Commentaar

Oveial in het land worden momenteel door de Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren kind (V.B.O.K.) werkgroepen opgericht, die zich bezig gaan houden met de abortusproblematiek in hun omgeving en die ingezet zullen worden wanneer er begeleiding nodig is aam vrouwen, die een ongewenste zwangerschap hebben.

Op zichzelf een zeer goede zaak.

Terecht is ook door de S.G.P.-fractie gezegd, dat men niet alleen een krachtig en bijbels „neen" moet uitspreken* tegen abortus-provocatus, maar dat men dan ook de vrouwen en meisjes die in een noodsituatie verkeren vanwege een ongewenste zwangerschap zal moeten helpen hun kind ter wereld te brengen en verder te begeleiden.

De doelstelling van de V.B.O.K. spreekt dan ook velen van ons aan.

Er wordt gevoeld dat men niet alleen „nee" moet zeggen tegen abortus, maar iets moet doen aan het echte probleem, namelijk de noodsituatie van dergelijke meisjes en vrouwen. Tot zover kan ieder rechtgeaard christen zich met het werk van de V.B.O.K. verenigen.

Maar nu komt een zaak aan de orde, die van het allergrootst belang is, namelijk vanuit welk principe doen we dit hulpverlenend werk? Hierover ben ik in de 'V.B.O.K. diep teleurgesteld.

De V.B.O.K. is een neutrale Stichting, die louter vanuit humanitaire overwegingen de abortus-prvocatus afwijst en zich inzet voor de in een noodsituatie verkerende meisjes en vrouwen.

Wel heeft deze vereniging vele kerkmensen opgenomen m hun werkgroepen en spreekt zij wel over God in haar brieven aan de Kamerleden, maar in de statuten staat niets over een bijbelse grondslag en een afwijzing van abortus op grond van Gods wet.

Er is in him statuten een zuiver humanistisch standpunt ingenomen.

Men wil de neutraliteit betrachten.

In de praktijk valt dat op vele plaatsen nog wel zo in te vullen, dat men toch vanuit een bijbels standpunt kan werken en voorlichten. Dit kan op plaatsen waar „de werkgroep" gevormd wordt uit mensen met christelijke en bijbelse beginselen.

Maar er zijn ook andere waar deze neutraliteit van de stichting V.B.O.K. grote moeilijk-, heden geeft.

Zo'n plaats is b.v. Dordrecht.

Twee mensen vanuit onze gemeente hebben op verzoek van de werkgroep V.B.O.K. Dordrecht zitting genomen in deze plaatselijke commissie. Reeds op de eerst vergadering rezen de moeilijkheden.

Onze vertegenwoordigers en gelukkig nog enkele anderen wilden de vergaderingen openen met schriftlezing en gebed en verder ook uitspreken tegen abortus te zijn op grond van Gods schepping naar Zijn beeld en Gods gebod: Gij zult niet doden.

Maar de meerderheid was hier niet voor en de vertegenwoordiger van het hoofdbestuur van de V: B.O.K. raadde het ten stelligste af, uitsprekende dat de grondslag van de stichting volkomen neutraliteit was.

Het standpunt van b.v. de Humanisten kwam in die neutraliteit zeer sterk naar voren.

Onze vertegenwoordigers zijn hierdoor in gewetensconflict gekomen en hebben zich op advies van de kerkeraad teruggetrokken uit de werkgroep van de V.B.O.K.

Ik wil dit toch graag als commentaar aan de lezers van de Saambinder doorgeven. Er dreigt hier namelijk een ontzaglijk gevaar. Al is het werk van de V.B.O.K. nog zo goed en noodzakelijk, de christelijke Kerk mag zich een stuk hulpverlening dat specifiek christelijk is niet uit handen laten nemen.

Niet de humanisten hebben de naastenliefde en hulp aan ellendigen uitgevonden, maar Christus heeft ons dit geleerd.

De grondslag vanwaar uit dit werk gedaan behoort te worden, moet een christelijke grondslag zijn.

Ook Ds. Bac, die vanwege het vele goede werk door deze stichting verricht wordt, zitting heeft genomen in het Comité van aanbeveling, zag hierin gaarne verandering gebracht.

Ik denk dat we er goed aan doen diverse stichtingen toch eens wat nauwkeuriger te bekijken en wanneer we er een inbreng in hebben, toch niet te rusten voordat het werk vanuit een bijbels standpunt wordt gedaan.

Er dreigen hier zeer ondermijnende gevaren. Laten we beseffen dat het „Humanisme" en de Christelijke Kerk" nooit-, op eenzelfde stoel kunnen zitten.

De uitgangspunten zijn wat dat betreft te verschillend. Er is een principieel verschil tussen Humanisme en Christendom.

Het is het oude verschil tussen Luther en Erasmus. Het sterke punt van de humanistische beweging en eigenlijk hun diepste beginsel, is het onwrikbaar vertrouwen in de goedheid van de menselijke natuur.

Deze beweging.is wel geschokt geworden door de gebeurtenissen van de Tweede Wereldoorlog, maar men houdt nog steeds vast aan de goedheid van de mens.

Zij bezitten een optimistisch mensbeeld. De mens is een waardescheppend en een waarderealiserend wezen, zo leren zij.

De buitenkant van de mens mag zich soms tonen een beest te zijn, maar de mens naar zijn diepste wezen is goed en in staat om zichzelf altijd weer op te richten uit de bestialiteit. Men blijft onwrikbaar in de mens geloven.

Het geloof in God en de verlossende en herscheppende genade van Christus en de Heilige Geest verwerpt men.

De humanist heeft maar één geloof: hij gelooft in de mens!

Het ware christendom staat hier wel zeer ver vandaan.

De christen gelooft dat de mens onbekwaam is tot alle goed en geneigd is tot alle kwaad en dat alleen de genade van wedergeboorte en bekering hierin verandering brengen kan. Christus alleen brengt verlossing en redding aan de gevallen mens. Wel willen de humanisten soms bekennen dat er een hoger Wezen is, die zij dan de Alles-Omvangende noemen.

Het Humanisme trekt velen aan vanwege het pleidooi dat zij voeren voor de ware mensheid. De menselijke waardigheid en de rechten tot ontplooiing van ieder menselijk wezen doen hen soms scherp partij kiezen tegen praktijken zoals abortus en euthanasie, maar in wezen staat men op een anti-christelijke grondslag. Zonde kent men niet dan als onvolkomenheid. Opvoeding tot humaniteit neemt de plaats in van wedergeboorte en bekering. De levensvernieuwing vanuit Gods genade wijst men af.

Christus' bloed en kruis is dwaasheid en ergernis. De enige Christus die zij kennen is de Christus, die ons de medemenselijkheid leert. Helaas is het christendom van velen niets anders dan humanisme overgoten met een christelijk sausje, maar zo mag dit bij ons niet zijn en nooit worden.

De echte humaniteit is alleen bij het Evangelie veilig.

Alleen God en Christus leren, ons de ware humaniteit. Het echt „humaan" zijn is een gevolg van de liefde van God en de wedergeboorte door de Heilige Geest.

Ik dacht het goed te zijn om daar eens op te wijzen.

De christen verleent hulp vanuit Gods liefde verschenen in de Heer e Jezus Christus. Tussen Luther en Erasmus was meer dan een verschil in mensbenadering.

Luther schreef: „U en ik dienen een andere God." Ook brengt de stichting V.B.O.K. de uitspraken van de Paus nogal op de voorgrond. In het laatste nummer wordt er tot tweemaal toe aandacht aan gegeven dat de "Paus het volgende verklaard heeft:

„Ook ik verhef, als plaatsbekleder van Hem die het Leven der wereld is, mijn armzalige stem ter verdediging van diegenen die geen stem hebben en wellicht nooit een stem zujlen hebben: het is niet geoorloofd leven in de moederschoot te doden."

Nu is dit op zichzelf verblijdend dat ook de R.K. kerk zich tegen abortus en euthanasie verzet, evenals het verblijdend is dat er nog een volksdeel is dat uit zuiver humane overwegingen zich verzet tegen deze goddeloze praktijken, maar de Christen staat op een ander standpunt. Hebben we er met Luther erg in, dat we een andere God dienen dan de humanist? In de mens hebben wij geen geloof.

De mens is voor ons onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad.

Wij hebben een beter geloof. Wij geloven in de almachtige en mensvemieuwende genade van de Heilage Geest.

Vanuit dit geloof hebben wij hoop, zplfs voor de donkere toekomst. Gods werk gaat door! Jezus Christus heeft de duivel op Golgotha de kop vermorzeld.

Laten wij vanuit dit Evangelie ons werk doen ook in verband met meisjes en vrouwen die in nood zijn, bedenkende: „Ik ben hongerig geweest en gij hebt Mij te eten gegeven."

D.

C.H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen