De vlucht van Christus naar Egypte

MEDITATIE

„En was aldaar tot de dood van Herodes; opdat vervuld zou worden, hetgeen van de Heere gesproken is door de profeet, zeggende: it Egypte heb Ik Mijn Zoon geroepen ". Mattheüs2:15.

God is de satan altijd voor!

Wat blijkt dat ook duidelijk in deze gewichtige historie! Eer de soldaten van Herodes Bethlehem binnentrekken, is het Kind Jezus met Jozef en Maria al vertrokken naar Egypte. De belofte des Vaders in Jesaja 49 : 2 is daar letterlijk aan Christus bevestigd: nder de schaduw Zijner hand heeft Hij Mij bedekt.

Laat ons nu letten op de volgende zaken:

a. God heeft Herodes met blindheid-geslagen. Welk een korte afstand was het toch van Jeruzalem naar Bethlehem. Het was maar een enkele mijl. Wij zouden zeggen: had Herodes dat Kind willen doden, dan zou Hij de Wijzen uit het Oosten gevangen gezet, zelf met zijn soldaten naar Bethlehem gereisd en zijn plan volvoerd kunnen hebben. Het was toch zulk een klein plaatsje, dat ieder wel wist waar er een kindje geboren was. Wat is zulk een gebeurtenis op een dorp spoedig bekend!

De een zegt het tegen de ander. Maar niets ervan. Herodes wordt daar blind voor gehouden. Hij wacht maar af tot de Wijzen terugkeren.

En wat wij daarin moeten zien? Dit: dat de mens niet doen kan wat hij wil. God regeert! Och, dat we het maar altijd geloofden. Dan zou het zwaard van Herodes ons niet zo beangstigen. Maar we moeten maar gedurig beleven dat het geloof een gave Gods is. Ontvangen we het, dan hebben we het; doch onthoudt de Heere het, dan missen we het. En dat betreft nu zowel het vermogen des geloofs als de oefening van dat geloof

b. De Wijzen keren door een andere weg terug. Door Goddelijke openbaring vermaand zijnde in de droom, dat ze niet zouden wederkeren tot Herodes, vertrokken zij door een andere weg naar hun land. Tevoren hadden ze een ster gezien aan de hemel, nu zien ze een engel aan hun sponde. De Wijzen uit het Oosten hebben geen achterdocht gehad betreffende Herodes, omdat hij zich zo anders had voorgedaan dan het innerlijk bij hem was.

Doch zie hier de wijsheid Gods! Gode zijn alle dingen bekend, ook de plannen van die Edomiet. God staat erboven. De koningen der aarde stellen zich op en de vorsten beraadsla­ gen tezamen tegen de Heere en tegen Zijn Gezalfde; Die in de hemel woont zal lachen, de Heere zal hen bespotten. Letterlijk is dat aan die Herodes vervuld.

En zie ook in het bijzonder in die boodschap aan de Wijzen de bevestiging van des Vaders belofte betreffende de bewaring van Zijn geliefde Zoon.

De Wijzen moeten door een andere weg terug! Zo gaat het met Gods volk ook. Zie Jes. 42 : 16. Doch dat moeten we nu maar voorbijgaan. Wanneer we verder op die wonderlijke bewaring van dat geboren Kind van Bethlehem letten, blijkt ook daaruit:

c. Dat Jozef en Maria vertrokken zijn, eer Herodes in Bethlehem was.

Wisten Jozef en Maria in welk gevaar dat Kind verkeerde? Wisten ze van al die plannen die er in het heimelijke gesmeed werden tegen Christus? Immers nee! Maar dat betreft ook onszelf Wij zijn zo blind voor al de gevaren die ons bedreigen bij dagen en bij nachten! En wat is het nodig, telkens als Jozef en Maria maar onderwezen te worden in de weg die we te gaan hebben. We weten de plaats niet waar we veilig en bewaard zijn.

We lopen zo vaak de gevaren tegemoet en zouden zeker omkomen, indien er niet Eén was Die ons bewaarde en beschermde tegenover alle benauwingen van satan en zonde. Voor Jozef en Maria was het een geloofsbeproeving. Zouden ze over zulk een weg wel gedacht hebben?

Naar de profetieën van het Oude Verbond hadden ze het wel in de belijdenis dat het met de Messias door lijden tot heerlijkheid zou gaan. Doch wat werd ervan beleefd? Hoor maar wat Christus later Zelf zegt tot de Emmaüsgangers in Lukas 24 : 25: , onverstandigen en tragen van hart, om te geloven al hetgeen de profeten gesproken hebben!

Niets is er waar een ziel blinder voor staat dan voor de Persoon en het Borgwerk van Christus. Denk maar aan de discipelen. Hoewel ze kennis hadden aan de Persoon van de Middelaar, hoezeer was Zijn plaatsbekledend werk verborgen! Verneem dat uit de bestraffmg die Christus gaf aan Petrus in Matth. 16 : 23: a weg achter Mij, satanas, gij zijt Mij een aanstoot. En wat blijkt dat ook uit Matth. 6:31 - 34 en 51-54. Ja, boven dat alles: en ogenblik voordat Christus van de Olijfberg ten hemel voer, werd nog gevraagd: eere, zult Gij in deze tijd aan Israël het Koninkrijk oprichten?

En zo zouden we voort kunnen gaan. Wat wordt Gods volk door ontdekkende genade zijn blindheid gewaar! Wat verwekt dat een behoefte aan de onderwijzingen van de Heilige Geest! Het was voor Jozef en Maria ook een raadselachtige en tegenstrijdige weg. De vraag zal innerlijk wel gerezen zijn: Is dat nu de Koning, Die Israël verlossen zal, Die zelfs door mij bewaard moet worden? Als Hij de Zoon van God is, hoe kan Hij dan aan het geweld der mensen onderworpen zijn?

Hoe is Hij almachtig. Die Zichzelf door te vluchten bewaren moet; of, hoe moet Hij uit dat land vluchten om Zichzelf te behouden, daar Hij toch gekomen is om het te verlossen? Jozef, eenmaal door de engel onderwezen en gehoord hebbend wat de Wijzen van de ster hadden gezegd, wat Simeon en Anna van dat Kind in de tempel hadden getuigd, beijvert zich niet om dat alles met elkaar in verband te brengen, maar onderwerpt zich aan de openbaring Gods.

Wat zien we hier de alles overwinnende kracht van Gods genade, die triomfeert in het hart van Jozef en Maria; de kracht van het wereldoverwinnend geloof.

We lezen niet één woord dat ze met tegenwerpingen komen. De Heere neemt de bezwaren van Zijn volk weg en het geloof redeneert niet. De bezwaren worden weggenomen wat de reis betreft, maar ook wat de kosten aangaat. Wat een trouwe zorge Gods over Zijn volk! Wat was het een grote zaak om in de nacht maar dadelijk uit Bethlehem te vertrekken naar Egypte! Een trein stond er niet te wachten en een ander vervoermiddel stond niet gereed om hen in Egypte te brengen. De moeilijkheden van de weg en de kosten van de reis waren vele.

Maar, mijn geliefden, er staat in Gods dierbaar Getuigenis: Hij dan opgestaan zijnde, nam het Kindeke en Zijn moeder tot zich in de nacht en vertrok naar Egypte. Maria heeft Christus eerst gedragen van Nazareth naar Bethlehem, en nu van Judea naar Egypte op haar armen. Doch nu het grootste wonder: Heeft Maria over de weg kunnen klagen? Immers nee! Want haar Zaligmaker was bij haar!

Gij zijt mij bij in alle tegenheden. In de grond van de zaak: Jozef en Maria dragen dat gezegende Kind naar Egypte, maar zij worden zelf door dat Kind gedragen. Daar is zóveel kracht van uitgegaan dat niet één hunner op de reis is bezweken. Want Ik zal opnemen, dragen en redden.

Die kostelijke verbondsbelofte is aan Jozef en Maria bevestigd.

Wijlen Ds. W. C. Lamain.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen