Een vreselijke veronderstelling

Er waren er in de gemeente van Corinthe, die de lichamelijke opstanding verloochenden. Dit is een verschrikkelijke zaak, want het is het meest fundamentele leerstuk. Daarop rust het gebouw der zaligheid. Vandaar ook, dat Paulus niet zwijgen kan.

Om ze terecht te brengen wijst hij op de ontzettende gevolgen, die deze dwaling heeft. En omdat er vandaag ook duizenden zijn, die de opstanding loochenen, waaronder ook verschillende zogenaamde theologen, is het goed eens na te gaan, wat hij zegt. En dan is het eerste waar Paulus op wijst, dat degenen, die de opstanding loochenen, ook de opstanding van Christus moeten ontkennen. Maar dan is de prediking ijdel. Want de inhoud van de prediking is toch altijd en alleen de levende Christus! Paulus heeft altijd gepredikt, dat Christus " gestorven is voor de zonden, naar de Schriften, en dat Hij is begraven, en dat Hij is opgewekt ten derde dage, naar de Schriften! Zie vers 3 en 4. Doch zegt Paulus, als Christus niet opgewekt is, dan worden wij bevonden valse getuigen Gods. Dan zijn wij bedriegers en leugenaars. Dan zijn wij niet gezanten van Christus' wege, dan bidt God niet door ons, maar dan zijn wij gezanten van de duivel en dan is hij het, die voor ons spreekt! Maar als dat waar is, en wie durft dat te zeggen? Dan is ook het geloof ijdel. Dan berust het geloof slechts op fantasie! Immers ook het geloof richt zich op de levende Christus! En wat al blijdschap en zaligheid wordt er gesmaakt, wanneer Hij Zich aan het geloofsoog ontdekt! Zult u het ooit kunnen vergeten, toen u Hem voor het eerst aanschouwen mocht? U kon toen zalig worden, ja, u was toen zalig. En wat al hemelse blijdschap ligt er in het gelovig kennen van de lijdende en stervende Borg.

Toen u Zijn Middelaarsgraveerselen zag, hebt u toen niet verwonderd uitgeroepen: Hij is om onze overtredingen verwond, en om onze ongerechtigheden verbrijzeld? En hoe vielen u de ketenen af, toen de Levensvorst u tegemoet trad en u door Hem de verzoening met de drieënige God smaken mocht! Hebt u toen niet gehuppeld van zielevreugd?

Doch u huppelde vergeefs! Want wat u vreugde, schonk was slechts een hersenschim! Uw geloof omhelsde slechts een dode Christus! Die uw schuld niet betaalde en uw zonde niet verzoende! De Rechter is nog steeds niet tevreden gesteld, want Hij liet Christus in het graf! Zo is er dus wél verdoemenis voor degenen, die in Christus Jezus zijn! Gij zijt nog steeds in uw zonden, want die zijn door Christus niet weggedragen! Uw troost en vrede en blijdschap is ingebeeld!

Maar zegt u, dat kan niet zijn! Want dat voelen wij in ons hart, waar het levende geloof zetelt! Dat was niet ingebeeld! Geen leed zal het ooit uit mijn geheugen wissen! Nooit zal ik kunnen ontkennen de hartelijke vreugde in God door Christus! Hoe ontzettend dan ook die loochening van Christus opstanding! Doch die loochening heeft niet alleen gevolgen voor de levenden, ook voor de doden! Want dan zijn ook verloren, die in Christus ontslapen zijn! Paulus zegt van de christenen, die heengingen, dat ze ontslapen zijn! Wat is dat een tere, warme uitdrukking. De wereld heeft het over sterven en doodgaan. Zij verstaan deze woordenkeus van Paulus niet!

Maar wat ligt er veel in verklaard! Ontslapen is beginnen te slapen en dat is een gezond iets! Welnu, het lichaam slaapt de slaap des doods tot de morgen der verrijzenis om straks opgewekt, aan het heerlijk lichaam van Christus gelijkvormig te zijn!

Dat geldt echter niet allen, die heengaan. Paulus heeft het over degenen, die in Christus ontslapen zijn. Dat zijn mensen, die Christus hebben leren kennen, die met Hem gestorven zijn en begraven en met Hem mochten opstaan tot een nieuw leven. Hopend en steunend op Zijn borggerechtigheid ontsliepen zij. Daarom was hun sterven geen sterven, maar erven. be dood was voor hen een bode des vredes. Zij sliepen in aan Jezus' hart! Hebt u ooit bij zo'n sterfbed gestaan? Las u de vrede en de blijdschap niet af van het gelaat? Wellicht mochten ze blij getuigen van hun aandeel aan Christus of riepen u toe: Tot ziens. Wel, zegt Paulus, als Christus niet opgewekt is, waar zijn ze dan? Dan zijn ze verloren! Zij mochten dan op Christus vertrouwen, maar Hij was er niet om hen op te nemen in heerlijkheid! Zij ontmoetten niet een verzoend God, maar een vertoornd Rechter! Want wie kan zonder Christus God zien en leven? Met een ingebeelde hemel voeren zij ter hel! O, welk een ontnuchtering voor hen! Zij achtten wel de smaadheid van Christus meerdere rijkdom dan de schatten van Egypte, zij zijn wel getroost en gesterkt geworden door des Heeren beloften, doch zij hebben zich vergist! Zij zijn verloren! Zij hebben tevergeefs geleden, gebeden en gestreden. Abel, Abraham, Jacob, Mozes, Job, Petrus, Luther, Calvijn, zij allen gingen verloren! Ja, zij zijn wel in het geloof gestorven, doch dat geloof was ijdel! Zij hebben wel van verre de belofte gezien en geloofd en omhelsd, doch het was een droombeeld!

Maar dat is onmogelijk! Zou de Heere ze hier aan het hart drukken en ze straks verstoten? O nee, zij leven voor en met Hem, Die zei: Ik leef en gij zult leven! Hoe waar is het toch, wat Paulus zegt: Als Christus niet is opgewekt, dan zijn wij alleen in dit leven op Christus hopende, om straks voor eeuwig teleurgesteld te worden.

Maar zijn wij dan niet de ellendigsten van alle mensen? Zouden er dan ellendiger schepsels bestaan? Dan is de wereld gelukkiger. Zij kennen geen strijd tegen de zonde, zij weten van geen droefheid naar God. Velen kennen geen banden tot hun dood toe en maken van de buik hun God. Zij hebben het hier beneden best naar hun zin. Gods kinderen zijn echter vreemdeling hier beneden. Ze worden verdrukt en hebben vele tegenspoeden. Doch hun hoop is op Christus gericht. En die hoop doet hen bemoedigd en getroost het kruis dragen, het is immers maar een lichte verdrukking, die zeer haast voorbij is. En de Allerhoogste maakt het goed, na het zure geeft Hij het zoet! Ja, hen is een beter lot bereid, hun heilzon is aan het dagen.

Doch als die hoop nu leugen zou blijken, zijn ze dan niet de ellendigste - van alle mensen? Dan hebben ze tevergeefs op een betere opstanding gehoopt. Dan hebben ze tevergeefs gezongen: Gij maakt eerlang mij 't levenspad bekend, waarvan in druk 't vooruitzicht mij verheugde! Ja, gewis, zij zouden de ellendigsten van alle mensen zijn, maar God zou ook geen God meer zijn. Zou Hij hulp besteld hebben bij een Held, Die niet in staat was te verlossen? Zou Christus dan vergeefs geleden hebben en gestorven zijn? Zou satan het dan gewonnen hebben? O, als er geen opstanding der doden is, dan is.er geen God, dan is er geen Christus, dan is er geen toekomst. Dan blijft er niet anders over dan om in wanhoop weg te zin-

ken! Doch, Christus is opgewekt, de schuld des volks is uitgewist in het bloed des Lams, de ontslapen heiligen juichen voor Gods troon en zij die op Christus hopen in dit leven zijn de gelukkigste en rijkste van alle mensen. Zij ho­ pen niet tevergeefs. Want indien wij geloven, dat Jezus gestorven is en opgestaan, alzo zal ook God degenen, die ontslapen zijn in Jezus, wederbrengen met Hem.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen