van kerk en samenleving naar Gods Woord en de daarop gegronde belijdenis te richten. In dit streven moet de gemeenschap met de kerk van de Vaderen openbaar worden. Zo van tijd tot tijd hoort men wel spreken over „de vaderlandse kerk". Deze aanduiding moeten we niet bezigen. Er is slechts een „heilige, algemene, Christelijke" kerk; er is geen ruimte om over een „vaderlandse" kerk te spreken. Meer gevoel ik voor de aanduiding van „de kerk van de vaderen". Welke kerk is dat? Dat is de kerk, die in leer, leven en kerkregering met de Schrift en Belijdenis ernst maakt. En in alle bescheidenheid gesproken, durf ik te zeggen, dat in onze Gereformeerde Gemeenten gepoogd wordt dat te doen en juist daarom wil ik met de Vaderen van de Afscheiding en de mannen van de 'Kruisgemeenten blijven staan op onze aanspraak, dat wij de Gereformeerde Kerk van ons vaderland zijn en daarmee ook , , de kerk van de vaderen". Een aanspraak, die wel grote verplichtingen op ons legt; een verplichting om ernst te maken met de zaken, die ook in de Nadere Reformatie zo krachtig werden bepleit; juist daarom werd dit artikel in ons kerkelijk jaarboek opgenomen. Het slot van dit artikel luidt:

„In die boodschap wordt immers enkeling en volk, maatschappij en staat opgeroepen tot waarachtige bekering tot de levende God en zo tot de ware praktijk van godzaligheid. Dat streefde de Nadere Reformatie na. Dat is ook nodig voor deze tijd en dat moge ook in de kring van onze gemeenten verstaan en betracht worden. Daartoe zegene de Heere allen die daarin leven en werken".

En daarmee besluiten we ook deze bespreking, want alleen zo kunnen we werkelijk „de kerk van de vaderen" in ons vaderland zijn en met de naam van „Gereformeerde Gemeenten" ernst maken.

Het jaarboek behoort in elk gezin; alle ambtsdragers moeten het zich aanschaffen. De prijs is ƒ 5, — en het is verkrijgbaar bij het Bureau voor de kerkelijke administratie van de Gereformeerde Gemeenten, p/a de Weled. Heer. H. den Deugd,

Walkartweg 11, Zeist.

Veen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen