De uitstorting van de Heilige Geest op de Pinksterdag

Het Pinksterfeest was één der drie grote feesten in Israël, tesamen met het Paasfeest en het Loofhuttenfeest. Dan ging het volk op naar Jeruzalem. Pinksteren komt van het Griekse woord vijftigste (dag). Oud Testamentisch werd 7 weken na het Pascha het feest der weken gehouden. Pasen en Pinksteren waren beide oogstfeesten. Op Pasen werden de eerstelingen van de gersteoogst de Heere geofferd, op Pinksteren werden 2 broden, gebakken- van de nieuwe oogst ten beweegoffer de Heere aangeboden. Nadat op de 50ste dag na de uittocht de Heere onder indrukwekkende tekenen Zijn* wet op Sinaï heeft gegeven werden vanwege de zonde met het gouden kalf 3000 gedood. Op de Pinksterdag werden er 3000 levend gemaakt.

Het Pinksterfeest werd ook wel genoemd het feest der eerstelingen. Op de Pinksterdag werden 3000 eerstelingen uit alle geslachten de Heere toegebracht. Nu geen vloekende wet meer voor Gods Kerk, deze heeft Christus van zijn vloek ontwapend. Hij heeft deze op Zich geladen. De Heilige Geest is vrucht van Christus' verdienste. Hij neemt intrek in het hart om de verworven zaligheid toe te passen. Als de Heilige Geest niet was gekomen, was Christus' werk tevergeefs geweest. De toepassing daarvan is ons van node. Hoe weinig wordt daarover gesproken in onze dagen van grote oppervlakkigheid. Echter door de Heilige Geest wordt Christus en al Zijn weldaden de uitverkorenen deelachtig gemaakt.

Van die oogst zal niets achterblijven. Niet van de mens uit maar door de Heilige Geest geschiedt de zaligmakende overtuiging en ontdekking aan onze verloren staat, opdat plaats kome voor Christus. Daarom is de Heilige Geest nodig. Ook onder het Oude Verbond heeft Hij gewerkt. De Kerk onder het Oude Verbond is niet zalig geworden buiten de Heilige Geest om. Toch is de uitstorting des Heiligen Geestes verbonden aan het volbrachte werk van de Middelaar. De Heilige Geest is door Christus verworven. In het Avondmaalsformulier wordt er door onze vaderen over gesproken dat Hij de levendmakende Geest heeft verworven. Na Zijn verhoging aan de rechterhand Gods heeft Hij Zijn Geest gezonden. De volle zaligheid is door Hem verworven. De Hemelen zijn voor Hem en voor Zijn Kerk, in Hem begrepen, ontsloten. Door de Heilige Geest alleen wordt de door Hem verworven zaligheid deelachtig gemaakt. Het Pinksterfeest volgt op de andere heilsfeiten. Het is de voltooiing ervan, de kroon op het werk der zaligheid, door Christus verworven. Nu zijn de discipelen allen eendrachtelijk bijeen. Niet altijd zijn ze één geweest. Er werd onder hen wel getwist wie van hen de meeste zou zijn. Ze begeerden een aards koninkrijk en vroegen zelfs na Zijn opstandig nog: Heere, zult Gij in deze tijd aan Israël het koninkrijk weder oprichten? Nu was er blijdschap in hen. Gaarne begeerden zij Zijn gevoelige tegenwoordigheid te genieten. De noodzaak van Zijn lijden en sterven verstonden zij niet. Het was voor hen verborgen dat het tot hun nut was dat Hij van hen wegging, opdat de Trooster zou komen. Maar nu zijn ze verblijd met waar ze eerst bedroefd om waren. Nu was hen het licht opgegaan over Gods weg, die geheel tegen vlees en bloed inging. Ze hadden de zaligheid gezocht waarin deze niet te vinden was, in een gestaltelijk leven buiten Christus en de verheerlijking van Gods recht. Zo zouden ze nooit tot de zaligheid gebracht worden. De zaligheid is Gods werk. Hij wordt daarin verheerlijkt. Christus was niet gekomen om een aards koninkrijk op te richten, maar om Gods recht te voldoen. Eendrachtig waren de discipelen bijeen, door de Heilige Geest. Geen valse oecumene maar een eenheid in de waarheid bond hen samen. Niét door mensen opgelegd, maar door de Heilige Geest gewerkt. De dood maakt scheiding, maar het leven verbindt. Ook bij ons? Dan is het nodig te delen in het werk des Geestes en de weg te kennen waarin de Heere de discipelen leidde. Onder plotselinge, onverwachte tekenen daalt de Heilige Geest neer. Hij is onzichtbaar en onhoorbaar, daarom deze tekenen. Onder het Oude Testament openbaarde de Heere Zich aan Adam, die Hem kende aan de wind (Gen. 3:8). Elia in het suizen van een zachte stilte (1 Kon. 19 : 12). Hier niet de wind maar als van wind, niet van de aarde maar van de hemel. Ook temidden van de braambos die brandde maar niet werd verteerd openbaarde de Heere Zich aan Mozes weleer. Hoe vrij is de Heilige Geest. Hij blaast waarheen Hij wil, is door niets en niemand te stuiten; met onweerstaanbare kracht wordt huis en hart vervuld.

Geboren is het Kerstwoord; Gestorven is het Goede Vrijdagwoord; Opgestaan het Paaswoord; Opgevaren het hemelvaartswoord en Vervuld het Pinksterwoord. De ledige plaats bij de discipelen wordt vervuld. Daar hebben zij naar uitgezien. Naar Zijn menselijke natuur is Christus niet meer bij hen. Zijn gevoelige tegenwoordigheid missen zij en ook nog de vervulling van de belofte van de uitstorting des Geestes. Hier geschiedt deze verrassend en onverwacht. Kennen wij ook zulk een. gemis? Dat kan de Heere, alleen vervullen met de allesvervullende bediening des Geestes. Nee, daar geschiedt geen vernieuwde uitstorting des Geestes. Velen denken dat. Dat we de geesten beproeven of zij uit God zijn! Velen worden verleid door wat gevoelsgodsdienst zoals bij vele Pinkstergroepen. Velen houden voor Geesteswerk wat uit het vlees is, daarom is het noodzakelijk onszelf nauw te onderzoeken.

De Heilige Geest is uitgestort en wijkt niet van Zijn Kerk. Daar is wel veel gevoelswerk maar het komt aan op de Schriftuurlijke bevinding, getoetst aan Gods Woord. Al wat niet naar dat Woord is zal geen dageraad hebben. Gods ware volk is bevreesd voor een zgn. vervulling die van de duivel is en men kan zich niet helpen met de beschouwing die velen houden voor de beleving. De dagen der duisternis zijn vele. Hun gemis wordt steeds groter, in de waarneming van de dodigheid van hun harten roepen zij uit: Ontwaakt, noordenwind en kom, gij zuidenwind doorwaai mijn hof. Hier wordt een volheid gepredikt in de vervulling van hun gemis door de Heilige Geest. Die vervulling geschiedt in de onderscheiden standen van het leven der genade. Als de weg ter verlossing wordt ontsloten in de benauwdheid huns harten, als de Persoon van de Middelaar hen wordt geopenbaard, vooral als het Pinksteren voor de ziel wordt; alleen vanuit de hemel vindt de vervulling plaats, nooit buiten de Heilige Geest om.

Ja, de vervulling van een ledige ziel geschiedt nooit anders dan vanuit de hemel, door de Heilige Geest. Dat wordt geleerd door de ontdekkende bediening des Geestes. Met alles buiten de vervulling des Heiligen Geestes kan men zich zo leeg en zo arm gevoelen. Men kan het ware leven zelf niet maken zoals zovelen die nogal veel leven aan hun ziel schijnen te hebben maar die openbaren het ware leven te haten met een dodelijke haat en daarmee ook verklaren dat de dood met het leven geen gemeenschap kan hebben. Met hetgeen gebeurd is kan men zich in zulk een zielsgemis ook niet meer behelpen. Al mag men eens gevoelig zijn aangedaan, dat neemt hun gemis niet weg, maar daar is een uitzien of God hun zaak wil oplossen.

Ver- kan men zichzelf daar vandaan zien in eigen waarneming, men ziet zichzelf ontbloot van alles en begeert ook niet opgebouwd te worden in allerlei gestalten. Dat is echter ook de weg die de Heere met Zijn discipelen houdt. Het is niet begonnen met Pinksteren, maar zij hebben ervaren dat Hij, Die hun ziel zo liefhad, in de dood ging en aan hun zijde schoot er niet anders dan schuld en ongeloof over. Allen hebben zij Hem verlaten. Petrus heeft Hem verloochend en Thomas verkeerde in de banden. Toen hebben ze niet gedacht dat het Pinksteren zou worden. De vervulling geschiedde uit de hemel. Ook nu nog. De Heilige Geest werkt ook nu nog een éénzijdig allesvervullend Godswerk. Op de Pinksterdag is de eeuwige liefde Gods geopenbaard. De Middelaar heeft een volkomen zaligheid verworven, welke door de Heilige Geest wordt toegepast. In Christus is alles te vinden: „Die zal het uit het Mijne nemen". Door de Geest is de aanneming tot kinderen. Ze mogen het getuigenis des Geestes daartoe in hun hart ervaren. Die Geest getuigt met onze Geest dat wij kinderen Gods zijn. Zo wordt de drieënige God tot zaligheid gekend. Door de Heilige Geest worden zij geleid in al de Waarheid. Op Pinksteren wordt door de apostel Petrus vanuit de Schriften getuigd van het werk Gods. Zo zullen verloren zondaren een thuiskomen ontvangen en worden ze door de Heilige Geest vervrijmoedigd in het smaken van de liefde des Vaders Hem alzo te kennen om zo in Hem te rusten. De Heilige Geest is zo de Vervuiler van al hun zielsbehoeften. Echter, met alle genade zijn ze afhankelijk van de bediening des Geestes, welke hen moet bekwaam maken tot alle geestelijke verrichtingen. De tongen worden losgemaakt.

Allen worden ze vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken met andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.

De vraag is gesteld of hier gesproken moet worden van een hoor- of taalwonder. Verschillende talen worden door hen gesproken, zoals de Geest hen gaf uit te spreken als vrucht van Zijn vervulling. Nee, daar vindt geen vernieuwde uitstorting des Geestes plaats, evenmin als Christus opnieuw geboren wordt. Daar zijn velen die menen door de Geest te spreken, maar het zal een wonder zijn als er iets van de Geest bij is. Wel geeft de Heere Zijn knechten te spreken als de woorden Gods. Daar is het niet hun woord maar Gods Woord. Altijd hebben ze maar te verzuchten: doe verzoening over onze zonden om Uws Naams wil. De binnenpraters zijn er altijd wel bij om hen te wijzen op het gebrekvolle van hun bediening. Wat ze wel hadden moeten zeggen, hebben ze niet gezegd. |Hoe nodig is in deze ook dat ze zich hebben voor te bereiden, al weet de Heere hen hun vertrouwen op hun studie wel te ontnemen om ze hun afhankelijkheid te doen gevoelen. De Heilige Geest werkt middellijk, daarop hebben onze vaderen alle nadruk gelegd, al wil de Heere soms in bijzondere omstandigheden invloeien met Zijn Geest. Hoe ruim waren onze vaderen bedeeld met de zalving des Geestes gelijk we in hun geschriften daarvan lezen. Alleen met onze studie kunnen wij de verborgenheden Gods niet verklaren. 'Soms wil de Heere op de kansel het Woord ontsluiten en hun woorden zalven, zodat ze mogen merken dat de Heilige Geest nog Dezelfde is. Degenen die daarom zeggen dat er geen bediening meer is moeten het dan ook maar weten dat Gods knechten het anders mogen ervaren. Telkens staan ze voor dat onmogelijke werk. Wie is tot deze dingen bekwaam? Maar de Heere maakt het hen gemakkelijk. Gods kracht wordt in zwakheid volbracht. Naar lichaam en ziel mogen ze onder­steund worden, zoals de apostelen op Pinksteren niet in eigen kracht stonden. Tevoren hebben ze menigmaal wel het met zichzelf moeten doen. Petrus sloeg met het zwaard Malchus het oor af, maar nu mag hij het zwaard des Geestes hanteren, hetwelk is Gods Woord. Van woord tot woord wordt het ingegeven wat ze spreken zullen. Bijzonder toch, waar ze nimmer talen gestudeerd hebben. Maar zo wil de Heere hun prediking gebruiken tot waarachtige bekering, opdat zo onder alle volken de kerk des Heeren zal geopenbaard worden. De apostelen spreken in betoning des Geestes en der kracht. Ze hebben gemerkt dat ze de bediening des Geestes mochten ervaren. Bovendien nu gaf hun spreken indruk, gelijk hun mond was als een bron die zich uitstort op de velden. Uit de overvloed des harten sprak hun mond. Paulus mocht spreken tot middernacht en het is de begeerte van Gods knechten dat de verheffingen Godes in hun kelen zijn.

Wat een wonder was het dat de discipelen allen eendrachtelijk bijeen waren. Het is om er jaloers op te worden. Zonder ontdekking staan wij boven elkaar en wordt de bediening des Geestes gemist. Toch zal die Geest nimmermeer van Zijn Kerk wijken. Daar is ook nu nog een overblijfsel naar de verkiezing Zijner genade. Het zij onze verzuchting of Gods Geest nog eens krachtig mocht werken in de dorre doodsbeenderen. Hoe noodzakelijk is het levendmakend werk des Geestes. Zo dikwijls hebben we misschien reeds de Pinksterdagen beleefd en missen we Gods Geest nog? Dan zijn we nog dood in zonden en misdaden.

Jongens en meisjes, door welke geest zijn wij bezield? Door de Geest der wereld, die roept om brood en spelen? Dat we de dienst des Heeren toch elkaar mochten aanprijzen. Gods Geest zou op het zaad uitgestort worden en Zijn zegen op de nakomelingen. Bij God is nog een eeuwige volheid voor ledige schepselen. De grootste der zondaren kan God nog zalig maken. Maar ze zullen dan ook weten dat dit niet omgaat buiten de ontdekking aan hun schuld.

Door de Heilige Geest, Die levend maakt en aan de zonde doet sterven, wordt Christus onmisbaar. Dat we ons nauw mochten onderzoeken. Het gaat op een eeuwigheid aan. We kunnen menen genade te bezitten en nochtans ontbloot zijn van alle ware genade. De Geest des oordeels en der uitbranding twiste in ons, schuldige zielen, die in zichzelf veroordeeld over de aarde gaan. Gods Geest leide ons bij hart en hand, en moge van alles afbrengen en make plaats voor Christus en Zijn gerechtigheid. Hij vervulle u uit Zijn volheid en doe het licht opgaan over Zijn eigen werk en geve met de Kerk van de oude dag te bidden: Uw goede Geest geleide mij in een effen land.

Waardenburg

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen