Vragenrubriek

Mevr. B. te R. vraagt:

I. Wat was hel belang en de inhoud van het onderwijs, dat Apollos ontving van Aquila en Priscilla (Hand. I8 : 26)? Was dit hetzelfde onderwijs wat Cornelius ontving?
II. Wat is het verschil tussen de doop van Johannes en de doop in de Naam van de Heere Jezus?

Antw. Ad I. We lezen, dat Apollos in de weg des Heere was onderwezen, maar dat hij alleen de doop van Johannes wist. Hij behoorde tot een onvolledig Christendom, dat niet wist van het Pinksterfeest en de volle betekenis van Christus lijden en sterven. Johannes predikte wel: „Ziet, het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt" en daar lag de prediking van het Evangelie als in een hoofdsom in opgesloten, maar Apollos bracht kennelijk niet de prediking van de gekruiste Christus zoals Paulus.

Nu wordt hij daarin onderwezen door Aquilla en Prsicilla. Nauwkeuriger wordt hem de weg der zaligheid verkondigd. En door de Heilige Geest toegepast is hem dat onderwijs tot rijke zegen. Naar de maat van het geloof wordt de betekenis van Christus door hem verstaan en toegeëigend en mag hij, wat hij zelf geleerd heeft ook doorgeven tot zegen van de gemeenten.

Het onderwijs dat Cornelius ontving bevatte echter veel minder de grondbeginselen van de verlossing in Christus. Hij had slechts bij geruchte vernomen van Johannes en Jezus en was niet onderwezen door de prediking zoals die van Johannes. Al heeft het Woord, dat hij gehoord heeft hem begerig gemaakt naar de verkondiging van het Evangelie en mogen we ook spreken van genadewerk reeds in hem verheerlijkt, hij diende de Heere nog op een meer Joodse wijze. En daar was Apollos m.i. van afgebracht.

Ad II. Het verschil tussen de doop van Johannes en de doop in de Naam van de Heere Jezus bestond daarin dat de doop van Johannes typisch voorbereidend was. Johannes doopte de mensen op deze 2 gronden: berouw over het kwaad en geloof in de komende Jezus. Calvijn stelt dus terecht, dat de doop in de Naam van de Heere Jezus eigenlijk en in wezen dezelfde was als de doop van Johannes. Het verschil, zegt hij, is niet anders dan dat de doop in de Nieuwtestamentische kerk tot zijn volle werking gekomen is. Het geloof, door de doop versterkt, richt zich nu op de Christus, die alles volbracht heeft en niet zoals eertijds op Christus Die komen zou.

Dit doet wel de vraag rijzen, wat we dan onder Hand 19 : 5 te verstaan hebben. Daar is sprake van 12 mannen die met de doop van Johannes waren gedoopt en door Paulus zouden zijn overgedoopt.

Oude kantekenaren stellen dat dit laatste niet gebeurd kan zijn en nemen vs.5 bij vs.4 zodat we zouden moeten lezen: Johannes heeft wel gedoopt de doop der bekering zeggende tot het volk dat zij geloven zouden in Degene, Die na hem kwam, dat is in Christus Jezus en die hem hoorden werden gedoopt in de Naam van de Heere Jezus.

Anderen zijn van mening dat de doop van Johannes haar geldigheid had verloren, omdat zij toen niet meer mocht geschieden, zodat deze mensen eigenlijk niet gedoopt waren. Paulus of een van zijn helpers had hen daarom overgedoopt.

Tenslotte zijn er van mening dat Paulus bij zijn onderzoek naar deze doop redenen had gevonden om deze mannen opnieuw te laten dopen en zouden we daarom hier met een uitzonderingsgeval te maken hebben.

We mogen dus van de doop van Johannes aannemen dat deze doop ook „uit de hemel was".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen