Commentaar

De moderne emancipatie.

De laatste weken hebt u diverse berichten in de kranten kunnen lezen, die alle naar eenzelfde problematiek wijzen, namelijk de met kracht doorgevoerde gelijkstelling van de vrouw.

Zo werd een artikel onder de aandacht gebracht onder het hoofd: "Russische huisvrouw moet naar werkkamp".

In Rusland is een vrouw veroordeeld tot anderhalf jaar gevangenisstraf omdat zij haar baan als docente had opgegeven om voor de baby van haar dochter te zorgen, die studeerde aan een universiteit.

Zij werd veroordeeld als iemand, die parasiteert op de samenleving. Terecht vroeg deze vrouw zich af: Ben ik lui omdat ik een kind verzorg? Tot haar verweer bracht zij in: "Ik word ervan beschuldigd geen baan te hebben en het leven van een klaploper te leiden, maar de huishouding verzorgen, een kind grootbrengen en ook nog lessen te geven, is dat geen werk?

In Rusland is dit echter geen werk. Alleen wanneer men meedoet aan het produktieapparaat werkt men, maar het verzorgen van kinderen en het runnen van een huishouding wordt daar niet als arbeid gezien. Bij het lezen van zo, 'n bericht, zeggen wij: wat een zegen dat wij in het vrije westen wonen! Ik vraag mij echter af: hoe lang zal het nog duren voordat het beroep van huisvrouw ook in Nederland betiteld zal worden als klaploperij? Er zijn signalen, die steeds meer in deze richting wijzen.

Allereerst denk ik dan aan het met kracht doorgezette emancipatiestreven in ons land. Van overheidswege worden allerhande activiteiten gesubsidieerd om wat wordt genoemd "de bewustwording van de vrouw" te stimuleren met als doel te komen tot een roldoorbreking in de verhouding tussen mannen en vrouwen.

Er zit zelfs een theologie achter dit streven, die de feministische theologie wordt genoemd. De vrouw is volgens deze theologie slachtoffer in een onderdrukte mannenmaatschappij. De ideeën van deze feministische theologie worden via leerboeken in scholen, media, cursussen en tal van vrouwenorganisaties met kracht verspreid.

Deze moderne emancipatiebeweging tast het christelijk leefpatroon tot in de wortels aan en velen onder ons hebben te weinig oog voor de ontzettende gevaren die hier dreigen. Er zijn plannen om in 1990 de arbeidsplicht in te voeren voor mannen en vrouwen van 18 jaar en ouder. Wanneer deze plannen doorgang vinden, is een situatie zoals itt Rusland heel wat dichterbij ons gekornen dan we nu realiseren. Een huisvrouw kan dan verplicht worden een baan te zoeken en anders als klaploper te worden veroordeeld.

Allerlei ontwikkelingen wijzen in deze richting. Ik denk aan een ander krantenbericht, dat in de schipperswereld veel onrust heeft gebracht. Het is het bericht over het binnenvaartschip "Mooie Trui". De provincie Noord-Holland heeft in het kader van de emancipatie van de vrouw een halve ton uit de subsidiepotten beschikbaar gesteld aan vrouwen, die in een onderdrukte positie waren, omdat zij het beroep van binnenvaartschipper niet konden uitoefenen. Het is te begrijpen dat schippers zeggen: Zo kan ik ook wel schipper worden met een jaarlijkse steun in de rug van 50.000 gulden. Van eerlijke concurrentie is hier niet veel meer over. Hier worden de mannen gediscrimineerd, want die moeten het zien te rooien zonder subsidie.

Dan is er nog een derde bericht, dat ons moet verontrusten. De Lutherse Staatskerk in Zweden is veroordeeld wegens discriminatie op grond van het feit, dat zij een vrouwelijke prdikante geweigerd had voor een vacature. Mevrouw Edvall had gesolliciteerd aan een seminarie in Gothenborg, maar uit de sollicitanten koos men een mannelijke kandidaat. Mevr. Edvall was het daar niet mee eens en spande een proces aan op grond van discriminatie. Zij heeft dit proces gewonnen!

Het zijn allemaal tekenen aan de wand, die ons leren hoe de feministische theologie oprukt in onze samenleving. Men mag er niet meer van uitgaan, dat de man kostwinner is en de vrouw huisvrouw. Zelfs de ongehuwde vrouwen worden in een richting gedreven, die met hun aanleg en gaven in strijd is. Er bestaan geen mannelijke en vrouwelijke beroepen meer. Straks mag een aannemer geen voorkeur meer uitspreken voor een man, omdat die li­ chamelijk beter tegen het zware werk opgewassen is, want dat is discrimatie van de vrouw.

Onze maatschappij wordt geheel ondersteboven gekeerd. Vooral het bijbels gegeven, dat de vrouw in de eerste plaats vrouw en moeder in het gezin is, wordt geheel terzijde geschoven. Het is bijna een vloek geworden wat Paulus zegt in ITimotheus 2:15: "Doch zij zal zalig worden in kinderen te baren, zo zij blijft in het geloof en liefde en heiligmaking met matigheid".

De schone bijbelse opdracht om kinderen groot te brengen tot Gods eer, opdat alzo het rijk van Christus op aarde bevorderd mag worden, wordt geheel uit het oog verloren. Wat zou Mozes geweest zijn zonder Jochebed, Samuel zonder Hanna en Augustinus zonder Monica. Zulke vrouwen, die ons als voorbeelden voor de vrouw en moeder in de Schrift genoemd worden, zijn tot een vloek en bespotting geworden. Maar de vrouw zelf wordt hierdoor gediscrimineerd. Zij wordt in een richting gedreven die haar eerst recht onderdrukt en van haar erepositie beroofd. Volgens de Schrift toch is de vrouw "de heerlijkheid des mans". De moderne emancipatiebeweging ontneemt de vrouw haar heerlijkheid. Paulus in 1 Corinthe 11:7: "maar de vrouw is de heerlijkheid des mans". Dit is haar erepositie. Wanneer wij het voor de in het verleden inderdaad slaafs onderdrukte vrouw willen opnemen, moeten wij haar de heerlijkheid teruggeven, die zij naar Gods Woord bezit. De vrouw is de heerlijkheid des mans. Wat een schone, bijbelse gedachte is dat. De vrouw bezit een ereplaats.

Zij is immers de heerlijkheid des mans, zonder wie de man niet is, want hoe groot mannen ook spreken, zij zijn allen uit de vrouw geboren. De vrouw wordt door de man geëerd (1 Petr. 3 : 7) en geprezen (Spr. 31 : 28, 29). Zij kan zijn meerdere zijn in zedelijk en geestelijk opzicht. Denk aan Abigail. Zij kon in de genade de man vooruit zijn, waarbij we denken aan de vrouwen bij het graf van Jezus. Ja, aan de vrouw viel de eer te beurt om de Messias te baren en haar werd de eer gegeven de opstanding van Christus aan mannen te verkondigen. De vrouw heeft een heerlijkheid, die de man niet bezit. Zij is zo superieur aan de man in vele opzichten, dat de man zich schaamt wanneer hij een vrouw of moeder haar plaats ziet verlaten, die God haar heeft gegeven en haar ziet trachten de plaats van de man in te nemen. Ik begrijp niet waarom vrouwen zo mannelijk willen zijn in kleding, werk en gewoonten. Laten zij zichzelf blijven, dat is 'vrouw' blijven. Dit is de heerlijkheid, die God haar heeft gegeven, dat zij anders is dan de man, namelijk dat zij vrouw is.

Wie bewondert een vrouwelijke man? Ieder voelt dat het tegen de natuur van de man is om vrouwelijk te zijn. En zouden we dan wel mannelijke vrouwen moeten bewonderen? Een oude puritein vat het alles duidelijk samen en zegt: "De vrouw is uit de man genomen. Toen God de man maakte, maakte Hij hem uit het stof der aarde. Toen God de vrouw maakte, nam Hij haar uit de man. Hij nam haar niet uit zijn hoofd, met als doel dat zij over hem zou heersen; Hij nam haar niet uit zijn voeten, opdat hij haar zou vertrappen; maar Hij nam haar uit zijn zijde, dichtbij zijn hart, opdat zij zijn gezellin zou zijn en opdat hij haar zou verzorgen en liefhebben". Wat is hier in weinig woorden veel gezegd. De vrouw is de hulp van de man om hem te helpen de opdracht Gods te volvoeren. Een opdracht, die in Genesis heet de aarde bouwen en bewaren, en in het Nieuwe Testament heet: "Zoek eerst het koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid".

O.

C.H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen