Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

IN MEMORIAM Ds. G. SCHIPAANBOORD

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

IN MEMORIAM Ds. G. SCHIPAANBOORD

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Gelijk in de vorige Saambinder reeds in het kort vermeld is, is op jl. vrijdagavond 9 november ds. G. Schipaanboord plotseling overleden, terwijl hij na een preekdienst in de gemeente 's-Gravenzande op weg was naar huis. Hij bereikte de leeftijd van 57 jaar.

Dit zo onverwachte overlijden bracht grote ontsteltenis teweeg, zowel in de kring van zijn gezin en zijn familie alsmede in de gemeente van Rotterdam-Zuid, die hij sinds januari 1969 als herder en leraar diende. Ook in de kring van de predikanten van de Geref. Gemeenten heeft zijn plotseling verscheiden ontroering en droefheid verwekt. In deze kring nam Ds. G. Schipaanboord een aparte plaats in. Zijn bruisend karakter, zijn spontaniteit, zijn hartelijkheid en gulheid deed hem geen bijzondere vrienden hebben, hij was wel aller vriend. Als hij bijv. op de predikantenconferenties sprak werd naar hem geluisterd, al was het dan alleen maar om de wijze waarop hij sprak en het spontane waarmee hij sprak. Hij stond bekend als een hard werker, een breed geschouderd man met een sterk lichaam. Maar ook de sterkste man is ijdelheid, al mogen we van hem weten dat zijn sterven een overgaan is geweest van de strijdende in de triomferende kerk.

Ds. G. Schipaanboord was geboren in Leiden. Zijn opvoeding was in de Geref. Kerk. Door zijn eerste huwelijk kwam hij in aanraking met de Geref. Gemeente te Leiden waartoe zijn eerste vrouw behoorde. De leer der gepredikte waarheid die hij daar beluisterde overtuigde hem niet alleen dat dit de schriftuurlijke waarheid was, maar door de kracht van goddelijke genade leerde hij bevindelijk en praktikaal zichzelf kennen als een ellendig en nooddruftig mens, die onder het rechtvaardig oordeel Gods verkeerde, maar ook wat de rijkdom van Christus' bloed betekent voor een schuldig en arm zondaar, wanneer dit door de Geest wordt toegepast en door het geloof wordt omhelsd. De prediking van wijlen ds. L. Rijksen is voor hem rijk gezegend geworden. 

Reeds spoedig werd hij tot het ouderlingschap van de Geref. Gemeente van Leiden geroepen. Tijdens de bediening daarvan gaf hij op verzoek van de kerkeraad ook leiding aan k g het verenigingsleven ter plaatse. Ik herinner mij in die tijd, toen ik consulent van Leiden was, dat op een bid- of dankdag ouderling Schipaanboord 's morgens niet in de kerk was. 's Middags kwam hij de consistoriekamer binnen met de woorden: „Daar strekt zich al mijn lust en liefde heen". (Ps. 119). Zijn verhaal was als volgt: Zijn werkgever wilde hem geen vrij geven voor deze dag. Op het middaguur stelde deze hem de vraag, wil je vanmiddag heel graag naar de kerk. Het antwoord was: „Daar strekt zich al mijn lust en liefde heen". Dit was Schipaanboord getekend en zo is hij geheel zijn leven gebleven. Ook toen hij later predikant was moest hij wel door de kerkeraad worden afgeremd, maar nooit aangezet tot het predik- en pastoraal werk.

Een smartelijk verlies voor hem is geweest het overlijden van zijn eerste vrouw aan het begin van zijn laatste studiejaar op de Theologische School te Rotterdam. In 1961 werd hij beroepbaar verklaard en nam hij uit de op hem uitgebrachte beroepen dat van Apeldoorn aan. Voor zijn vertrek naar Apeldoorn hertrouwde hij en de gemeente Apeldoorn heeft hij zeven jaar met grote ijver mogen dienen, tijdens zijn verblijf aldaar breidde de gemeente zich zeer uit. In 1969 leidde de weg des Heeren naar Rotterdam-Zuid. Deze gemeente heeft hij nu bijna vijf jaar mogen dienen.

Naast de arbeid in de gemeenten, waarin hij met bijzondere toewijding zich aan de pastorale taak gaf, maakte de overledene deel uit van de deputaatschappen van de Generale Synode bij de Hoge Overheid en dat van het werk onder de militairen.

Ds. G. Schipaanboord is niet meer. Voor hem is het sterven erven geworden. Zijn prediking stond in het teken van: de dood in Adam en het leven in Christus. Voor hemzelf is ook de dood verslonden tot overwinning. Zalig zijn de doden die in de Heere sterven, van nu aan. Ja, zegt de Geest, opdat zij rusten mogen van hun arbeid; en hun weren volgen met hen (Openb. 14 : 13).

Ons medeleven gaat uit naar zijn gezin, de kerkeraad en de gemeente van Rotterdam-Zuid.

.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 november 1973

De Saambinder | 4 Pagina's

IN MEMORIAM Ds. G. SCHIPAANBOORD

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 november 1973

De Saambinder | 4 Pagina's